به گزارش ایسنا، در فاصله بین بلوغ جسمی و روانی، جسم بیشتر از روان رشد می‌کند لذا جسم بر روان تسلط داشته و به همین علت صاحب نظران سن بلوغ و دوران نوجوانی را دوران بحران می‌دانند.
نوجوان در این دوره شدیدا دچار نگرانی و اضطراب می‌شود، به طوری که نمی‌تواند جنبه‌های مختلف شخصیت خود را به‌گونه‌ای صحیح هماهنگ و قابل قبول سامان دهد.
فرد در دوران نوجوانی در مورد بسیاری از مسائل پیرامون خود دچار شک و تردید می‌شود و گاهی اوقات برای رسیدن به اهداف و خواسته‌های خود با دیگران و حتی والدین خود مخالفت می‌کند. در واقع فرد در این دوران می‌خواهد از دوران وابستگی کودکانه به سمت استقلال حرکت کند و در محیط خانواده و مدرسه استقلال بیشتری داشته باشد وخودش برای خودش تصمیم بگیرد.
این خواسته در نوجوان و نپذیرفتن این واقعیت توسط والدین منجر به ایجاد تنش و دوگانگی می‌شود به همین دلیل این دوران یکی از پر تنش ترین دوره‌های زندگی هر فرد محسوب می‌شود.
محیط و فضای خانواده و نحوه ارتباط والدین با نوجوان در این دوره در تکامل و شکل گیری شخصیت نوجوان نقش مهمی دارد.
مدرس دوره‌های تخصصی NLP درگفت‌وگو با ایسنا گفت: امروزه نحوه ارتباط با فرزندان یکی از چالش‌های پیش روی خانواده‌ها است و نحوه نادرست ارتباط با فرزندان منجر به کاهش اعتماد به نفس و منزوی شدن فرزندان خصوصا در دوران بلوغ می‌شود.
سید محمدرضا حسینی خاطرنشان کرد: اگر والدین با شخصیت و خصوصیات فردی نوجوان آگاه باشند از آنها در مورد امور و مسائل خانواده مشورت می‌خواهند، تحقیرشان نمی‌کنند و از نظرات و پیشنهاداتشان استقبال می‌کنند.
حسینی خاطر تاکید کرد: والدین باید با نوجوان خود با عشق ومحبت رفتار کنند از سرزنش و از نصیحت‌های نا به جا و تحقیر کردن آنها بپرهیزند.
وی معتقد است که اگر والدین به هر بهانه‌ای و یا حتی به خاطر مشکلات ناشی از روابط بین خودشان عرصه را به نوجوانشان تنگ کنند، مدام به آنها امر و نهی کرده و یا در هر زمینه آنان را محدود کنند نه تنها فرزندشان از وجود آنها به عنوان پدر و مادر و راهنما بهره‌مند نمی شود بلکه با آنها به مخالفت می‌پردازد.
این روانشناس افزود: عدم رفتار صحیح والدین در این دوره با نوجوانان نه تنها کمکی به استقلال و هویت فکری و معنوی و رشد عاطفی آنها نمی‌کند، بلکه جلوی رشد طبیعی و عاطفی آنها را نیز میگیرد و امکان وقوع بسیاری از حوادث ناگوار برای نوجوانان فراهم می‌شود.
حسینی ادمه داد: آگاهی از سن بلوغ که در دختران از ۱۰ تا ۱۴ سالگی و در پسران از ۱۳ تا ۱۶ سالگی تعریف شده کمک بزرگی به والدین برای داشتن رفتاری مناسب و صحیح با فرزندان می‌کند.
او اظهار کرد: نوجوانان در دوران بلوغ نیازمند آرامش روحی و روانی هستند و فراهم کردن شرایط آرام و به دور از تنش و اضطراب برای آنها که در آن بتوانند فضایی برای تجربه‌های خود داشته باشند بسیار اهمیت دارد، چرا که فرزندان علاوه بر رشد جسمی با رشد روحی نیز مواجه هستند.
حسینی با بیان اینکه خانواده به عنوان یک عنصر مهم در رشد روح و روان فرزندان نقش مهمی دارد، عنوان کرد: فراهم کردن امنیت و محیط زندگی امن برای همه افراد خانواده به ویژه نوجوان بسیار حائز اهمیت است و باید مراقب بود که مشکلات وتعارض‌های بین والدین در حضور فرزند مطرح نشود و با این امر ذهن فرزند را با چالش مواجه نکنند.
وی ادامه داد: فرزندان در سن بلوغ بیش از هر زمانی نیاز به توجه دارند و بهتر است در هنگام گفتگو با آنها ارتباط چشمی برقرار شود تا در پی این ارتباط حس امنیت در آنها تقویت شود.
این کارشناس مسائل خانواده گفت: والدین نباید نسبت به اشتباهات فرزندانشان سریع واکنش نشان دهند بلکه فرصت اشتباه کردن را به فرزندان داده تا نوجوان با کسب تجربه صحیح زیستن را بیاموزد.
حسینی با اشاره به اینکه جامعه ما امروزه در وضعیت ایده عالی قرار ندارد، گفت: خانواده‌ها امروزه مسائل بسیار متعددی دارند که به جامعه تعمیم داده شده است.
وی خاطر نشان کرد: امروزه بحث ارتباط بین افراد خانواده دچار چالش شده که این موضوع نیازمند آموزش است.ریشه‌یابی از چنین مشکلاتی گذشتن از سن بلوغ را آسانتر می‌کند.
مدرس دوره‌های موفقیت تاکید کرد که نحوه صحیح ارتباط با نوجوانان در سن بلوغ رد شدن از دوره بحران را برای خانواده‌ها و همچنین فرزندان تسهیل می‌کند.
حسینی خاطرنشان کرد: ریشه برخی مشکلات روحی فرزندان نظیر نداشتن اعتماد به نفس، ضعف در برقراری ارتباط، ناتوانی در تصمیم‌گیری صحیح و... در دوران کودکی شکل گرفته باید در همان ابتدا راه حل مقابله با آنها پیدا شود، اما این مشکلات در دوران نوجوانی نیز قابل حل خواهند بود .
انتهای پیام