به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، در برخی از بدنام‌ترین حکومت‌های دیکتاتوری در جهان عرب مخلوط مسمومی از پارتی بازی و سوءاستفاده‌ها به شکلی بی رحمانه بر مردم کشور روا داشته شد و دزدسالاری زندگی چند تن از پسران این مستبدان را تعریف کرده بود. قتل جمال خاشقجی، نویسنده عربستانی در استانبول با مامورانی که گمان نزدیکی آنها به محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان وجود داشته، نام ولیعهد را وارد معبد بی‌رحمان و سنگدلان کرده است.
پیش از آن که خشم جهانی او را غافلگیر کند؛ محمد بن سلمان گستاخ در محافل زیادی به دلیل جنگ خونین و فاجعه باری که در یمن به راه انداخته ، به خاطر به زندان انداختن شاهزاده‌های سعودی دیگر در خانه و مداخله در سیاست لبنان از طریق ربودن آشکار نخست وزیر این کشور مورد سوال قرار گرفته بود.
دستکم تا کنون بعید به نظر می‌رسد ولیعهد بن سلمان تا زمانی که پدرش بر تاج و تخت است و سلسله قدرت در این کشور انحراف پیدا نکرده، به سرنوشت ناگواری مثل فرزندان دیکتاتورهای دیگر خاورمیانه گرفتار شود.
وجود این فرزندان اغلب بی رحم در حکومت‌ها محدود به خاورمیانه نبوده؛ یکی از مشهورترین خاندان‌های استبدادی خاندان کیم در کره شمالی است. خاندانی که به نظر نمی‌رسد بعد از ۷۰ سال به همین زودی‌ها سقوط کند. در آفریقا، در کنگو قدرت از لرنت کابیلا به پسرش جوزف ۱۰ روز بعد از آنکه در سال ۲۰۰۱ ترور شد، رسید.
اما این زندگی‌ها و اقدامات بی‌رحمانه پسران برخی از دیکتاتورهای خاورمیانه طی دهه‌های گذشته است که اثرات خونین و مفسدانه را بر کشورهای آنها و فراتر از آن وارد کرد. آنها در خاطره جمعی اولین دو دهه قرن بیست و یکم ثبت شده‌اند.
جرمی سوری، استاد تاریخ و امور عمومی در دانشگاه تگزاس می‌گوید: انتقال قدرت موروثی منحصر به کشورهای دیکتاتوری نیست اما در خاورمیانه به شکلی فاحش‌تر خشونت آمیز بوده است. این به این خاطر است که رقابت شدید منطقه‌ای و افول دورنمای آینده در خانه، رهبران را دچار پارانویا کرده و جامعه بین‌المللی نیز به نوعی به آنها بی اعتنایی نشان داده است.
به گفته سوری آنها بسیار خشن هستند و از نیروی افراطی برای تقویت قدرت‌شان از ترس نابودی قریب الوقوع استفاده می‌کنند.
عدی و قصی
در پی حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ جورج دبلیو. بوش به صدام و پسرانش ۴۸ ساعت وقت داد که کشورشان را ترک کنند. آنها این کار را نکردند. چهار ماه بعد از وقوع حمله، عدی و قصی در حالیکه از یک درگیری شدید در موصل فرار می‌کردند، کشته شدند. تصاویر اجساد خونین آنها به منظور تایید مرگشان در سراسر جهان انتشار یافت. پدر آنها سه سال بعد زنده دستگیر و اعدام شد. قبل از سقوط صدام عدی به خاطر تمایلات نامتعادل و دیوانه وار و خشونت آمیزش بسیار مورد ترس و انزجار قرار داشت. ماجراهای بی رحمی‌های او تبدیل به افسانه‌ای در کشوری شده بود که خانواده وی براساس قومیت، سرکوب، شکنجه و اعدام حاکم بودند. عدی یک بار یک محافظ مورد علاقه پدرش صدام را با ضرب و شتم کشت، متهم به تجاوزهای جنسی متعدد بود و یکبار هم از یک تلاش برای ترور که او راشَل کرد جان سالم به در برد. قصی از او آرام‌تر بود و گمان برده می‌شد که گزینه ارجح صدام برای جانشینی خود است.
سیف الاسلام قذافی
حکومت معمر قذافی برای مدت بیش از سه دهه ادامه داشت. وقتی که بهار عربی در منطقه در سال ۲۰۱۱ به لیبی رسید تبدیل به یک جنگ داخلی شد که در جریان آن هم نیروهای حکومت قذافی و هم نیروهای مخالف او مرتکب جنایتی شدند. سیف الاسلام قذافی که زمانی به عنوان جانشین معمر قذافی شناخته شده بود از بابت نقشش برای سرکوب قیام علیه حکومت قذافی به جنایت علیه بشریت متهم شد. نیروهای غربی در حمایت از شورشیان با حملات هوایی مداخله کردند و این عامل تسریع سقوط قذافی شد. در تصاویر خشونت آمیزی که در سراسر جهان پخش شد معمر قذافی در شهر سرت زادگاهش توسط شورشیان مصراته به اسارت درآمد. آنها او را به هنگام کشتن به میزان زیادی تحقیر و شکنجه کردند. زمانی هم که سیف الاسلام دستگیر شد در تصاویر نشان داده شد که انگشتانش را از دست داده که گزاش شد آنها را در یک حمله هوایی از دست داده است. سیف الاسلام در ژوئن ۲۰۱۷ و بر اساس قانون عفو عمومی آزاد شد و از آن زمان در سکوت و به دور از رسانه‌ها به کارش ادامه می‌دهد و مواضعش را به واسطه وکلا و حامیانش اعلام می‌کند.
آوریل ۲۰۱۸ بود که از تصمیمیش برای نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری که دسامبر برگزار می‌شود، پرده برداشت. آنچه که می‌تواند برای سیف الاسلام در نامزدی‌اش در انتخابات مفید باشد مشروعیتی است که قبایل به او می‌دهند هرچند که مسیر پیش روی او برای رسیدن به پست ریاست‌جمهوری طولانی است.
پسران حسنی مبارک
جمال و علاء، پسران حسنی مبارک، رئیس جمهور دیکتاتور سابق مصر در زمان حکومت چند دهه‌ای پدرشان خزانه‌های این کشور را غارت کردند. جمال نفر بعد از پدرش در صف قدرت بود اما در خارج از حلقه داخلی نزدیک به پدرش یک فرد جدی تلقی نمی‌شد. این برادران به همراه پدرشان نخستین بار بعد از قیام مردمی فوریه ۲۰۱۱ که منجر به کناره گیری حسنی مبارک از قدرت بعد از ۲۹ سال شد دستگیر شدند. این سه نفر بعدا هر کدام به اتهام اختلاس بودجه در نظر گرفته شده برای حفظ کاخ‌های ریاست جمهوری به سه سال زندان محکوم شدند. پسران او در ۲۰۱۵ به دلیل زمان سپری شده از حبس آزاد شدند. در حالیکه پدر آنها سال گذشته آزاد شد. برادران مبارک از زمان آزاد شدن بارها در انظار عمومی ظاهر شده‌اند، از استقبال نسبتا گرمی برخوردار بوده‌اند که البته باعث ناخرسندی حامیان قدرتمند عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهور فعلی مصر شد.
انتهای پیام