به گزارش ایسنا، خبرگزاری آسوشیتدپرس در پی ناپدید شدن روزنامه‌نگار منتقد سعودی در ترکیه، به نقش آمریکا در این پرونده و تاثیر کرسی‌های خالی سفارت آن کشور در عربستان و ترکیه و همچنین کشورهای دیگر پرداخته و در مطلبی نوشته است: پرونده جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار عربستان و این واقعیت که آمریکا هنوز سفیری در آنکارا و ریاض ندارد، نگرانی‌هایی را درباره ده‌ها پست ارشد خالی وزارت امور خارجه آمریکا با گذشت حدود دو سال از آغاز ریاست جمهوری ترامپ برانگیخته و این نگرانی‌ها، تنش‌های تلخی را درباره یافتن مقصر این مساله در کنگره به راه انداخته است.
به جز عربستان و ترکیه، ترامپ هنوز برای 20 کشور دیگر نیز سفیری معرفی نکرده است که از جمله این کشورها می‌توان به استرالیا، مصر، مکزیک، ایرلند، پاکستان، آفریقای جنوبی، سنگاپور و سوئد اشاره کرد. در همین حال 46 گزینه تصدی سفارت نیز هچنان منتظر تایید سنا هستند که خشم دولت و عدم حمایت قانونگذاران دموکرات را به دنبال داشته است.
تعدادی از جایگاه‌های سفارت در سازمان‌های ین‌المللی و 13 پست ارشد در مقرهای وزارت امورخارجه آمریکا نیز همچنان خالی هستند که برای پنج مورد از آن‌ها هنوز گزینه‌ای هم تعیین نشده است.
مشخص نیست که غیبت سفرای آمریکایی در مسائل مهمی همچون ناپدید شدن خاشقجی تاثیرگذار است یا خیر. آنکارا در جلسه اخیر دادگاه اندرو برانسون، کشیش آمریکایی بازداشت شده در ترکیه، او را به دنبال شکایت‌های مکرر و تحریم‌های واشنگتن آزاد کرد اما مدیریت روابط دیپلماتیک روزانه بدون حضور نماینده‌ای از سوی شخص رییس جمهور رو به افول خواهد گذاشت.
به گفته رونالد نیومان، رییس آکادمی آمریکایی دیپلماسی، تفاوت داشتن سفیر یا کاردار برای مدیریت یک سفارت در جایگاه آنان است اما می‌تواند مساله‌ای اساسی باشد. کسی که سفیر نباشد، برای دسترسی به مقامات ارشد دچار مشکل می‌شود و او را نماینده معتبر رییس جمهور یا دولت نمی‌دانند.
نیومان در این باره می‌گوید: وقتی که گزینه منتصب رییس جمهوری نباشید و تاییدیه سنار را نداشته باشید، این کار سخت‌تر هم می‌شود. سفیر نماینده شخصی رییس جمهور است اما یک کاردار نماینده وزارت خارجه است.
نیومان افزود، علاوه بر مشکلاتی که در زمینه دسترسی به مقامات به وجود می‌آید، برخی کشورها ممکن است از اینکه سفیری در پایتخت کشورشان تعیین نشده، ناراحت شوند و این ممکن است بر روابط دو کشور تاثیر بگذارد.
وی ادامه داد: بدون سفیر، احتمال بیشتری برای بروز سوءتفاهم وجود دارد و علاوه بر آن قادر نخواهیم بود که کشورها را متقاعد کنیم که کاری که می‌خواهیم را انجام دهند.
مایک پاپئو، وزیر امور خارجه آمریکا اوایل ماه جاری میلادی برای تشویق سنا به تایید سریعتر نامزدهای معرفی شده اظهار کرد: عدم تایید این افراد تاثیراتی واقعی و مستقیم دارد.
این اظهارات کشمکشی لفظی را میان پامپئو و رابرت منندز، سناتور دموکرات و یکی از اعضای کمیته روابط خارجی سنا برانگیخت.
پامپئو در صحبت‌هایش گفت: می‌خواهم همه آمریکایی‌ها بدانند که سناتور منندز و اعضای کمیته روابط خارجی سنا چه می‌کنند تا این کار به تاخیر بیفتند. مسئولیت دیپلماسی آمریکا کاملا بر عهده آنان است.
پامپئو در ادامه افزود، دموکرات‌های سنا بیش از ده گزینه معرفی شده را به خاطر دلایل سیاسی رد کرده‌اند و "کشور را در خطر قرار داده‌اند".
منندز هم پامپئو را به سیاسی‌سازی این روند متهم کرد و نامناسب بودن نامزدها را دلیل عدم تایید آنان و تاخیر در این امر دانست. او همچنین از دولت برای عدم معرفی نامزدهایی برای پست‌های کلیدی انتقاد کرد و گفت: نمی‌توانیم نامزدهایی که معرفی نشده‌اند را تایید کنیم.
او همچنین مدعی شد که جمهوری‌خواهان نیز برخی از گزینه‌های موجود را از تصدی این سمت‌ها منع کرده‌اند و به آرای مخالف برخی از سناتورهای جمهوری‌خواه اشاره کرد.
پامپو نیز در واکنش به اظهارات منندز، بار دیگر او را به عدم تایید بیش از 60 نامزد پیشنهادی متهم کرد و گفت: ما نیاز داریم که تیممان در زمین باشد تا سیاست خارجی آمریکا را عملی کنیم.
شاید به دنبال همین مشاجره بود که سنا چند روز پیش به چندین نامزد سفارت از جمله نامزدهای تصدی سفارت بنگلادش، نیکاراگوئه و سومالی رای اعتماد داد.
حال باید دید آمریکا برای سفارت ترکیه، عربستان، پاکستان و دیگر جایگاه‌های تعیین کننده سیاست خارجی خود چه می‌کند.
انتهای پیام