به گزارش ایسنا، علی اصغر مونسان در ارائهاش، به بررسی وضعیت موجود برنامه ششم توسعه، برنامه اقتصاد مقاومتی و وضعیت سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در توسعه پایدار پرداخت.
معاون رییس جمهور اشاره به ارایه تعاریف بسیار از فرهنگ، آن را همه دستاوردهای اجتماعی بشر دانست که از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود و گفت: عناصر یک فرهنگ محصول نبوغ و خلاقیت انسانها در زندگی اجتماعیشان برای بهینه رفع حوائج و تامین نیازها و شیوهی مواجهه با طبیعت و بهرهمندی از آن است که پس از اثبات قابلیت و کارکرد مثبت خود به عنوان عنصری از فرهنگ درآمده است.
وی با بیان اینکه اگر انطباق آرمانها نباید، توسعه بومی، محلی نیست و چالشهای جدیدی ایجاد میشود، افزود: قرار نیست با برنامهریزی توسعهای یک رفاه سطحی ایجاد کنیم و آن بعد از مدتها از بین میرود.
شاید هنوز فرهنگ را مانع توسعه میدانند
او با بیان اینکه شاید در کشور هنوز بخش فرهنگی را مانع توسعه میدانند، نه عامل آن، افزود: در نظام برنامه کشور هم کمتر به بخشهای فرهنگی توجچه شده است، اکنون نیز عمدن نظام برنامه کشور با مولفهها و بخشهای اقتصادی و مسئولان در حال صورت گرفتن است و ربطی به فرهنگ ندارد.
رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ادامه داد: مشکلات ایجاد شده صرفا اقتصادی نیستند، فرهنگ گاهی اوقات باعث میشود تا برنامهها و پشتوانههای عوامل انسانی برداشته شوند و جامعه پشت عوامل آن باشند و برنامههایی که مردم آن را میپذیرند، موفقیت امیز است.
وی در بخش دیگری از صحبتهایش با بیان اینکه مدل تعاملی در سه بخش میراث فرهنگی، ثنایع دستی و گردشگری بخشی است، افزود: این سه بخش را حول محور فرهنگ تعریف کردیم و بر این اساس برنامهریزیها انجام شدند.
رویکردهای توسعه میتوانند موتور محرک توسعه بومی باشند
او با ابراز تاسف از این که در چند دهه گذشته برنامههای توسعه به این ظرفیت با دید منفی و سنتی و عقب مانده نگاه کردهاند، گفت: این در حالی است رویکردهای نوین به توسعه به ویژه توسعه پایدار به فرهنگ به عنوان موتور محرک توسعه بومی، متوازن و پایدار تاکید میکنند.
وی ریشههای تاریخی، اجتماعی و فرهنگی یک جامعه را فراهم کردن بنیان یک توسعه درون زا، مولد و پایدار دانست و افزود: در صورت غفلت از آن به عنوان یکی از عوامل بازدارنده و مانع توسعه نقش ایفا خواهد کرد.
او با اشاره به مدل تعامل و هماهنگی بین میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: اهمیت میراث فرهنگی ملموس و ناملموس ایران به مثابه یک حوزه فرهنگی و تمدنی بر هیچ کسی پوشیده نیست، بدیهی است مهمترین اهتمام و رسالت ما صیانت و حفاظت از این گنجینه و انتقال افتخار آمیز آن به نسلهای بعدی است.
نیاز به اعتباری ۷۰ هزار میلیارد تومانی داریم
مونسان افزود: در این حوزه تکالیف و فعالیتهای ما وسیع و پردامنه است و اگر بخواهیم صرفا تکالیف خود را در مورد آثار ثبت شده ملی و جهانی به گونهای که در خور آنها است انجام دهیم دست کم به ۱۶هزار میلیارد بودجه نیاز داریم.
او با بیان اینکه در کل نیاز به ۷۰ هزار میلیارد تومان اعتبار داریم ، گفت: این عدد غیرقابل تامین برای کشوری مانند ایران نیست، بلکه بیشتر نیاز به اهمیت به این حوزه داریم.
معاون رئیس جمهور در ادامه از وزیر راه و شهرسازی خواست تا به این سازمان کمک کند رویکرد را در دولت جا بیندازند تا منابه مالی به مرور تامین شوند و کار حفاظت از آثار تاریخی انجام شود.
صنایع دستی به میراثفرهنگی گره خورده است
او در ادامه حوزه صنایع دستی را نیز گره خورده به میراث فرهنگی دانست و گفت: این حوزه به شدت فرهنگ محور است.
وی افزود: میتوان عقب ماندگی در اشتغال بانوان را با گسترش صنعت گردشگری و صنایع دستی عنوان کرد، بنابراین سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری باید نقش خود را در اقتصاد مقاومتی ایفا کند و ارزآوری و رونق اقتصادی به نحو شایسته به انجام رساند.
گردشگری در کشور بر مبنای گردشگری فرهنگی است
او درباره گردشگری نیز گفت: کشور ایران با برخورداری از جاذبههای چشمگیر طبیعی، تاریخی، مذهبی که همه زیر سپهر فراگیر فرهنگ، میراث فرهنگی و تمدن ایران زمین معنی یافته و قابلیت تبیین و تعریف مییابد، بی شک مقصدی بی نظیر برای جهانگردان و گردشگران فرهنگی خارجی بوده که مشتاق دیدار و مواجهه نزدیک با آن وآشنایی و شناخت و کسب تجربه و یادگیری از آن هستند.
مونسان با اشاره به این نکته که در کشور در حوزه گردشگری تاکید بر گردشگری فرهنگی است، گفت: البته این امر بدین معنا نیست که در سایر اشکال گردشگری سرمایهگذاری نکنیم بلکه با توجه به فرهنگ بنیان بودن ظرفیتها و جاذبههای گردشگری و تاکید اسناد فرادستی در همه اشکال و گونههای گردشگری، تجارب فرهنگی و جلب و جذب گردشگران فرهنگی اولویت خواهند داشت.
او در ادامه با تاکید بر این که عامل پیوند دهنده سه حوزه گردشگری، صنایع دستی و میراث، فرهنگ است، تاکید کرد: بحران آب، مسایل زیست محیطی، مهاجرت بی رویه و شهرنشینی لجام گسیخته از پیامدهای بی توجهی به ظرفیت میراث فرهنگی در امر توسعه است.
انتهای پیام