به گزارش ایسنا، چهار و نیم سال قبل، در کوران تاسیس شبکه‌های جدید بود که راه‌اندازی شبکه‌ای به نام افق به عنوان بیست و دومین کانال روی گیرنده دیجیتال اعلام شد.
این شبکه با رویکردی فرهنگی و با شعار «به افق نگاه کن»، خرداد ماه ۹۳ پخش آزمایشی‌اش را شروع کرد.
از همان بدو امر، صداوسیما افق را تقریبا مستقل از خود می‌دانست تا نسبتش با این شبکه، بیشتر نظارتی باشد. نقش سیدعزت الله ضرغامی (رییس وقت صداوسیما) هم در راه‌اندازی آن، تنها به اعلام خبری یک خطی درباره راه‌اندازی محدود شد و پس از آن بود که طبق انتظار، این شبکه به جناح فکری خاص سپرده شد. حتی گفته شد که نهادی خارج از صداوسیما به اداره‌ی آن می‌پردازد؛ شاهدش هم این بود که این شبکه اساسا در ساختمانی خارج از مجموعه صداوسیما فعالیت داشت.
مراسم افتتاح رسمی شبکه نیز برخلاف دیگر شبکه‌ها، با دعوت از خبرنگاران همراه نشد، بلکه در قالب برنامه‌ای تلویزیونی با اجرای نادر طالب‌زاده، راه‌اندازی افق اعلام شد و یک سال بعد بود که با آمدن محمد سرافراز، جشن یک‌سالگی شبکه برگزار شد.
از آن زمان تاکنون، افق چهار و نیم سال فرصت داشته است که خود را به مخاطبش بقبولاند؛ همان طور که شبکه‌ای تقریبا هم سن و سال او مانند نسیم تا حد قابل توجهی توانست در ماموریتی که برایش تعیین شده است، موفق باشد.
البته در این مسیر قدم‌های مثبتی از سوی سازندگان برنامه‌های افق که معمولا از دایره‌ای محدود انتخاب می‌شوند، برداشته شد. مناظره‌های «۱۸۰ درجه» و برخی برنامه‌های گفت‌وگومحور سیاسی، بویژه با حواشی‌هایی که ایجاد کردند، تا حدودی دیده شدند اما این برنامه‌ها هم هرگز نتوانستند به بِرَندی تلویزیونی تبدیل شوند؛ تا در انتقال پیام شبکه متبوعشان موفق بوده، مخاطب هم مصرانه پیگیر ادامه تولید و پخششان باشد.
افق در مقطعی حتی سریال هم تولید و پخش کرد. این شبکه که به کمک‌های سازمان هنری رسانه‌ای اوج دل بسته بود، سریال «آسمان من» را با موضوع امنیت پرواز روی آنتن برد اما انگار کمک‌های این مؤسسه‌ی وابسته به نهادی نظامی هم در حدی نبود که بتواند راهگشای مشکلات این شبکه شود و آن را از تعطیلی خاموش نجات دهد.
این‌گونه است که بیست و دومین شبکه رسانه ملی، در این سال‌ها نتوانسته روندی مطلوب را به لحاظ پیشرفت و تثبیت طی کند، بر تعداد ساعت‌های پخش برنامه‌های خود بیفزاید و حتی از ابتدایی‌ترین شرایط برنامه‌سازی در یک شبکه که آن هم راه‌اندازی گروه‌های برنامه‌ساز است، برخوردار شود. علاوه بر این‌که آمارهای خود سازمان صداوسیما هم گویای این نبود که این شبکه در ارتباط‌گیری با مخاطب موفق عمل کرده است، شبکه‌ی تلویزیونی افق، حتی در زمینه اطلاع‌رسانی در سایر رسانه‌ها هم نتوانست جایگاه در خوری برای خود دست و پا کند. شاید بتوان گفت، بیشتر، روزنامه صداوسیما و یکی دو رسانه با جهت‌گیری سیاسی خاص نزدیک به این شبکه بودند که مبلغ برنامه‌های آن شدند؛ و این خود شاهدی است بر این مدعا که افق در ارتباط‌گیری با مخاطبانش نتوانست توقعات را برآورده سازد.
این شرایط در خود سازمان صدا وس سیما هم جریان داشت؛ تا جایی که برای نمونه، وقتی مدیران شبکه‌های مختلف برای نشست خبری اعلام و معرفی برنامه‌های نوروزی دعوت می‌شدند، از حضور مدیر این شبکه خبری نبود، در اعلام کنداکتورها هم این شبکه خیلی وقت‌ها نادیده گرفته می‌شد.
در این شرایط افق سه ماه است که مدیر هم ندارد. با رفتن جواد رمضان‌نژاد به شبکه تهران، افق حالا بدون تعیین مدیر جدید به راهش ادامه می‌دهد و این روزها حرف از تعطیلی و ادغام آن با شبکه‌های دیگر هم مطرح است. هرچند خود دست‌اندرکاران شبکه این خبر را تایید نمی‌کنند اما مشکلات مالی شبکه که به تاخیر در پرداخت حقوق پرسنل انجامیده نیز شاهدی شده است بر این مدعا که بحث ادغام یا تعطیلی این شبکه وجود دارد. بحث رویکرد کوچک‌سازی بدنه رسانه ملی هم مزید بر این تصورها است.
انتهای پیام