به گزارش ایسنا، جیمز پی. آلیسون(James P Allison)، دانشمند ایمنی‌شناسی اهل آمریکا، در هفت اوت سال 1948 به دنیا آمد. وی، استاد تمام و رئیس بخش ایمنی‌شناسی و مدیر اجرایی بخش ایمونوتراپی مرکز سرطان ام. دی. اندرسون دانشگاه تگزاس است. یافته‌های او، به تولید درمان‌های جدید ضدسرطان برای برخی از انواع کشنده این بیماری منجر شده است. آلیسون، رئیس "موسسهٔ پژوهش سرطان"(CRI) دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و عضو شورای مشورتی آن است. وی به دلیل اکتشافات خود در زمینه مبارزه با سرطان به همراه "تاسوکو هونجو" برنده جایزه نوبل پزشکی سال 2018 شد.
در ادامه مصاحبه تلفنی آلیسون با وبسایت "نوبل پرایز" را می‌خوانید:
نوبل پرایز: تبریک ما را برای دریافت جایزه نوبل بپذیرید.
آلیسون: سپاسگزارم. دریافت این جایزه، یکی از رویاهای من در طول زندگی بود. واقعا هیجان‌زده‌ام.
نوبل پرایز: چطور از این خبر مطلع شدید؟
آلیسون: گزارشگران حدود ساعت 5:30 از سوئد با من تماس گرفتند و سپس، پسرم تماس گرفت.
نوبل پرایز: حتما او هم خیلی خوشحال بود.
آلیسون: بله. این خبر هیجان‌انگیز بود. نمی‌دانستم چه بگویم.
نوبل پرایز: این نخستین جایزه نوبل است که به طور ویژه به درمان سرطان تعلق گرفته و پژوهش شما، کار امیدوارکننده‌ای محسوب می‌شود و مستحق دریافت جایزه نوبل است.
آلیسون: بله، درست است. امیدوارم پژوهش ما کارآمد باشد و به درمان بهتر بیماران مبتلا به سرطان کمک کند.
نوبل پرایز: آیا هدف شما، یافتن درمانی برای سرطان بود؟
آلیسون: نه، این طور نبود. من در جستجوی یافتن درمان سرطان نبودم؛ بلکه برای درک نحوه کارکرد "سلول‌های تی" مطالعه می‌کردم. ما پژوهش خود را برای بررسی این تنظیم‌کننده منفی آغاز کردیم. شاید این پژوهش، بهتر از نابود کردن سلول‌های سرطانی باشد و یقینا کارآمد خواهد بود.
نوبل پرایز: گویا نمی‌دانستید این پژوهش، شما را به چه راهی خواهد برد.
آلیسون: بله. من همیشه خود را یک دانشمند پایه‌ای می‌دانستم و خود را بیش از آن تصور نمی‌کردم.
نوبل پرایز: باید هیجان‌انگیز باشد.
آلیسون: بله. نمی‌توانم احساساتم را درباره آن بیان کنم. من در کنفرانس مربوط به ایمنی‌شناسی در نیویورک هستم.
نوبل پرایز: پس مردم در هتل به شما ملحق خواهند شد؟
آلیسون: بله. بعضی از مردم درباره جایزه شنیده‌اند و در حال ترتیب دادن یک جشن هستند.
نوبل پرایز: تبریک دوباره ما را بپذیرید.
آلیسون: بسیار سپاسگزارم.
انتهای پیام