به گزارش ایسنا، شبکه دویچه‌وله در گزارشی تحلیلی درباره سخنان ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل نوشته است: دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در اولین سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل در سال گذشته و در زمانی که تازه کارش را به عنوان رئیس جمهور آمریکا آغاز کرده بود تهدید به نابودی یک کشور عضو سازمان ملل یعنی کره شمالی کرد. امسال با این حال ترامپ در دومین سخنرانی‌اش در مجمع عمومی سازمان ملل در روز سه شنبه کشور عضو دیگری در سازمان ملل را تهدید به حمله نکرد. ترامپ به جای آن در یک سخنرانی آزار دهنده که یادآور سخنرانی سیاه تاریخی‌اش در هنگام مراسم تحلیف بود، کلیت جامعه بین‌المللی و اصول زیر بنایی آن برای چند جانبه گرایی و همکاری را مورد حمله قرار داد.
ترامپ در این سخنرانی خود همچون سخنرانی‌اش در زمان آغاز ریاست جمهوری خود، آمریکا را که قدرتمندترین کشور جهان است، همچون یک قربانی نشان داد که مورد سوء استفاده عاملان خارجی نابکار قرار گرفته و او اکنون منجی این قربانی است. به گفته ترامپ یکی از این نیروهای مخرب تهدید کننده حق حاکمیت و موقعیت خوب آمریکا، حاکمیت جهانی است.
ملی گرایی به جای جهانی سازی
پاسخ ترامپ به انتخاب غلط میان حق حاکمیت و چند جانبه گرایی و تصاحب قریب‌الوقوع موهوم آمریکا از سوی امثال سازمان ملل ساده است و البته چیز جدیدی نیست؛ جواب او ملی گرایی ناپخته‌ای است که در شعارهای انتخاباتی‌اش نظیر "آمریکا را دوباره عظمت می‌بخشیم" و " اول آمریکا " نهفته است.
با این حال هر چند که این موضوع باعث پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شد اما در عین حال با پیش روی‌های خزنده طرفداران جهانی سازی نیز وارد تقابل شد. بنا به گفته ترامپ: " آمریکا تحت حاکمیت آمریکایی‌ها است. ما ایدئولوژی جهانی‌گرایی را رد می‌کنیم. "
با وجود این که مانور روی حاکمیت آمریکایی‌ها بر آمریکا و رد آنچه که وی جهانی گرایی خواند، برای ترامپ در تجمعات انتخاباتی محبوبیت به ارمغان می‌آورد اما قرار نیست برای او نزد رهبران جهان که در منهتن گرد هم آمده‌اند، محبوبیت ایجاد کند. همین مساله درباره جملات آغازین نادرست سخنرانی او مبنی بر این که دولت او بیشتر از هر دولت دیگری در تاریخ آمریکا دستاورد داشته، مصداق دارد. این صحبت‌های ترامپ در نشست مجمع عمومی سازمان ملل به درستی با مخلوطی از خنده شرم آور و ناباوری مواجه شد. واکنش مشابهی نیز از سوی هیات آلمان بعد از این که ترامپ مدعی شد برلین در صورت عدم کنار گذاشتن یک خط لوله انتقال نفت و گاز مناقشه برانگیز وابستگی کامل به انرژی روسیه پیدا می‌کند، ارائه شد.
روسیه‌ای که از حملات آمریکا مصون ماند
این جمله مربوط به آلمان تنها موردی بود که در آن ترامپ هر چند به صورت غیر مستقیم از روسیه انتقاد کرد اما اقدامات این کشور در سوریه، مداخله این کشور در فرایند انتخاباتی آمریکا، مناقشه مربوط به مسموم کردن یک مامور اطلاعاتی سابق روس در بریتانیا و حملات علیه فعالان حقوق بشری و علیه خبرنگاران در روسیه هیچ کدام در سخنرانی ترامپ مورد استناد قرار نگرفتند. با این حال ترامپ کلیت جامعه بین‌المللی و همچنین شرکای تجاری سنتی واشنگتن و گروه کشورهای عضو سازمان اوپک را نیز مورد هجمه قرار داد. او به طور مشخص چین و ایران را برای انتقادهای تند خود ذکر کرد. اما روسیه به طرز عجیبی از انتقادها مصون ماند. به این ترتیب می‌توان روسیه را آشکارا برنده این سخنرانی ترامپ به همراه رهبران خودکامه جهان در نظر گرفت زیرا رئیس جمهور آمریکا با این سخنانش در سازمان ملل چراغ سبز را به رهبران برخوردار از ذهنیت خودکامه و مستنبدان به منظور پیگیری هر آنچه که در چارچوب منافع ملی خود تلقی کنند، نشان داد و همینطور این که آنها نباید نسبت به مداخله‌های کم اهمیت سازمان ملل و دیگر ماموران آزار دهنده جهانی گرایی نگرانی پیدا کنند.
ترامپ بعد از این که آمریکا را از معاهدات بین‌المللی مهم نظیر توافق برجام و توافق آب و هوایی پاریس و همینطور نهادهای سازمان ملل نظیر یونسکو و شورای حقوق بشر سازمان ملل خارج کرد، اکنون خود را تحت لوای حمایت از حق حاکمیت به عنوان یک شبه الگو برای دیگر رهبران جهان نشان داده است تا آنها از او در این مسیر پیروی کنند.
کنار گذاشتن شرافت
سخنرانی ترامپ نشان داد که دولت او نسبت به کناره گیری آمریکا از نقشش به عنوان حامی ارشد چند جانبه گرایی و به جایش در پیش گرفتن مسیر احساسات صرفا ملی گرایانه، جدیت دارد.
ترامپ تاکید کرد که در آینده کمک‌های خارجی آمریکا نصیب کشورهای دوست با آمریکا خواهد شد و هیچ چیز بهتر از این نمی‌تواند ذهنیت مبتنی بر برد و باخت ترامپ را که در بطن هر آنچه که او گفته و انجام داده، قرار داشته، نشان دهد. این نه تنها یک اقدام به لحاظ سیاسی کوته بینانه است که جایگاه جهانی واشنگتن و نقش رهبری آن را تضعیف می‌کند بلکه همچنین به مثابه کنار گذاشتن شرافت انسانی است.
اگر و صرفا اگر یک چیز مثبت از این سخنرانی ترامپ حاصل شده باشد آن این است که دیگر اعضای دموکراتیک جامعه بین‌المللی اکنون باید فهمیده باشند که تا زمانی که این رئیس جمهور کاخ سفید را ترک نکرده باید به فکر پر کردن خلاء بر جای مانده از بابت عقب نشینی آمریکا باشند.
شاید این یک لقمه بزرگتر از دهان باشد اما امکان پذیر است چون ترامپ کشورش را در سطح بین‌المللی منزوی ساخته است.
این رئیس جمهور و سیاست‌هایش در بخش‌های زیادی از جهان منفور هستند. این حقیقت را می‌توان در نحوه واکنش مستمعین سخنرانی ترامپ در روز سه شنبه مشاهده کرد. اما دوست نداشتن ترامپ کافی نیست، اگر جامعه بین‌المللی به صورت دسته جمعی نمی‌خواهد که در یک نظم جهانی تنها قدرتمندترین کشورها تصمیم بگیرند باید از نهادهای بین‌المللی مثل سازمان ملل محافظت کند.
انتهای پیام