به گزارش ایسنا، در این آیین، رونمایی از سند ثبت جهانی چوگان، بازی سوار بر اسب همراه با موسیقی و روایتگری در یونسکو به نام ایران با حضور مسعود سلطانیفر (وزیر ورزش و جوانان)، علیاصغر مونسان (رییس سازمان میراث فرهنگی)، مدیران ارشد فرهنگی، نمایندگان یونسکو و سازمانهای مردم نهاد، هنرمندان و پژوهشگران برجسته برگزار میشود.
از برنامههای فرهنگی هنری جشن ثبت جهانی چوگان، رژه چوگان بازان، بازی نمادین تیمهای برگزیده چوگان، اجرای نوازندگی موسیقی چوگان با حضور خوانندگان نامدار ایران، شاهنامهخوانی بختیاری مرشدان پیشکسوت، روایت چوگان بازی پهلوانان در شاهنامه فردوسی از سوی پریسا سیمین مهر، شاهنامه خوانی کودکان نقال بنیاد فردوسی ترنم جاهد و امیرعلی عطاء اللهی و رونمایی از سند ثبت جهانی چوگان در یونسکو خواهد بود.همچنین نکوداشت خادمان آیین و فرهنگ چوگان از سوی بنیاد فردوسی نیز در جشن ثبت جهانی چوگان انجام میشود.
«چوگانبازی سوار بر اسب همراه با روایتگری و موسیقی» پنجشنبه ۱۶ آذر سال گذشته در دوازدهمین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو در کره جنوبی به ثبت رسید، پیش از این در ۱۲ آذر سال ۹۲ وقتی که هیچ کدام از مسئولان و کارشناس میراث فرهنگی به فکر ثبت جهانی بازی چوگان نیفتاده بودند، این بازی سنتی توسط جمهوری آذربایجان در هشتمین اجلاس میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسید.
آذربایجان این پرونده را با نام «چوگان بازی سنتی با اسب در قرهباغ» به یونسکو معرفی کرده بود و موفق شد، آن را چهار سال زودتر از ایران برای کشور خود و البته با عنوانی دقیق و مشخص با نام آذربایجان جهانی کند، هر چند این اقدام با اعتراضهای زیادی از سوی متولیان چوگان ایرانی و دوستداران میراث فرهنگی مواجه شد، اما مسئولان میراث فرهنگی کشور برای ثبت جهانی این آئین، اعتراضها را نسبت به چوگان نپذیرفتند، چون تاکید داشتند اسب قرهباغ فقط متعلق به خطهای به همین نام در آذربایجان است، بنابراین این عنوان و ثبت جهانی آن هیچ تهدیدی برای بازی چوگان در ایران ندارد و به همین دلیل با خیال راحت پروندهی خود را برای جهانی شدن این آئین تهیه کرده و به یونسکو ارائه دادند.
اما باید دید برای احیای این بازی که از یکی دو سال گذشته و بعد از ثبت جهانیاش در صدر توجه چوگانبازان، بخصوص در میدان نقش جهان مورد اقبال قرار گرفته، چه برنامهای در دستور کار است؟ تا بار دیگر پرچم چوگان در این میدانِ جهانی و در شهر چوگان بچرخد و صدای طبل و سورنا با لباسهای سنتی که میتوانند نخستین بازیها در دوره صفویه را یادآوری کنند، جان ببخشند.
انتهای پیام