امروزه فوتبال فقط یک مسابقه نیست، جامجهانی فوتبال هم دیگر فقط یک رویداد ورزشی نیست، بلکه یک موج است. جریان و موجی سرشار از شور و هیجان، امید و آرزو، پیروزی و افتخار که از درون مستطیل سبز و قاب تلویزیون به میلیاردها بیننده تزریق میشود. بعد از گذشت کمتر از یک ماه از پایان رقابتهای جامجهانی روسیه و درخشش تیم ملی فوتبال کشورمان در این مسابقات، بیش از هر زمان دیگری میشود این شور و هیجان را در زمینهای خاکی و کوچه پس کوچههای شهرمان دید. کودکان و نوجوانان و جوانانی که با الگو گرفتن از فوتبالیستهای تیم ملی و با در سر داشتن آرزوهایی بزرگ، با کمترین امکانات و در سختترین شرایط، تمرین قهرمانی میکنند. از گذشته تا دیروز کم نبودند فوتبالیستهای ایرانی که مسیر حرفهای خود را از همین کوچهها و زمینهای خاکی شروع کردند؛ با کفشی پاره و توپی فرسوده و کمباد. البته در دنیای تمام حرفهای فوتبال امروز جهان کم نیستند قهرمانانی که آرزوهایشان را اینچنین شروع و دنبال کرده باشند. احتمالا فقط نه تنها ایران، بلکه در کشورهای دیگر هم میتوان چنین تجربه نابی رایافت ، اما همه آنها در یک چیز مشترکند و آن، تمرین قهرمانی در زمینهای خاکی و کوچهها.
تمرین «قهرمان» شدن