به گزارش ایسنا، اسدالله عباسی در نطق میان دستور جلسه علنی امروز ضمن تبریک دهه کرامت و میلاد امام رضا (ع) بیان کرد: مدتی است جهان آشکارتر از هر زمان دیگر شاهد یاغی‌گری سردمداران آمریکا پیرامون مسائل و موضوعات بین‌المللی از جمله خروج یک جانبه از توافق برجام است.
وی در ادامه گفت: اگرچه از همان اول اهل بصیرت امید برای عمل به وعده‌های برجامی آمریکا حتی با فرض حضور در این توافق‌نامه نداشتند دلبستن به این توافق و آویزان کردن منابع و منافع و مصالح کشور به رشته نازک‌تر از تار موی برجام یک خطای محاسباتی و اشتباهی استراتژیک بود.
نماینده مردم رودسر در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: شهید مطهری در مقدمه کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم بعد از نقد نظر مستشرقین گزارشگران غربی از فرهنگ و فلسفه اسلامی را حمل بر بی‌صداقتی و نا آگاهی دانسته و با اشاره به یک ضرب‌المثل گفته است کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من. این ضرب‌المثل توفیق امام (ره) در به ثمر رساندن انقلاب و شاه بیت رهبر انقلاب اسلامی به مسئولان به ویژه در سال‌های اخیر است.
وی افزود: با تکیه به مردم و اعتماد به توانمندی‌های مردم و ایمان به وعده خداوند به پیروزی خواهیم رسید. با رها کردن امید داشتن به بیرون و تکیه به نیروهای داخلی می‌توان تهدیدها را به فرصت‌ها تبدیل کرد و تحریم‌ها را به فال نیک گرفت.
عباسی در ادامه اظهار کرد: آیا دولت همه توان مدیریتی و ظرفیت‌های اقتصادی کشاورزی، صنعتی، خدماتی و مادی و انسانی کشور را جهت تحقق اهداف مهم اقتصادی به کار گرفته است؟ آیا قوه قضاییه و دستگاه‌های نظارتی و اطلاعاتی به وظایف قانونی خود به درستی عمل کرده‌اند؟ آیا مجلس شورای اسلامی از همه ظرفیت‌ها و استعدادها در ابعاد مختلف قانون‌گذاری، نظارتی مانند سوال و استیضاح رای اعتماد، تحقیق و تفحص و تصویب لوایح به وظایف خطیر نمایندگان به درستی عمل کرده است؟
نماینده مردم رودسر در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: وظیفه قوای سه‌گانه در قبال شرایط فعلی به وجود آمده در کشور به ویژه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی مانند مفاسد اداری و اقتصادی، بیکاری، اعتیاد و طلاق و تورم چه بوده است؟
وی خاطر نشان کرد: زمانی که نقدینگی درعرض پنج سال به بالای ۱۶۰۰ میلیارد تومان می‌رسد و بیش از سه برابر افزایش می‌یابد و نرخ ارز به دو برابر نرخ مصوب دولت کمتر از یک ماه می‌رسد و عده قلیلی به ارز ۴۲۰۰ تومانی دسترسی پیدا می‌کنند و دهها تن طلای کشور به حراج گذاشته و از طریق عده خارجی به تاراج می‌رود و زمانی که تزاحم منابع در دولت روشن می‌شود و پدیده حاکم تاجر معلوم شود بسیاری از مدیران در سطوح عالی، میانی و پایین منافع ملی را در مقابل منافع شخصی به حاشیه می‌برد و به دنبال تجارت و کسب‌وکارهای خود هستند و زمانی که هزاران خودروی لوکس به طور رسمی وارد کشور می‌شود و سود هزاران میلیاردی به جیب عده خاصی از رانت دولتی سراریز می‌شود چه راهبردی را برای حل مشکلات تعریف کرده‌ایم. آیا می‌شود در چنین بستر ناامن اقتصادی معضل بیکاری را حل و فصل کنیم؟
وی در ادامه گفت: مگر می‌شود از یک طرف از احساس دردمندی خود از بیکاری جوانان صحبت کنیم و از سوی دیگر درها را به سوی کالای خارجی باز کنیم و آن را بر سر تولیدکنندگان داخلی آوار کنیم؟ کشاورزی رکن استقلال و امنیت اقتصاد کشور است. باید بررسی کنیم و ببینیم این بخش تا چه حد در سیاست غلط و واردات بی‌رویه ضربه دیده است. در حوزه انتخابی بنده در خصوص چای، برنج، مرکبات می‌توان تحقیقا بگویم که هزینه زندگی که بماند درآمد تولید آن نیز تامین نمی‌شود.
در ادامه عباسی اظهار کرد: چرا کشاورز زحمت‌کش باید دستان پینه‌بسته و روی خجالت‌زده را با هم به منزل ببرد. مدیر کشور چه تعهدی برای تامین سود مافیای واردات دارد که اینگونه به بهای فلاکت کشاورز کمر به خدمت واردکنندگان بستند. اگر برای کشاورز، کارمند و کارگر حق زندگی قائل هستیم وظیفه دولت است که تعادل بین هزینه و درآمد آنها را تضمین کند.
وی در پایان گفت: اگر برای مسئولان امکان بالا کشیدن اقشار کم‌درآمد وجود ندارد می‌تواند با پایین کشیدن خود به رفع تبعیض کمک کرد. فرهنگیان مثال بارز این نابرابری هستند. دریافتی آنها علی‌رغم جایگاه آنها با سایر افراد در دیگر سازمان‌ها قابل مقایسه نیست. آنان مطالبات برزمین مانده زیادی دارند. بسیاری از بازنشستگان لشگری و کشوری نیز در شرایط معیشت مناسبی به سر نمی‌برند. باید به جوانان اعتماد کنیم و از تفرقه و سیاسی بازی‌ها پرهیز کنیم تا بتوانیم راه را به سوی پیشرفت و حل مشکلات بگشاییم.
انتهای پیام