میر مولا ثریا در گفت‌وگو با ایسنا، بیان کرد: تا کنون بسیاری از همکارانم مهاجرت کردند یا در حال مهاجرت هستند زیرا برای کارهایشان زحمت زیادی کشیده و زمان گذاشته‌اند تا به نتیجه برسد. در ایران امکانات لازم وجود ندارد و هر روز هم کیفیت نگرش و سلیقه پایین‌تر می‌آید.
او با بیان اینکه تا کنون هیچ کمکی برای تولید و انجام کارهایش از جایی نگرفته و کسی هم از او حمایت نکرده است، اظهار کرد: افرادی که کارهای من را می بینند، معتقدند تولید یک هنر ملی را پیش می‌برم که باید از من حمایت شود اما هیچگاه هیچ مسوولی برای من هیچ کاری انجام نداد و دو باری هم که در این باره با سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری وارد تعامل و گفت‌وگو شدم، وعده‌هایی دادند که هیچگاه عملی نشد.
این هنرمند ادامه داد: به عقیده من همکاری با نهادهای دولتی بیشتر آسیب‌زننده هستند زیرا در این زمینه مدیریت درستی وجود ندارد. برای مثال باید چند سال به صورت پیوسته در نمایشگاه میلان شرکت کنی تا کارهایت شناخته شود اما وقتی از معاونت صنایع دستی ایران در آنجا شرکت می‌کنند، انتخاب درستی نسبت به محصولاتی که ارائه می‌دهند، وجود ندارند. معمولا با افرادی که از قبل برایشان شناخته شده است، همکاری می‌کنند و مدیریت منسجمی در این زمینه وجود ندارد.
ثریا همچنین با اشاره به رکود فروش در حوزه کاری خودش، اظهار کرد: گردشگران آمریکایی که بیشترین طرفداران فرش ایران هستند به کشورمان سفر نمی‌کنند و گردشگران اروپایی هم که مقصد ایران را برای سفر انتخاب می‌کنند، بیشتر سالخورده هستند و اهل خرید نیستند.
وی درباره مشکلات موجود در تهیه مواد اولیه کاری‌اش نیز توضیح داد: مواد اصلی کار ما پشم‌های فناوری شده‌ای است که از نیوزلند، اروگوئه و استرالیا وارد می‌شد و آن را با قیمت دلار تهیه می‌کنم که در حال حاضر این وارد ایران نمی‌شود و موجود نیست.
این هنرمند با بیان اینکه نمی‌توانم مواد اولیه را در وزن‌های پایین بخرم اضافه کرد: باید مواد اولیه را حتما در حد یک تن یا بیشتر از آن تهیه و خریداری کرد که در حال حاضر همان مواد نیز وارد کشور نمی‌شود. همچنین ما یکسری محصولات نمدی را با همین مواد تولید می‌کردیم که حدود چهار ماهی می‌شود حتی نمی‌توانیم نیم کیلوی آن مواد را برای تامین سفارش‌هایی که از قبل داشتیم تهیه کنیم.
فعلا تولید متوقف شده است
ثریا اظهار کرد: قیمت برخی از کارهای ما با توجه به افزایش نوسان نرخ دلار سه برابر شده است که نه تنها مشتری داخل کشور بلکه مشتری خارجی نیز قدرت خرید آن را ندارد. در چنین وضعیتی فعلا تولید متوقف شده است و در حال حاضر از هر مقدار مواد اولیه‌ای که برایمان باقی مانده یا کارهای تولید شده‌ای که در انبار داریم، استفاده می‌کنیم .
او با بیان اینکه محصولات تولید شده را با همان قیمت قبل عرضه می‌کند،گفت: وقتی قیمت دلار و یورو افزایش پیدا می‌کند،نمی‌توانم به تناسب آن به قیمت فروش محصولاتم اضافه کنم زیرا چنین کششی برای خرید وجود ندارد. این افزایش قیمت را می‌توان در کالایی مثل خودرو در نظر گرفت اما در صنایع دستی کاملا به چشم می‌آید و از سوی خریدار پذیرفته نمی‌شود.
این هنرمند با اشاره به اینکه آخرین بار سال گذشته در نمایشگاه بیروت در کشور لبنان شرکت کرده است،افزود:از مدتی قبل فرم‌های حضور در نمایشگاهی در فرانسه را پر کرده بودم و چون پیش بینی نمی‌کردم قیمت ارز تا این حد افزایش پیدا کند،حالا مجبورم در این نمایشگاه که هزینه سنگینی هم برایم دارد، شرکت کنم و امکان کنسل کردن آن وجود ندارد. به همین دلیل با وجود آنکه برایم صرفه اقتصادی ندارد مجبورم اواخر شهریورماه در نمایشگاه فرانسه شرکت کنم.
ثریا که پیش از این تجربه حضور در نمایشگاه‌های اروپایی و شرق دور را نیز داشته است، درباره دلیل تاکید حضورش در نمایشگاه فرانسه اظهار کرد: برای آنکه بتوانیم با بازار جهانی وارد تعامل شوم، مجبورم که در چنین نمایشگاه‌هایی هم شرکت کنم.
ترجیح می‌دهم در نمایشگاه‌های معرفی شده از معاونت صنایع دستی شرکت نکنم
او درباره اینکه چرا از طریق معاونت صنایع دستی برای حضور در نمایشگاه‌های خارجی اقدام نمی‌کند، نیز توضیح داد: معمولا از سوی معاونت صنایع دستی برای شرکت در نمایشگاه‌های خارجی با من تماس می‌گیرند اما ترجیح می‌دهم به دلیل وجود یکسری مسائل در آن شرکت نکنم. زیرا معمولا هنرمندان و محصولاتی که از طرف معاونت در نمایشگاه‌های خارجی دعوت می‌شوند، چندان جور نیست. سطح محصولاتی که از ایران ارائه می‌شود، یکدست و چندان بالا نیست به همین دلیل من هم ترجیح می‌دهم در آن شرکت نکنم.
این هنرمند همچنین درباره صادارت محصولاتش گفت: به برخی از کشورها نیز صادرات داشته‌ام اما در حال حاضر متوقف است و منتظرم تا ببینم در آینده چه اتفاقی پیش می‌آید. پیش از این محصولاتم را به فرانسه، آمریکا، لبنان، کویت، امارات ارسال می‌کردم اما در حال حاضر هنوز نتوانستم قیمت جدید را ارزیابی کنم تا ببینم با این روند می‌توان همچنان با آنها همکاری کرد یا نه. وقتی هنوز تکلیف دسترسی به مواد اولیه برای منِ تولید کننده مشخص نیست، طبیعی است که وضعیت گُنگ است.
ثریا با بیان اینکه چراغ کار ما به گردش اقتصادی روشن است و اگر ورود مالی نداشته باشد مدت زمان زیادی دوام نمی‌آورد، اضافه کرد: من فقط یک فرش تولید نمی‌کنم بلکه برای تولید محصولاتم با بافنده، شوینده، رفوگر و غیره و در نهایت یک مجموعه در ارتباط هستم.
انتهای پیام