محمد نصرتی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره کسب مدال طلای رقابت‌های جهانی کشتی فرنگی نوجوانان در کرواسی و ارزیابی خود از این رقابت، اظهار کرد: سطح مسابقات بسیار بالا بود و همه مدعیان برای کسب بهترین نتیجه به کرواسی آمده بودند. در وزن ۹۲ کیلوگرم نیز کشتی‌گیران روسیه و ترکیه حضور داشتند که به ترتیب عناوین قهرمانی اروپا و نایب قهرمانی اروپا را در کارنامه شان داشتند اما خدا را شکر می‌کنم با کسب مدال طلا توانستم مزد زحمات خودم و مربیان تیم ملی را بگیرم.
دارنده مدال های طلا و برنز نوجوانان جهان و طلای آسیا درباره پیروزی سه بر سه مقابل حریف روس در دیدار فینال در حالی که سه بر صفر از حریف عقب بود، گفت: فکر می‌کنم داوران اشتباه کردند چرا که من در حمله بودم اما اخطار کم کاری را به من دادند و وقتی در خاک حریف قرار گرفتم او دو امتیاز دیگر گرفت و سه بر صفر پیش افتاد. پس از آن با تمام وجود کشتی گرفتم تا بازنده نباشم و طلای جهان از دستم نرود. وقتی هم تیمی‌هایم نیز با فریاد از من می‌خواستند غیرت نشان بدهم نیرویم چند برابر شد و سه امتیاز از حریف گرفتم و در نهایت قهرمان جهان شدم.
وی با اشاره به زحمت کادر فنی برای رساندن کشتی‌گیران به شرایط مطلوب، گفت: وزن من ۸۹ کیلوگرم است و با توجه به دو کیلو ارفاق در روز دوم وزنم از حریفانم که ۹۴ کیلوگرم بودند پنج کیلو کمتر بود و همین امر کار من را بیش از پیش سخت کرد چرا که زورم به آن ها نمی چرببد. به هر حال خدا را شکر بهترین نتیجه را برای کشورم گرفتم.
نصرتی درباره چگونگی ورودش به کشتی خاطر نشان کرد: من ابتدا تکواندوکار بودم اما هم خودم و هم خانواده و حتی مادر علاقه شدیدی به کشتی داشتیم تا این که چهار سال پیش یک روز برادرم که علاقه زیادی به کشتی داشت به من گفت تکواندو فایده‌ای ندارد و به کشتی برو. دو مربی خوب به نام های طیب حیدری و علیرضا امینی در شهریار داشتیم که کار را زیر نظرشان آغاز کردم. شش یا هفت ماه بعد قهرمان نونهالان کشور شدم و در تورنمنت روز جهانی کودک نیز به مقام قهرمانی رسیدم. بعد از آن با وجود این که نونهال بودم به رده نوجوانان دعوت شدم و در انتخابی تیم ملی نوجوانان به قهرمانی رسیدم. سپس نایب قهرمانی آسیا و سومی جهان را به دست آوردم. خدا را شکر امسال هم قهرمان آسیا و جهان شدم.
فرنگی کار شهریاری وزن ۹۲ کیلوگرم نوجوانان ایران در پاسخ به این سوال که آیا پس از کسب مدال‌های ارزشمند از او تقدیر شده یا خیر، اظهار کرد: به هیچ وجه! ما برای هدف‌مان که کسب افتخار برای کشور و مردم عزیز ایران است می‌جنگیم و افتخار کسب می‌کنیم اما مسئولان شهرم هر بار مدال گرفتم آمدند منزل‌مان 10 دقیقه‌ای نشستند، عکس گرفتند و رفتند اما تا به حال حتی هزار تومان هم به من پاداش نداده‌اند. درباره این موضوع حرف زدن دردی را دوا نمی‌کند، هدف ما هم پول نیست اما آیا نباید مسئولان هم توجهی به ما داشته باشند تا انگیزه بگیریم بیشتر تلاش کنیم؟ ماه‌ها در اردوهای تیم ملی هستیم، از جوانی‌مان زده‌ایم، پدر و مادرمان را ماه‌ها نمی‌بینیم و درکنارشان نیستیم تا برای کشور افتخارآفرینی کنیم آن وقت این گونه به ما بی‌توجه هستند.
دارنده مدال های طلا و برنز جهان و طلا و نقره آسیا که به اذعان بسیاری از کارشناسان خارجی حاضر در رقابت‌های جهانی کرواسی جزو بهترین های کشتی جهان است در ادامه، افزود: پدر من با ۶۰ سال سن مسافرکشی می‌کند و روزی ۲۰ یا ۳۰ هزار تومان به دست می‌آورد و خدا را شکر روزی مان می‌رسد، اما ما هم وقتی برای کشور افتخار کسب می‌کنیم توقع داریم حداقل بتوانیم کمک حال پدر و مادرمان باشیم. یک کارگر ماهی دو تا سه میلیون حقوق می‌گیرد، اما مسئولان شهریار به اندازه کارگر هم به امثال من که چندین‌ماه در اردوهای تیم ملی هستیم توجه نمی‌کنند. من در کنار کشتی هر وقت بتوانم اگر در اردو نباشم و فرصت کنم کارگری هم می‌کنم تا کمک حال خانواده ام باشم.
وی در پایان با تاکید بر این که هدفش کسب مدال طلای المپیک است گفت: کشتی را دوست دارم و می خواهم بازهم باعث افتخار مردم کشورم باشم. امیدوارم بیشتر از اینها به ورزشکاران توجه شود. چند وقت دیگر باید به المپیک نوجوانان در آرژانتین اعزام شوم و هدفی جز کسب مدال طلای المپیک نوجوانان ندارم.
انتهای پیام