به گزارش ایسنا، الکس فیشمن، نویسنده روزنامه عبری زبان یدیعوت آحارونوت در مقالهای فاش کرد، ارتش اسرائیل این هفته خود را برای مقابله با بدترین سناریو در سالروز نکبة(تاسیس دولت اسرائیل) یعنی درگیری نظامی گسترده با حماس آماده کرده و اقداماتی انجام داده که از جمله آن استقرار هزاران سرباز و نیروی پلیس در مرز با نوار غزه است. حتی نیروی هوایی اسرائیل نیز در صورت بالا گرفتن تنشها در نوار غزه برای یک حمله هوایی بزرگ آماده است.
این نویسنده در ادامه مدعی شد: "حماس تعداد بسیاری از پایگاههای خود در نوار مرزی را اواخر هفته تخلیه کرده و از مسئولیت خود در قبال غیرنظامیان شانه خالی کرده است!"
طبق ادعای این نویسنده، "از نظر حماس روز انتقال سفارت و برگزاری سالگرد نکبة آزمون بزرگی برای این جنبش از زمان کنترلش بر نوار غزه خواهد بود زیرا شکست این جنبش بر اهمیت و جایگاه آن در فلسطین تاثیر خواهد گذاشت و احتمال دارد که شاخه نظامی حماس دوباره به درگیری با اسرائیل روی آورد."
فیشمن در ادامه نوشت، گرچه کسی نمیتواند تعداد تظاهرکنندگانی که حماس جمع خواهد کرد را تخمین بزند اما ارتش اسرائیل قادر به خطر کردن و پذیرش تبعات آن نیست، به همیت دلیل برای مقابله با مبارزان فلسطینی در سالروز نکبة و انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی طی امروز و فردا (سهشنبه) سه کمربند دفاعی که با سه تیپ از ارتش حمایت میشوند را ایجاد کرده است. این به معنای افزایش سه برابری حضور ارتش است. همچنین ردیفهایی از تک تیراندازها نیز به این خطوط دفاعی افزوده شدند.
این نویسنده اسرائیلی درباره دستور العمل سربازان در این دو روز گفت، دستورالعملها برای تیراندازی تغییری نکرده است تنها چیزی که از امروز تغییر کرده، مواردی است که سرابازان احتمالا با آن مواجه میشوند. به این معنا که اگر سربازان اسرائیل با خطر حمله فلسطینیها مواجه باشند، اجازه تیراندازی به قصد کشت را دارند. به عنوان مثال اگر گروه بزرگی از فلسطینیها موفق به عبور از نوار مرزی شده و سربازان اسرائیلی خود را در برابر جمعیت بزرگی از آنها دیدند، میتوانند ابتدا به سمت پاهای آنها شلیک کرده و در مرحله بعد به قصد کشتن تیراندازی کنند، همچنین سربازانی که یاران خود را در شرایط سخت و خطرناک دیدند، نیز میتوانند تیراندازی کنند.
نویسنده این مقاله به بمباران اخیر تونلی در نزدیکی گذرگاه بیت حانون اشاره کردو گفت هدف آن ارسال این پیام به حماس در رابطه با راهپیماییهای "حق بازگشت" بود که فلسطینیها هزینه سنگینی را خواهند پرداخت.
فیشمن افزود: تهدید بزرگتری که اسرائیل را نگران کرده ورود تظاهرکنندگان فلسطینی به شهرکهای واقع در نزدیکی نوار مرزی و یا ربودن سربازان است. به همین دلیل نیروهای امنیتی اطراف شهرکهای نزدیک به نوار مرزی افزایش یافتهاند و به سربازان اسرائیلی دستورات مشخصی در این مورد داده شده است، آنها در صورت حضور فلسطینیها تا محدوده مشخصی در اطراف شهرک اجازه دارند که به پای تظاهرکنندگان تیراندازی کنند و در صورت ورود آنها به شهرک اجازه شلیک به قصد کشتن را دارند.
وی در ادامه پیشبینی کرد، حماس این بار به دنبال یورش کامل به دیوار حائل است و به همین دلیل پایگاههای خود را از پنج عدد به ۱۳ پایگاه افزایش داده تا یورشی را رقم بزند که ارتش اسرائیل نتواند با آن مقابله کند، احتمالا آنها ابتدا از دود لاستیکهای آتش زده شده برای کم کردن دید تکتیراندازها استفاده کنند و در این شرایط هزاران تظاهرکننده به سمت نقاط کنترلی ما یورش خواهند برد.
فیشمن در ادامه گفت: اسرائیل دنبال آن است که وضعیت در غزه را به حالت سابق بازگرداند و طرحهای احداث زیرساختها در این منطقه را از سربگیرد و حماس نیز به دنبال آزادی و رهایی هر چند جزئی از محاصره است. کلید حل این مشکل در دست ابو مازن (محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین) است که از تحویل پولها به نوار غزه سر باز میزند، در این میان مصریها برای کاهش فشارها گذرگاه رفح را به مدت چهار روز گشودند.
این نویسنده اسرائیلی مدعی شد: توافق (ادعایی) میان منافع اسرائیل و حماس به دلیل این موج اجتنابناپذیر درگیریها به تاخیر افتاده و نگرانیهایی در مورد آغاز درگیری سراسری وجود دارد به ویژه که تشکیلات خودگردان تجمعهای بزرگی را به مناسبت انتقال سفارت و سالروز نکبة ترتیب داده است و اگر اوضاع از کنترل خارج شوند، غزه در آتش خواهد سوخت و عبور از دیوار حائل با هزینه بیش از ۱۰۰ کشته انجام خواهد شد.
فیشمن در پایان این مقاله نوشت، چرا کار ما به اینجا کشیده شده که در برابر خود دو سناریوی بد داشته باشیم، یکی عبور هزاران فلسطینی از نوار مرزی و دیگری آغاز جبهه جنگ سومی در سوریه. مسئول این وضعیت چه کسی است؟ رهبران سیاسی ما تلاش میکنند که به ما القا کنند این قضا و قدر است و وقوع آن حتمی است اما آیا واقعا در تمامی موارد اشتباه از سوی طرف مقابل بوده یا اینکه تلآویو نیز در وخامت اوضاع نقش دارد؟
انتهای پیام