به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس، آخرین مطالعات نشان داده است که گیاهان با یک روش منحصر به فرد ارتباط برقرار می‌کنند.
این مقاله تحت عنوان "تحریک‌های مکانیکی بالای زمین بر ارتباطات گیاه-گیاه در زیر زمین تأثیر می‌گذارد" نشان می‌دهد که گیاهان از ریشه‌هایشان استفاده می‌کنند تا همسایگان خود را در شرایط محیط رقابتی شلوغ با ترشح مواد شیمیایی، نسبت به رشد تحریک کنند.
"ولمیر نینکوویچ"، یک متخصص زیست‌شناسی در دانشگاه علوم کشاورزی سوئد در اوپسالا و نویسنده اصلی این مقاله به گاردین گفت: اگر ما با همسایگان‌مان مشکل داشته باشیم، می‌توانیم نقل مکان کنیم، اما گیاهان نمی‌توانند این کار را انجام دهند. آنها این را پذیرفته‌اند و از سیگنال‌ها برای جلوگیری از تداخل و آماده شدن برای رقابت‌های آینده استفاده می‌کنند.
چندین دهه است که شواهدی وجود دارد که گیاهان به اشکال خاصی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. در سال 1997، "سوزان سیمارد"، استاد جنگلداری دانشگاه "بریتیش کلمبیا"، اولین بخش‌های این تحقیق را کشف کرد که منجر به تئوری "شبکه قارچی" شد.
"سیمارد" اولین بار شواهدی را دریافت کرد که "شاه درخت داگلاس" و "درخت توس"، از طریق رشته رشدکننده قارچ"میسلیا"(mycelia) بین یکدیگر کربن انتقال می‌دهند. این موضوع به او این امکان را داد که نظریه‌ای را ترتیب بدهد مبنی بر اینکه درختان با استفاده از یک شبکه قارچی(میسلیا) با هم ارتباط برقرار می‌کنند که ریشه‌های آنها به آنها اجازه می‌دهد تا اطلاعات را انتقال دهند. به عبارت دیگر گیاهان دارای یک شبکه اینترنت قارچی هستند.
سپس "سیمارد" تصریح کرد که درختان بزرگ با استفاده از این شبکه قارچی به جوان‌ترها کمک می‌کنند. وی در سال 2011 در یک مستند به نام "آیا درختان با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند؟"، گفت: این درختان در حال تعامل با یکدیگر و تلاش برای کمک به یکدیگر در راه زنده ماندن هستند.
در سال 2010 هم "رن سن زنگ" از دانشگاه کشاورزی جنوب چین دریافت که گیاهان در مواجهه با حملات قارچ‌های نادر، سیگنال‌های شیمیایی را به میسلیا رسانده و به گیاهان دیگر هشدار می‌دهند.
"زنگ" و همکارانش در مقاله خود نوشتند: ما دریافتیم که گیاهان گوجه‌فرنگی می‌توانند پاسخ‌های دفاعی را بشنوند و مقاومت خود در برابر بیماری‌های بالقوه افزایش دهند.
علاوه بر این‌ها، مطالعات دیگر نشان داده است که گیاهان استراتژی رشد خود را بر اساس پاسخ به محرک‌های گیاهان دیگر تطبیق می‌دهند.
بعضی از درختان رشد خود را در شرایط رقابتی شلوغ از دست می‌دهند، در حالی که دیگران جذب منابع خود را جهت رشد سریع‌تر توسط همین سیگنال‌ها دریافت می‌کنند.
مطالعه "نینکوویچ" در حال حاضر نشان می‌دهد که این ارتباطات و سازگاری همچنین در واکنش به ترشحات شیمیایی در خاک اتفاق می‌افتد.
این محقق و تیمش نظریه خود را در مورد نهال‌های ذرت که به افزایش رشد در شرایط پرفشار معروف هستند، آزمایش کردند.
این تیم، روزانه یک دقیقه برگ‌های گیاه را با استفاده از یک برس آرایش به منظور شبیه‌سازی لمس گیاه همسایه لمس می‌کرد. آنها سپس یک گیاه تازه را در شرایط رشد گیاه تحریک شده قرار دادند.
گیاه غیر تحریکی جدید، همانند گیاه تحریک شده با هدایت منابع، به تولید برگ‌های بیشتر و ریشه کمتر پرداخت.
این تحقیق جدید یک گام رو به جلو در درک پیچیدگی گیاهان است. قبلا به نظر می‌رسید که جهان، داروینی است اما اکنون به نظر می‌رسد که مسئله برای گیاهان، صرفا بقای سازگارها نیست.
به نظر می‌رسد گیاهان با هشدار دادن به یکدیگر و هدایت منابع خود به سادگی برای انطباق با همسایگان خود، بهتر از انسان‌ها در هم‌زیستی عمل کرده‌اند.
این مطالعه در مجله Plos One منتشر شده است.
انتهای پیام