به گزارش ایسنا، پیتر بیومونت، خبرنگار گاردین در گزارشی نوشت، در ابتدا به نظر می‌رسید که این توافق که نتیجه مذاکرات میان ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل بود، نشانگر مهارت‌های دیپلماتیک نتانیاهو است. این قرارداد به اسرائیل این اجازه را می‌داد که آزادانه علیه ارسال تسلیحات برای حزب‌الله از طریق سوریه، عمل کند.

بیومونت اظهار کرد: اما واکنش روسیه و ایران به حملات اسرائیل در هفته جاری به پایگاهی هوایی در سوریه که کشته شدن چند مشاور ایرانی را به دنبال داشت، بیش از پیش بر تزلزل این توافق میان روسیه و اسرائیل تاکید کرد که نشانگر آن بود که مسکو کمترین تحملی در مقابل آزادی عمل اسرائیل ندارد.

این گزارش ادامه می‌دهد: واقعیت این است که اسرائیل و به ویژه نتانیاهو از حضور مجدد روسیه در خاورمیانه  برداشت اشتباهی داشته‌اند.

بنا به نوشته جیمز هومان در واشنگتن پست، دلیل اهمیت این مسائل در شرایط ملتهبی که به دنبال ادعای استفاده از تسلیحات شیمیایی در سوریه به وجود آمده، این است که قضاوت اشتباه اسرائیل یکی از ارکان این مساله خطرناک و غیرقابل پیش‌بینی است.

بیومونت در ادامه نوشت: عدم قطعیت در طرف آمریکایی موجب شده که دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا طی چند روز نظر خود را درباره خروج از سوریه تغییر دهد و به وضعیتی برسد که احتمال حمله نظامی به سوریه را در نظر بگیرد.

این گزارش می‌نویسد: حالا نتانیاهو که سراسر فعالیت سیاسی‌اش را بر پایه مقابله با نفوذ ایران بنا کرده، با پیامدهای اقدامات خود روبه‌رو شده است و تهران به راحتی از این مساله نخواهد گذشت. در سوی دیگر این ماجرا پوتین قرار دارد که محاسبات و افکارش به ویژه به دلیل جاه‌طلبی و خطوط قرمزی که در نظر دارد، شفاف نیستند. نتیجه این اقدامات پدیدآمدن شرایط متشنجی است که در آن، هیچ یک از طرف‌های این درگیری- چه به طور مستقیم در آن دست داشته باشند و چه غیرمستقیم-  قادر نیستند نظری مطمئن و قطعی درباره فرضیه‌ای داشته باشند که سایر طرف‌ها نیز در آن دخالت دارند.

خبرنگار گاردین افزود: وضعیتی که در آن اقدامات یک کشور که ظاهرا برای افزایش امنیت خود صورت می‌گیرد، می‌تواند سایر کشورها را بر آن دارد که دست به اقدامات پیشگیرانه بزنند و برای تشدید تدابیر خود در دفاع از منافع‌شان، ریسک کنند. با وجود احتمال افزایش خشونت‌ها، چیزی که می‌تواند دردسرساز باشد این است که به نظر می‌رسد مکانیزم کلیدی جلوگیری از تشدید این تنش‌ها یعنی شورای امنیت سازمان ملل، با وتوهای روسیه و آمریکا تحت رهبری ترامپ و پوتین به شدت تضعیف شده است.

بیومونت نوشت: تاریخ به ما یاد می‌دهد که جنگ‌ها –از جنگ جهانی اول تا جنگ کره و جنگ شش روزه و جنگ فالکلند- معمولا با شکست برنامه‌ها و پیام‌ها آغاز شده است و با نگاه به وضعیت امروز خاورمیانه، این واقعیت کاملا احساس می‌شود.

انتهای پیام