به گزارش ایسنا، هر چند مدیریت ۱۲ ساله محمدباقر قالیباف در شهرداری تهران دارای نقاط قابل دفاع هم بود، اما مطرح شدن مسائلی همچون واگذاری املاک به برخی افراد، صدور مجوزهای ساخت و ساز، کمک‌های مالی به برخی انجمن‌ها و اشخاص، استخدام‌های خارج از ضابطه و ... سبب نارضایتی‌هایی در افکار عمومی شد؛ این درحالیست که علیرغم تمام این مسائل، شخص قالیباف نیز تمایل چندانی به ادامه تصدی در سمت شهردار تهران را نداشت.
جلسات منتخبان پنجمین دوره شورای شهر تهران چند روز پس از اعلام رسمی نتایج انتخابات آغاز شد و ۲۱ عضو اصلاح طلب شورا برای انتخاب شهرداری در قد و قواره پایتخت دست به کار شدند، در مرحله نخست هر یک از اعضا افرادی را برای نامزدی شهرداری پیشنهاد داده و رفته رفته لیست پیشنهادی اعضا با حذف و اضافه برخی از اسامی تکمیل شد. همزمان با این جلسات محمدباقر قالیباف که روزهای آخر حضور ۱۲ ساله خود در شهرداری تهران را پشت سر می گذاشت، با شتاب زیادی شروع به افتتاح پروژه های مختلف شهری کرد، در این میان حتی پروژه های ناتمام همچون خط هفت متروی تهران هم افتتاح شد!.
جلسات منتخبان شورا ادامه داشت و در این میان برای نخستین بار شایعه شهردار شدن محسن هاشمی مطرح شد؛ شایعه‌ای که گرچه با سخنان دو پهلوی فرزند ارشد آیت الله هیچگاه به طور جدی تکذیب نشد اما گذر زمان نشان داد که هاشمی حداقل تا اطلاع ثانوی قصد شهردار شدن ندارد. از سوی دیگر نیز سخن از میثاق نامه‌ای بود که اعضای شورای شهر تهران برای عدم پذیرش مسئولیتی دیگر امضا کردند.
با ادامه جلسات بالاخره برخی از اسامی پیشنهادی بیشتر به چشم آمد و اعضای شورای شهر در جمع بندی این اسامی به شش مرد و یک زن یعنی محمدعلی نجفی، حسین مرعشی، محمدشریعتمداری، حبیب الله بیطرف، محمدعلی افشانی، محسن مهرعلیزاده و الهه کولایی رسیدند و بنا شد تا شهردار تهران از میان این گزینه ها انتخاب شود؛ گزینه‌هایی که با انصراف شریعتمداری، افشانی و بیطرف در همان روزهای نخست اعلام اسامی، تعدادشان به چهار نفر رسید.
چند روز بعد، این بار حسین مرعشی که نامش به عنوان نامزد شهرداری تهران مطرح بود در سخنانی که خیلی زود تکذیب شد اعلام کرد که نجفی شهرداری تهران را پذیرفته و خودش نیز قصد رقابت با نجفی را ندارد. این سخنان نام نجفی را بیش از دیگر گزینه‌های باقی مانده بر سر زبان ها انداخت تا سرانجام در تاریخ نوزدهم مرداد ماه با انصراف مهرعلیزاده و کولایی به عنوان دو رقیب اصلی او، اعضای پنجمین دوره شورای شهر تهران پیش از آغاز رسمی فعالیت شورا نام محمدعلی نجفی را به عنوان شهردار منتخب اصلاح طلبان برای تهران اعلام کنند.
هیچ‌کس از فردای خود مطمئن نیست
نجفی که شعار «شهر امید، مشارکت و شکوفایی» را برای برنامه‌اش برای شهرداری تهران انتخاب کرده بود، در روز انتخاب به عنوان شهردار، نخستین قولش به شهروندان تهرانی را تلاش برای روسفیدی مقابل آنان اعلام کرد اما خیلی زود در آغاز مسیری سخت و البته پرحاشیه قرارگرفت، سابقه بیماری او از یک سو و حواشی ایجاد شده در مورد استعلام های وزارت کشور برای صدور حکم نجفی اولین حاشیه های مسیر سخت شهردار تهران بودند، تاجایی که نجفی درباره سابقه بیماری‌اش اینطور گفت: «ممنونم که نگران سلامتی من هستید و باید اعلام کنم که در سال ۹۲ به دلیل مشکل قلبی به بیمارستان رفتم و در قلبم «استنت» قرار دادند و پزشک معالج همان موقع اعلام کرد که تا یک سال خطر تشدید بیماری وجود دارد اما سه سال ونیم از آن ماجرا گذشته و من مسوولان اجرایی و قانون‌گذار زیادی می‌شناسم که چهار، پنج استنت در قلب دارند اما به راحتی فعالیت می‌کنند البته هیچ‌کس از فردای خود مطمئن نیست.»
سرانجام کش و قوس های فراوان در خصوص حکم شهردار تهران به نفع منتخبان مردم به اتمام رسید و در نامه‌ای به امضای وزیر کشور که تاریخ پنجم شهریورماه در بالای آن درج شده «حکم نجفی برای شهرداری تهران صادر شد»، او در همین ایام با محمدباقر قالیباف نیز دیدار کرد و در چهاردهم شهریور ماه در جلسه شورای شهر تهران سوگند یاد کرد و فردای همان روز پا به جلسه ای گذاشت که محموداحمدی نژاد و محمدباقر قالیباف سال ها به آن دعوت نشده بودند؛ "جلسه هیات دولت".
مصائب شهردار تهران اما ادامه یافت و روزبه روز بیشتر شد؛ انتقاد حامیان از آنچه «انتصابات نادرست نجفی» می‌خواندند در کنار حاشیه سازی اصولگرایان و ممنوع التصویری نجفی و ... همگی جزو مواردی بود که نجفی پیش رو داشت اما او در همین ایام بخشنامه "ضدفساد" را صادر کرد و از تغییر در شیوه مدیریت شهری خبر داد.
مدتی بعد اما فشارها به نجفی افزایش یافت، درست از زمانی که او قصد ارائه گزارش عملکرد صدروزه شهرداری را داشت؛ حواشی پیرامون نبود او در جلسه مدیریت بحران در شب زلزله پایتخت دامنش را گرفت و مخالفانش ادعا کردند که نجفی به کیش سفرکرده است و حتی برای نخستین بار شایعه استعفای او را مطرح کردند.
چند روز بعد شهردار تهران گزارش صد روزه شهرداری را منتشر کرد و از بدهی ۵۲ هزار میلیارد تومانی شهرداری قالیباف خبر داد؛ پس از همین گزارش بود که موج جدیدی از حواشی علیه وی آغاز شد. نیروی انتظامی از او شکایت کرد و اتفاقات زیادی پیرامون او شکل گرفت و دومین شایعه استعفایش هم تکذیب شد.
بهمن ماه با بارش برف و هجمه به مدیریت شهری در این ایام سپری شد و اسفندماه نیز گرچه با اقدام خوب شهرداری تهران برای احیای درختان خیابان ولیعصر آغاز شد اما روزهای اسفندی آرام نجفی در خیابان بهشت با حضورش در مراسم روز زن و رقص چند دختربچه نابالغ به جنجال کشیده شد؛ چند روز بعد ائمه جمعه و دستگاه قضا به انتقاد از این موضوع پرداخته و محمدعلی نجفی در کوتاه ترین زمان ممکن به دادسرا احضار شد. چهار روز بعد سومین شایعه استعفای نجفی منتشر و درحالی که بسیاری از اعضای شورای شهر تهران از آن بی خبر بودند به تایید رسید و علت آن هم یک بیماری جدید اعلام شد.
نخستین واکنش نجفی به استعفایش هم درحد بیتی از مولانا بود که در جمع خبرنگاران گفت: «بهتر آن باشد که سر دلبران گفته آید در حدیث دیگران».
سرانجام پس از کش و قوس های فراوان استعفای شهرداری تهران در جلسه علنی صبح امروز شورای شهر تهران با ۱۶ مخالف، رای نیاورد تا نجفی که بیماری را دلیل استعفا و اعضای شورای شهر فشارهای جانبی را دلیل این تصمیم شهردار اعلام کرده بودند، ساکن ساختمان خیابان بهشت بماند.
گزارش از مهدی بابایی
انتهای پیام