به گزارش ایسنا، سفر حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران در اواسط نوروز به آذربایجان دستاوردهای مهمی در زمینه‌های مختلف از جمله نفت به همراه داشت و امضای هشت سند و یادداشت همکاری نتیجه این سفر بود.
روحانی پیش از سفر و در فرودگاه مهرآباد اعلام کرد که سند همکاری دو کشور در زمینه نفت و گاز دریای خزر امضاء می‌شود که این سند مهمی در راستای توسعه روابط اقتصادی تهران – باکو است.
وعده رییس جمهور در روز دوم سفر خود به آذربایجان تحقق یافت و سند همکاری ایران و جمهوری آذربایجان به منظور انجام فعالیت‌های مشترک در بلوک‌های اکتشافی خزر، با حضور رؤسای جمهوری دو کشور امضا شد.
این سند همکاری عصر چهارشنبه، هشتم فروردین ماه بین بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران و پرویز شهبازاف، وزیر انرژی آذربایجان امضا و زمینه همکاری راهبردی دو کشور در این حوزه، پس از سال‌ها فراهم شد.
بر اساس این گزارش، بیستم اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۱ در عمق حدود ۲۵۰۰ متری دریاچه خزر میدان نفتی "سردار جنگل" با حدود دو میلیارد بشکه ذخایر نفت درجا و برخورداری از نفتی سبک و مرغوب، به فهرست میادین نفتی فراساحلی ایران اضافه شد. با وجود اینکه برخی بر این باورند که خزر به دلیل برخورداری از ظرفیت هیدروکربوری مناسب، میتواند مناطق نفتخیز شمال نام گیرد، اما میدان سردار جنگل بعد از گذشت بیش از پنج سال همچنان چشم انتظار توسعه نشسته است.
با وجود اینکه دریاچه خزر به عنوان بزرگترین دریاچه جهان و با در اختیار داشتن حجم وسیعی از ذخایر هیدروکربوری دنیا، از مناطق بکر نفت و گاز به شمار می‌رود تا کنون هیچ شرکتی به طور رسمی برای ورود به توسعه خزر اعلام آمادگی نکرده است اما وزارت نفت به دنبال توسعه نفتی این منطقه است. به طوریکه جلسات مشترکی با نمایندگان صندوق‌های انرژی و شرکت‌های خارجی نفت و گاز اعم از شرکت‌های فعال در حوزه حفاری، اکتشاف و ... از کشورهای نروژ، روسیه و چین در شرکت نفت خزر برگزار و در جریان آن، فرصت‌های همکاری به منظور انجام فعالیت‌های توسعه‌ای در خزر بررسی شده است.
با این حال به نظر می‌رسد محدودیت‌های توسعه در خزر از جمله موقعیت جغرافیایی و بسته بودن دریای خزر و نبود دسترسی آسان به آب‌های آزاد، سختی‌های کار در آب‌های عمیق، نیاز اساسی به سرمایه و فناوری روزآمد برای فعالیت در این بخش و نبود زیرساخت‌های مناسب در شمال کشور باعث شده سرمایه گذاران خارجی برای حضور در این بخش رغبت زیادی نداشته باشند.
بهره برداری از منابع هیدروکربوری موجود در خزر همواره در دستور کار کشورهای حاشیه دریای خزر قرار داشته است و ایران اگرچه با انجام فعالیت‌های اکتشافی در سال های گذشته، به ذخایر اثبات شده ای (سردارجنگل) در حوزه خزر جنوبی دست یافته، اما تاکنون شرایط لازم برای بهره برداری از این ذخایر و منابع مشترک موجود در این حوزه فراهم نشده است.
امید می‌رود این سند همکاری در روند همکاری های توسعه ای ایران در خزر تحولی ایجاد کند.
انتهای پیام