مهناز منتظری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: مسجد جامع قزوین یکی از کهن‌ترین و کم‌نظیرترین مساجد ایران است که شیوه‌های معماری و هنر ادوار مختلف در آن به‌کار رفته است.
وی افزود: مقصوره کهن با طاق‌های هارونی قدیمی‌ترین بخش از بنای مسجد جامع است که به دهلیز ورودی شرقی آن متصل بوده و توسط هارون‌الرشید در سال ۱۹۲ هجری قمری بر روی آتشکده‌ای از دوره ساسانی بناشده است.
این کارشناس معماری تصریح کرد: قزوین ازجمله شهرهایی است که دارای دو مسجد جامع بوده؛ مسجد جامع عتیق یا همان مسجد جامع شافعی‌ها و مسجد جامع حیدریه یا همان مسجد حنفی‌ها است.
وی خاطرنشان کرد: گنبد آجری دوپوش و شبستان جنوبی آن به‌وسیله امیر خمارتاش عمادی در سال‌های ۵۰۰ تا ۵۰۹ هجری قمری بناشده و دارای پنج کتیبه گچ‌بری شده نفیس است که از شاهکارهای هنر ایرانی محسوب می‌شود و علی‌رغم حمله خانمان‌سوز مغول و وارد شدن آسیب جدی به مسجد جامع عتیق همچنان استوار و پرشکوه باقی‌مانده است.
منتظری عنوان کرد: کتیبه اول به خط ثلث و قلم درشت در 8 ضلع گنبد گچ‌بری شده است و در آن نام سازنده مقصوره و مدت ساختمان نوشته‌شده است.
وی تشریح کرد: کتیبه دوم به خط کوفی جلی بسیار زیباست؛ کتیبه سوم نیز به خط کوفی مارپیچی است که تمام سوره بقره را شامل می‌شود.
این راهنمای گردشگری اضافه کرد: کتیبه چهارم به خط نسخ ثلث است و کتیبه پنجم به خط نسخ کوفی و در آن شرح تقسیم آب قنات آمده است.
وی گفت: این مسجد چهار ایوانه که در دو سوی هر یک رواقی طولانی ساخته‌شده است چهار هزار مترمربع مساحت دارد.
منتظری ابراز کرد: ایوان شمالی و مناره‌های کاشی‌کاری شده نفیس آن در دوران شاه‌طهماسب صفوی ساخته‌شده و مأذنه‌های آن در قسمت بالا در دوران ناصرالدین‌شاه تکمیل‌شده است.
وی افزود: ایوان‌جنوبی بسیار رفیع و باشکوه است و در راهروی این ایوان دو ستون عظیم قرار دارد که بر هر یک لوحه‌هایی از جنس سنگ مرمر نصب گردیده است.
این راهنمای گردشگری اظهار کرد: مفاد لوح سمت راست مربوط به منع و لغو عوارض فینانداری دارالسلطنه قزوین به سال ۱۰۸۱ هجری در دوران صفویه و دیگری مربوط به لغو و رفع متحملات دیوانی در قزوین و در سال ۱۲۳۸ قمری دوره فتحعلی شاه قاجار است.
وی عنوان کرد: ایوان غربی نیز به دستور شاه سلیمان صفوی در سال ۱۰۸۱ قمری بناشده و ایوان شرقی که بسیار ساده و فاقد تزئینات است در دوران ناصرالدین‌شاه به بنای مسجد اضافه‌شده است.
به گفته منتظری این مسجد در قرن هفتم درب‌های متعدد داشته و در حال حاضر دو درب تودرتو در شرق و دربی دیگر در شمال غربی دارد.
این کارشناس معماری در پایان خاطرنشان کرد: درب شرقی که در کنار خیابان شهدا یا همان سپه که اولین خیابان ایران است قرار دارد و در سال ۱۰۷۴ در دوران شاه‌عباس دوم ساخته‌شده است.
انتهای پیام