جواد آرینمنش در گفتوگو با ایسنا، درباره مهمترین اتفاقات سیاسی سال 96 اظهار کرد: برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا و تشکیل دولت بزرگترین اتفاق سیاسی سال بود. از سویی بزرگترین موفقیت کشور در عرصه سیاسی مربوط به موفقیتهای ما در خارج از مرزها در مقابله با داعش در سوریه و عراق بود که با تلاشهای نیروهای رزمنده سپاه و بسیج موفق شدیم این غده سرطانی را از منطقه ریشهکن کنیم.
این عضو حزب موتلفه اسلامی همچنین خاطرنشان کرد: در عرصه اقتصادی تحقق شعار سال و اجرای اقتصاد مقاومتی نه تنها آثار چشمگیری نداشتیم بلکه بیکاری و مشکلات اقتصادی هم افزایش یافت و به همین دلیل حرکتهای اعتراضی کارگران و کسانی که از موسسات مالی مطالبه داشتند، بیشتر شد. حوادث دیماه 96 را باید به عنوان یک حرکت مهم اعتراضی یاد کرد و براحتی از کنار آن نگذشت. اگرچه ممکن است برخی افراد و نیروها در خارج از کشور در ایجاد اعتراضات دخالت داشته باشند و از این اعتراضات سوءاستفاده کرده باشند اما همانطور که وزیر کشور اعلام کرد، زمینه اصلی اعتراضات در داخل کشور بوده و این زمینه کماکان وجود دارد. باید حرکتهای اعتراضی سال 96 را نیز به عنوان یک حادثه مهم سیاسی تلقی کرد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه مساله مقابله با حجاب نیز یک حرکت جدیدی بود که در 40 سال گذشته سابقه نداشت، خاطرنشان کرد: حرکتها و خیزشهایی در حال رخ دادن است که برخی منشاء داخلی و برخی منشاء خارجی دارند که اگر به آنها اعتنا نشود، این حرکتها ادامه مییابد. از سویی مشکلات اقتصادی و بیکاری جوانان به این مساله بسیار جدی است و باید سال 97 سال توجه به مشکلات و آسیبهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در کشور باشد و برای رسیدن به راهکارهای برونرفت از این مشکلات تلاش شود. معتقدم سال 96، سال واکنش و اعتراض به شرایط سیاسی و اقتصادی کشور بود.
آرینمنش درباره آسیبها و خلاءهای سیاسی سال 96 تصریح کرد: ما در حوزه سیاسی به جای اینکه به سمت همگرایی حرکت کنیم، به سمت واگرایی میرویم که این مساله یک آسیب جدی است. گروههای مختلف سیاسی، احزاب، و سلیقههای سیاسی و گروههای مذهبی باید به سمت یکپارچگی ملی حرکت کنند در حالی که به دلایل مختلف میبینیم که هر روز فاصلهها بیشتر میشود. مثلا دراویش تحریک میشوند و ما شاهد آن اتفاقات میشویم.ما نباید گروهها و سلایق مختلف سیاسی، فکری ومذهبی را تحت هر عنوان از خانواده جمهوری اسلامی خارج کنیم، بلکه باید سلایق مختلف فکری را تحمل کنیم، زیرا اگر به دنبال حذف و اخراج آنها باشیم، این سلایق به کانونهای بحران تبدیل میشوند و این مساله آثار منفی خود را بر منافع ملی کشور خواهد گذاشت.
انتهای پیام