به گزارش ایسنا، مراسم تشییع پیکر عبدالکریم مهرافشان که در زمینه آهنگسازی و رهبری ارکستر فعالیت داشت صبح امروز نهم اسفندماه از مقابل تالار وحدت برگزار شد.

در این مراسم افرادی مانند فاضل جمشیدی (خواننده)، سیدمحمود دعایی (مدیرمسئول روزنامه اطلاعات)، فرزاد طالبی (مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد)، کامبیز روشن‌روان (آهنگساز)، سالار عقیلی (خواننده)، حسین علی‌شاپور (خواننده)، شهرام صارمی (مدیر بخش موسیقی فرهنگسرای ارسباران) و ابوالفضل صادقی‌نژاد (آهنگساز و نوازنده سنتور) حضور داشتند. تعداد اندک هنرمندان حوزه موسیقی در این مراسم به چشم می‌خورد.

فاضل جمشیدی در این مراسم اظهار کرد: عبدالکریم مهرافشان آنقدر نازنین بود که جرأت نمی‌کنم نام او را ببرم. من واقعا متأسف هستم. جامعه ما تا به این اندازه نسبت به بزرگانش غافل است. ما همیشه از مسئولان گله می‌کنیم در حالی که باید از خودمان، از خود هنرمندان گله کنیم. ما امروز باید یکی از عناصر موسیقی را که پس از سال‌ها تلاش، تواضع، ادب و سکوت درگذشت به دامن خاک بسپاریم.

او در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه هنرمندان انگشت‌شماری به بدرقه پیکر این هنرمند آمدند، گفت: ما موسیقیدان‌ها نیاز به دشمن نداریم. من برای خودم متأسف هستم که ۳۰ سال در این عرصه زحمت کشیدم.

جمشیدی بیان کرد: مهرافشان نزدیک به ۳۰۰ آهنگ ساخته بود که امثال شهبازیان‌ها، فخرالدین‌ها، روشن‌روان‌ها و تهرانی‌ها به نوعی مدیون او هستند.

کامبیز روشن‌روان نیز با بیان اینکه بیش از ۵۰ سال است که مهرافشان را می‌شناسد گفت که او آثار جاودانه‌ای با صدای خوانندگان مختلفی داشت و اظهار کرد: او بزرگوار و دارای مناعت طبع بود. من هیچ‌گاه ندیدم متکبر باشد یا خود را بالاتر از دیگران بداند.

در منزل حبس کند. جامعه هنری به کسانی که از دیده‌اش دور می‌شوند التفات زیادی ندارد. مهرافشان سال‌ها در انزوا به سر برد.

این آهنگساز بیان کرد: جامعه و مسئولان هنری ما شرایطی را فراهم کردند که افرادی از این دست که عمرشان را در این راه گذراندند در انزوا قرار بگیرند و این موضوع بدی است. چرا تا افراد زنده هستند قدرشان را نمی‌دانیم. امیدوارم از هنرمندان تا زمانی که زنده و فعال هستند قدردانی کنیم.

سالار عقیلی نیز در این مراسم گفت: انتظار ما این است در زمان حیات به فکر هنرمندان خود باشند. مهرافشان یکی از اساتید بزرگ نوازندگی ویلن، آهنگسازی و رهبری ارکستر بود. اگر کسی او را نمی‌شناسد به این دلیل است که او به دنبال مال دنیا و شهرت نبود و به اصالت موسیقی می‌پرداخت.

او ادامه داد: من ۱۵ سال پیش در ارکستر موسیقی ملی ایران به رهبری فرهاد فخرالدینی با مهرافشان آشنا شدم و قرار بود قطعه‌ای را از او اجرا کنم که این اتفاق نیفتاد اما محاسن‌اش این بود من آن قطعه را از او یاد گرفتم و همه جا آن را معرفی می‌کنم که همه بدانند این مرد بزرگ چه انسان والایی بود.

عقیلی سپس به خوانش یکی از آثار مهرافشان با نام «بهار رویا» پرداخت.

در انتهای این مراسم پیکر این هنرمند به سوی بهشت زهرا (س) بدرقه شد.

به گزارش ایسنا، عبدالکریم مهرافشان در سال ۱۳۰۷ متولد شد. از سن ۲۵ سالگی در رادیو ایران استخدام شد و در ارکستر شماره دو و ارکستر ویژه که توسط مشیر همایون تأسیس شده بود، نوازنده ویولن شد. و در سال ۱۳۳۷ توسط حسین دهلوی به وزارت فرهنگ و هنر وقت منتقل شد و در ارکستر صبا به نوازندگی ویولن پرداخت.  

این هنرمند در سال ۱۳۴۲ به سمت آهنگساز و سرپرست یکی از ارکسترهای موسیقی ملی  وزارت فرهنگ و هنر منصوب شد و در مدت همکاری اش  بیش یکصد و چهل آهنگ ساخت که در حدود چهل عدد آن‏ها ضبط شد

.

 از آثار وی می‌توان به «ایوان مداین» با شعری از خاقانی، «سروچمان» با شعر حافظ، «شعله‏‌های عشق» با شعر ابراهیم صفایی، «زلف بر باده مده» با شعر حافظ، «واله و شیدا» با شعر مولوی و برای ارکستر «امید» در دستگاه چهارگاه و «مژده» در دستگاه ماهور اشاره کرد.  

او دوم اسفندماه به دلیل شکستگی از ناحیه لگن درگذشت.

انتهای پیام