عبدالحسین هوشمند در گفتوگو با ایسنا، درباره مساله اشتغال بیماران مبتلا به "ام. اس" در ایران توضیح داد و گفت: آینده شغلی در بیماران ام. اس که در سن جوانی به این بیماری مبتلا میشوند زیرسوال است. نیاز به شغل در آنها آشکارتر از بیماریهای دیگر است؛ چراکه این موضوع میتواند برایشان به معنی تجدید روحیه و امید به زندگی باشد. کارفرماها ترجیح میدهند کسانی را به کار گیرند که شرایط جسمی بهتری داشته باشند تا دغدغهای برای آنها ایجاد نکنند؛ بنابراین شانس اشتغال برای این گروه کمتر میشود.
وی ادامه داد: کسانی که شغلی دارند و در همین دوره دچار بیماری میشوند، نگران هستند که کارفرما یا دستگاه محل اشتغال آنها از این موضوع اطلاع پیدا کند، یعنی بیماری را برای خود تهدید شغلی میدانند؛ بنابر این سعی میکنند تا جایی که میتوانند آن را آشکار نکنند تا شغلشان را از دست ندهند. اگر بیماری در این افراد قبل از اشتغال ایجاد شده باشد و در مدت اشتغال خود دچار ناتوانی شوند، سازمان تامین اجتماعی آنها را مشمول از کارافتادگی نمیداند.
هوشمند یکی از راهکارهای حل این مساله را در نظر گرفتن مستمری با استفاده از سنوات بیمار دانست و ادامه داد: علاوه بر این تامین اجتماعی میتواند حداقل حقوقی را برای این افراد در نظر بگیرد. با توجه به اینکه چنین مواردی رعایت نمیشود، بیماران بیماری خود را کتمان میکنند. همچنین میتوان برای شرکتها و دستگاههایی که از بیماران ام. اس و خاص نیرو به کار میگیرند، مشوقهایی مانند معافیت از بیمه در نظر گرفت.
برای کارفرمایان مشوق درنظر بگیریم
وی یکی دیگر از این مشوقها را تخفیف به کارفرمایان و معافیت آنها از پرداخت سهم بیمه کارفرما دانست و اضافه کرد: این دو انگیزه باعث ایجاد رغبت برای شرکتها میشود تا بیماران ام. اس را به کار گیرند. ما بیمارانی را داریم که مشغول به کار بودند، اما به دلیل بیماری و از کارفتادگی مستمری از کارفتادگی برای آنها برقرار نشد. بیش از ۹۰ درصد آنها وقتی بیماری در آنها تشخیص داده و کنترل میشود، زندگی عادی مانند دیگران دارند. بیماری فقط در دو یا سه درصد افرادی که به ما مراجعه کردهاند پیشرونده بوده و از کارافتاده شدهاند. این طور نیست که بعد از تشخیص بیماری، فرد به سرعت به سمت از کار افتادگی برود.
هوشمند درباره اقدامات انجمن ام. اس برای برطرف کردن مساله اشتغال این بیماران نیز توضیح داد و گفت: انجمن برای ایجاد اشتغال و صنایع دستی اقدام کرده است. علاوه بر آن با سازمانهایی وارد مذاکرده شدیم تا بخشی از خدماتی که قرار است برونسپاری کنند توسط بیماران ام. اس انجام شود.
برای بیماران ام. اس یارانه بهزیستی در نظر گرفته شود
مدیرعامل انجمن ام. اس با بیان اینکه لازم است بیماران ام. اس از یارانه بهزیستی برخوردار شوند، افزود: کمیسیون پزشکی سازمان بهزیستی کسی را معلول تلقی میکند که به تنهایی نتواند امور خود را انجام دهد و دچار از کار افتادگی باشد. اما بیماران ام. اس چون این شرایط را ندارند، معلول در نظر گرفته نمیشوند. جنبه منفی این موضوع این است که بهزیستی آنها را تحت پوشش قرار نمیدهد. در صورتی که بیمار ام. اس هم که دچار معلولیت قطعی نشده باید از بهزیستی یارانه بگیرد؛ چون او برای اینکه روی ویلچر نشیند هزینههای زیادی مانند کار درمانی، مشاوره و ... میپردازد؛ در نتیجه ضرورت دارد که دولت به آنها کمک کند، اما مبنای کمک دولت، بهزیستی است. گاهی این بیماران تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان در ماه هزینه دارو پرداخت میکنند. اگر بیماری روی ویلچر بنشیند این رقم تا سه میلیون تومان و اگر پیشرفتهتر شود تا پنج میلیون تومان نیز افزایش پیدا میکند.
هوشمند با بیان اینکه در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد داروی این بیماران تحت پوشش بیمه قرار دارد، افزود: بخش عمدهای از این داروها رایگان است، اما فرانشیز سهم بیمار در بخشی از این داروها که حتی ایرانی نیز هستند ۷۵۰ هزار تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است. این هزینه فشار زیادی به خانوادهها وارد میکند. در لایحه حمایت از معلولان موادی وجود دارد که میتواند برای بیماران خاص نیز راهگشا باشد؛ به همین دلیل منتظر ابلاغ آن هستیم.
انتهای پیام