به گزارش ایسنا، پاتریک پویانه اظهار کرد که وی این پیام را در ضیافت شام با دونالد ترامپ و سایر مدیران اروپایی در داووس سوئیس در ژانویه داده و توتال را به عنوان اصلی‌ترین شرکت طرفدار تعامل اقتصادی با ایران برجسته کرد.
پویانه به فاینشتال تایمز گفت: زمانی که من فرصت صرف شام با رییس جمهور آمریکا را داشتم، این پرسش را درباره ایران را مطرح کردم. من این استدلال را بیان کردم اما پرسش این است که چه میزان به ایران فرصت می‌دهیم. آیا به آنها فرصت کافی برای انجام اصلاحات ضروری داده‌ایم.
توتال در ژوییه سال گذشته یک قرارداد چند میلیارد دلاری برای توسعه مرحله بعدی میدان گازی پارس جنوبی امضاء کرد که نخستین قرارداد بزرگ تهران با یک شرکت انرژی غربی از زمان برچیده شدن برخی از تحریم‌های بین‌المللی در سال ۲۰۱۶ بود.
پویانه به این پروژه کاملا پایبند مانده است اما اظهار کرد: توتال در صورت بازگشت مجدد تحریم‌ها علیه تهران، راه‌های مختلفی برای خروج از این توافق دارد. وی گفت: اگر مقررات بازی تغییر کند مسلما ما بایستی وضعیت را مجددا ارزیابی کنیم.
ترامپ تهدید کرده از توافق هسته‌ای که مورد حمایت باراک اوباما، رییس جمهور سابق آمریکا، قرار داشته است خارج خواهد شد تا آن‌چه "بلندپروازی‌های هسته‌ای ایران" خوانده را محدود کند، مگر این‌که شرایط سخت‌تری به تهران تحمیل شود.
مدیرعامل توتال گفت: خروج آمریکا از برجام، ایران را به گذشته باز خواهد گرداند که فعالیت شرکت‌های اروپایی در این کشور امکان‌پذیر نبود به خصوص اگر تحریم‌های ثانویه که نهادهای بین‌المللی فعال در ایران را هدف می‌گیرند دوباره برقرار شوند.
شرکت توتال ۵۰.۰۱ درصد در پروژه پارس جنوبی سهم دارد، در حالی که شرکت سی ان پی سی چین ۳۰ درصد سهم دارد و باقی سهم این پروژه متعلق به پتروپارس ایران است.
آقای پویانه اعلام کرد: این پروژه پیش می‌رود، اما توتال تاکنون تنها حدود ۵۰ میلیون دلار هزینه کرده که به این شرکت امکان می‌دهد در صورت تغییر شرایط سیاسی، بدون ضرر بزرگی خارج شود.
براساس گزارش فاینشنال تایمز، اگر این شرکت فرانسوی ناچار شود برای اجتناب از تحریم‌های آمریکا از پارس جنوبی خارج شود سی ان پی سی ناچار خواهد شد سهم توتال را بگیرد.
پویانه خاطر نشان کرد: فروش به سی ان پی سی یک احتمال است اما حاضر نشد درباره شرایط قراردادی صحبت کند. گزینه دیگر توقف این پروژه خواهد بود، اما وی تاکید کرد توتال امیدوار است خروج ضروری نباشد.
انتهای پیام