اظهارات یک مسوول درباره تنها روستای هنری ایران در جهان

معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور وجود یکسری مشکلات در شهرها و روستای جهانی را طبیعی دانست و گفت: مگر شهر لالجین یا شهرهای ملی و جهانی دیگر مشکل ندارند؟

بهمن نامور مطلق - معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - در گفت‌وگو با ایسنا، درباره مشکلات موجود در روستای جهانی شده کلپورگان در سیستان و بلوچستان، بیان کرد: باید مشکلات به ما منتقل شوند تا کارشناسان معاونت صنایع دستی را برای بررسی موضوع به آن منطقه بفرستیم. من به عنوان سیاستگذاری که در تهران نشسته‌ام، تمام تلاشم را کردم تا فرصت لازم را برای سیستان و بلوچستان ایجاد کنیم، جامعه محلی نیز باید برای برند جهانی که دریافت کرده است فرصت داری، هزینه و صیانت داری کند.

او با بیان اینکه چوب جادویی وجود ندارد که همه چیز را به یکباره تغییر دهد، اظهار کرد: نباید توقع داشت همه‌ی اتفاقات خوب فردای روزی که شهر یا روستایی ثبت جهانی شد، رخ دهد.

معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی درباره اینکه چرا قبل از ارسال پرونده به شورای جهانی در روستای کلپورگان فرهنگ‌سازی لازم صورت نگرفته است، ‌ بیان کرد: همه‌ی کارها را نباید دولت انجام دهد. جامعه نیز باید برای پیدا کردن فرهنگ لازم تلاش کند. ما قدرت اینکه همه‌ی کارها را انجام دهیم نداریم.

نامور مطلق اعلام کرد: من به عنوان سیاستگذار ملی باید شناسایی کنم که کدام روستاها آمادگی ملی و کدام جهانی شدن دارند سپس برای منطقه‌ای که می‌تواند ملی یا جهانی شود، سرمایه‌گذاری  و پرونده تهیه کنم و در نهایت به شورای جهانی صنایع دستی ارائه دهم. از طرفی دیگر جوانان محلی و استان باید از این فرصت استفاده کنند. کار ما فرصت سازی و کار آنها فرصت ‌داری است.

او با بیان غیر از اینکه چنین فرصت‌های را ایجاد و آن را تقویت کنیم چه کار دیگری می‌توانیم انجام دهیم؟ افزود: برای این کار هزینه کردیم و کوره راه انداختیم. شهرها و روستاهای جهانی دبیرخانه دارند و فعالیت آنها بررسی و رصد می‌شود.

معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور گفت: من به عنوان مدیر با تجربه این موضوع را طبیعی می‌دانم و معتقدم افزایش قیمت یا اتفاقات این چنینی ناشی از ذوق زدگی است و روند سابق‌ آن جامعه را به هم می‌زند  و بعد از مدتی که این موضوع هضم شد، خودشان متوجه می‌شوند که باید در این زمینه تلاش کنند.

نامور مطلق با بیان اینکه کلپورگان یک شهر نیست بنابراین باید در حد یک روستای جهانی از آن توقع داشت، اظهار کرد: یک روستا از نظر زیرساخت مثل شهرها نیست و نباید چنین انتظاری داشت به ویژه روستایی که در یکی از مناطق محروم ما قرار دارد، بنابراین باید خواسته‌هایمان را در حد موقعیت و شرایط متعادل کنیم.

او ادامه داد: بی شک کلپورگان به دلیل نوع کاری که در آنجا انجام می‌شود، نسبت به دیگر روستاهای ایران حق بیشتری داشته است.  قدمت سفالگری و میزان مشارکت بانوانی که این هنر را حفظ کرده‌اند نشان می‌دهد که این روستا نسبت به دیگر روستاهای ایران متمایز است.

معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور افزود: محصولات کلپورگان  به یک برند حتی در خارج از کشور تبدیل شده است بنابراین شایستگی‌های بسیاری برای ثبت جهانی داشت. اما اینکه این شایستگی‌ها نسبت به وضعیت آرمانی و مطلوب ما چقدر فاصله دارد بحث جدایی است.

نامور مطلق بیان کرد: اینکه کلپورگان نسبت به روستاهای دیگر وجه متمایزی داشته و این امتیاز رانتی نبوده، بحث دیگری است. کلپورگان قبل از انقلاب هم شناخته شده بود و مورد توجه رژیم گذشته قرار داشت به همین دلیل در آنجا کارگاهی برای سفالگران ساخته شد.

او با بیان اینکه در دهه‌هایی، سفالگری کلپورگان اُفت کرد و تا کمرنگ و ناپدید شدن نیز پیش رفت، اضافه کرد: کمک‌هایی صورت گرفت تا این فعالیت همچنان ادامه پیدا کند. کلپورگان یکی از کاندیدای ما برای روستای جهانی بود  و خوشبختانه این امر موجب شد که بهزیستی هم کارگاه سفالگری در آنجا  راه اندازی کند. روستایی که حدود ۵۰ سال فقط یک کارگاه داشت حالا دو کارگاه دارد. محوطه اولین کارگاه سفالگری کلپورگان این گنجایش را دارد که تبدیل به دو کارگاه شود و کوره‌ دیگری در آنجا راه اندازی شود و ما در صدد هستیم این کار را انجام دهیم.

معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور ادامه داد: یک نفر را از لالجین که شهر جهانی سفال ایران است به روستای جهانی کلپورگان فرستادیم تا مشعلی برای کوره نصب کند. ما برای آنجا هزینه کردیم و  به عنوان سیاست‌گذار اقداماتی که باید را انجام دادیم. کارشناس ما قبل از ثبت گزارشی از روستای کلپورگان تهیه  و آنجا را تایید کرد که این روستا نسبت به جاهای دیگر برای ثبت جهانی مناسب  و خوب است. کارشناسان و ارزیابان جهانی نیز از این روستا بازدید کردند و نسبت به بازدیدهایی که از کشورهای دیگر دنیا داشتند، این روستا را تایید و گزارش خود را به شورای جهانی صنایع دستی اعلام کردند.

وی با بیان اینکه گذر زمان و برنامه ریزی معاونت صنایع دستی می‌تواند در این زمینه کمک  کند، گفت: ما برای تک تک شهرها و روستاهای جهانی و ملی برنامه داریم اما دست‌مان خالی است. بلوچستان هیچ اثر جهانی نداشت و صنایع دستی یک اثر جهانی به این منطقه اضافه کرد. مردم باید از این موضوع استفاده کنند. البته ما نیز باید تلاش خودمان را دراین زمینه انجام دهیم.   

نامور مطلق  همچنین درباره بیمه استادکاران پیشکسوت  روستای کلپورگان نیز اظهار کرد: بیمه دست ما نیست و شامل افراد بالای ۵۰ سال نمی‌شود اما اگر اسامی استادکاران پیشکسوت به ما اعلام شود، می‌توانم برای مستمری آنها اقدام کنم.

انتهای پیام  

  • چهارشنبه/ ۴ بهمن ۱۳۹۶ / ۰۱:۵۷
  • دسته‌بندی: تجسمی و موسیقی
  • کد خبر: 96110301930
  • خبرنگار : 71503