حبیبه حیرتی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا گفت: ازدواج بعنوان نوعی آسانسور اجتماعی و فرصتی برای فرد در راستای گسترش حوزه‌های دسترسی به سرمایه‌های اجتماعی عمل می‌کند.
حیرتی افزود: همچنین، صرف امر ازدواج برای افراد، ایجاد کننده محدودیت‌ها، مسئولیت‌ها و نیز امکاناتی برای عمل بوده است و از دیرباز جوامع مختلف برای افراد متاهل تسهیلات بیشتری در نظر داشته‌اند.
وی با بیان اینکه ازدواج در برآورده‌سازی نیازهای زیستی و روانشناختی نقش موثر و پررنگی دارد، اظهار کرد: تمامی این امور نشانگر سودمندی ازدواج برای آحاد جامعه است، به گونه‌ای که در کنار عواملی مذهبی-معنوی، ازدواج عاملی نگهدارنده برای سلامت جسمانی-روانی و نیز انسجام اجتماعی محسوب می‌شود.
این روانشناس در ادامه با تاکید بر لزوم توجه به پیش‌نیازهای ازدواج خاطرنشان کرد: این پیش نیازها به اندازه خود ازدواج اهمیت دارد، این اهمیت تا آنجایی است که در صورت برآورده نشدن پیش نیازها، بهترین افراد هم در ازدواج خود کامیاب و موفق نخواهند بود.
حیرتی مهمترین پیش نیاز برای ازدواج را رشد جسمانی و روانشناختی عنوان و تصریح کرد: ازدواج زودهنگام یکی از مواردی است که در این زمینه مطرح می‌شود، به همان اندازه که تاخیر در ازدواج آسیب‌هایی را به دنبال دارد، ازدواج زودهنگام نیز عوارض بسیار زیاد اجتماعی، جسمانی و روانشناختی بر فرد خواهد داشت.
این فعال اجتماعی به تعریف سازمان جهانی بهداشت از ازدواج زودرس اشاره و خاطرنشان کرد: طبق تعریف این سازمان، ازدواج فرد در سن زیر 20 سالگی یک ازدواج زودهنگام محسوب می‌شود.
حیرتی با بیان اینکه معمولا ازدواج در سن پایین در بستری از فقر و نابرابری اجتماعی و جنسیتی رخ می‌دهد، گفت: از مهمترین دلایل ازدواج زودهنگام می‌توان به پیشگیری از فعالیت جنسی زودرس، حفظ آبروی خانوادگی، روستایی بودن بافت زندگی، تسویه حساب‌های قومی، بدهی‌های فامیلی و اعتیاد والدین اشاره کرد.
وی در ادامه اظهار داشت: طبق نتایج یک تحقیق، سن مطلوب ازدواج برای مردان 26.7 سال و برای زنان 23.4 سال به دست آمده است و علاوه بر آن این سن از دید زنان 24.19 سال و از دید مردان 26.63 سال برآورد شده است.
این فعال اجتماعی با طرح این سوال که ازدواج زودهنگام چه پیامدهایی می‌تواند برای فرد به دنبال داشته باشد گفت: معمولا پیامدهای زیستی این نوع از ازدواج برای دختران بیشتر از پسران است و می‌تواند مواردی چون سوتغذیه، رابطه جنسی اجباری و به تبع آن آسیب دیدگی اندام جنسی، بارداری ناخواسته و زودرس، وزن کم کودک حین تولد، نقایص مادرزادی جنین و احتمال مرگ و میر مادر یا جنین حین بارداری را به دنبال داشته باشد.
حیرتی افزود: در ازدواج‌های زودرس آسیب‌پذیری در برابر بیماری‌های جنسی به خصوص اچ.آی.وی افزایش می‌یابد و همچنین احتمال مرگ در اثر حاملگی نسبت به افراد بالای 20 سال 2 تا 5 برابر بیشتر می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: حتی در زمینه‌یابی‌های شیوع تولد کودکان استثنایی مشخص شده که 18 درصد از موارد معلولیت مادرزادی به دلیل سن زیر 20 سال مادر بوده که این میزان در جمعیت عادی 6 درصد است.
حیرتی یادآور شد: با کاهش سن ازدواج، فاصله بین ازدواج و باروری نیز به مراتب کمتر می‌شود که این نیز برای مادر و جنین بسیار خطرساز است.
این فعال اجتماعی در پایان اظهار کرد: یکی دیگر از پیامدهای بسیار مهم ازدواج زودهنگام، خشونت خانگی است، خشونت خانگی در ایران نسبت به زنان متاهل رواج و رشد زیادی دارد، این مساله با سن ازدواج دختران رابطه مستقیمی دارد، به طوری که طبق تحقیقات بیشترین میزان خشونت خانگی در همسرانی با سنین تاهل زیر 20 سال مشاهده شده است.
انتهای پیام