امیر صدیقی در گفتوگو با ایسنا درباره اثرات محدود شدن نیازهای اطلاعرسانی، تبلیغات و پیامرسانی به تلگرام اظهار کرد: وابستگی بیش از اندازه به تلگرام و اینکه تمامی بحثهای حتی کارشناسی در این فضا انجام شود، مناسب نیست، زیرا گفتوگوهایی که در تلگرام انجام میشود، توسط موتورهای جستوجویی مانند گوگل فهرست نمیشود و به وب فارسی چیزی اضافه نمیکند.
وی ادامه داد: اکنون بیشتر کاربران ایرانی فکر میکنند اینترنت یعنی تلگرام و اینستاگرام، وبلاگهای مختلف را نمیخوانند و فقط به کانالهای تلگرامی محدودند و این خوب نیست. اما این موضوع جدای از این است که یک کانال ارتباطی مانند تلگرام قطع شود و جایگزینی هم برایش نیاید. تلگرام بین مردم جا افتاده و ما تصورمان این بود که دولت با تلگرام به توافق رسیده و قرار نیست اتفاقات اینچنینی رخ دهد. به همین خاطر مردم همه زندگی خود را برروی تلگرام آوردند و جایگزینی هم برای آن نیست.
این کارشناس حوزه فناوری اطلاعات با بیان اینکه اختلال زیادی در کسبوکارهایی که سرورهای خود را در ایران نگه داشته بودند وارد نشده، افزود: سرورهای خارجی کیفیت بهتر و قیمت پایینتری دارند و کسبوکارهایی که سرورهای خارجی داشتند قطعا آسیب زیادی دیدند. بخش بزرگی از استارتآپهای ایرانی و یا حتی سازمانهای دولتی که بسیاری از کارهای خود را با تلگرام انجام میدادند نیز دچار مشکل شدند و هیچ راه جایگزینی هم در حال حاضر برایشان وجود ندارد.
صدیقی که خود موسس یک استارتاپ است، در ادامه خاطرنشان کرد: بسیاری از استارتآپهای پیامرسان هم وابسته به تلگرام بودند و با فیلترینگ تلگرام ضربه خوردند. این تجارتها به پرسنل خود حقوق میدهند، تجهیزات الکترونیکی و سرور اجاره کردند یا خریدند و باید اجاره بپردازند. از طرفی برخی تجارتشان مارکتینگ بوده و تلگرام کانال موثر مارکتینگ در ایران است و با فیلترینگ آن، تجارت آنها هم متوقف میشود.
پیامرسانهای داخلی مشکلات فنی زیادی دارند
وی با با بیان اینکه پیامرسانهای داخلی مشکلات فنی و تکنولوژیک زیادی دارند، اظهار کرد: پیامرسانهایی مانند تلگرام و واتسآپ از نظر تکنولوژیک خیلی از ما جلوتر هستند. کاربر ایرانی سالهای گذشته روی وایبر، واتساپ و تلگرام تجربهای را کسب کرده که انتظار دارد آن تجربه ادامه پیدا کند و پیامرسان داخلی نمیتواند آن امکانات را ارائه دهد. بنابراین بعید است مهاجرت از تلگرام به هر پلتفرم دیگری آسان انجام شود، مقرون به صرفه باشد و اصلا از آن استقبال شود.
این کارشناس حوزه فناوری اطلاعات با اشاره به تاثیر راهکارهای سلبی و فیلتر پیامرسانهایی که در ایران جا باز کردند بر توسعه پیامرسانهای بومی، اظهار کرد: کاربران معمولا به امنیت پیامرسانهای داخلی اعتماد نمیکنند زیرا حریم شخصی برایشان اهمیت دارد و آنها تصور میکنند پیامرسانهای داخلی امنیت کمتری دارند. درواقع از لحاظ احساسی، حریم خصوصی با موقعیت جغرافیایی کاربر رابطه عکس دارد. حتی اگر اطلاعات قابل بازبینی باشد، شاید برای کاربر ایرانی اهمیتی نداشته باشد که یک نفر از آن طرف دنیا پیامهایش را ببیند اما درباره اشخاص ایرانی این موضوع متفاوت است و به همین دلیل کاربر ایرانی دوست ندارد اطلاعاتش را به پیامرسان داخلی ببرد.
صدیقی درباره نحوه رشد پیامرسانهای داخلی بیان کرد: آنها باید اولا تکنولوژی خود را دائما ارتقاء دهند. شرکتها وقتی رقیب خارجی دارند، باید نقاط ضعف و قوت خود را بشناسند. موضوع دیگر این است که هر پیامرسانی در دنیا برای این که محبوب شود، باید توسط مراجع مستقل از نظر امنیت تایید شود. مراجعی که از نظر امنیت به پیامرسانها از نظر قابلیت اطمینان و حریم خصوصی رتبه میدهند.
وی با بیان اینکه بخش خصوصی باید وارد این عرصه شود و این موضوعات باید توسط خود مردم و نه دولت انجام شود، گفت: اگر آن مرجع مستقل پیامرسانی را که کاملا خصوصی است، بررسی کند و بگوید طبق آزمایشات، این پیامرسان رمزگذاری سرتاسری (end-to-end) دارد، یعنی همه پیامها با کدی که ادمینها هم نمیتوانند بخوانند، مخفی میشوند و تنها فرستنده و گیرنده به اطلاعات دسترسی دارند، آن وقت مردم اعتماد میکنند و آن پیامرسان میتواند توجیهی داشته باشد که مردم از آن استفاده کنند.
انتهای پیام