علی خدایی در گفتوگو با ایسنا، درباره تخصیص بودجه برای ایجاد اشتغال، اظهار کرد: تجربه ثابت کرده با تزریق نقدینگی هیچ وقت نتوانستیم شغل ایجاد کنیم مثلا در طرح بنگاههای زودبازده پول زیادی به اسم اشتغال به جامعه تزریق شد ولی این پول عملا از بازارهای کاذب سر درآورد و تاثیر منفی بر اقتصاد کشور گذاشت.
وی افزود: امروز تزریق مستقیم نقدینگی به تولید کنندهها در قالب وام یا به شکل خوداشتغالی هیچکدام راهگشای تولید نیست چون بازار مصرف به دلیل نبود قدرت خرید اشباع است و هرچه تولید را تحریک کنیم و افزایش بدهیم خریداری نخواهیم داشت.
عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار دو راهکار برای خروج از این وضعیت پیشنهاد کرد و گفت: اولین راه تمرکز بر مصرف به جای تولید است و باید قدرت خرید تقویت شود. هرچه تزریق نقدینگی به مصرف کننده در قالب افزایش مزد صورت گیرد به تحریک بازار کار و مصرف داخل کمک می کند.
خدایی افزود: راهکار دوم فعال شدن وزارت امور خارجه در بازارهای اقتصادی است؛ به نحوی که در کنار حوزههای سیاسی بتوانیم بازارهای جدیدی برای محصولاتمان در کشورهای خارجی و همسایه ایجاد کنیم و صادراتمان را گسترش دهیم.
او ادامه داد: تجربه هدفمندی یارانهها را نباید فراموش کنیم. در همان مرحله اول اجرای طرح با بالا رفتن هزینههای تولید در تمام حوزهها مواجه شدیم و افزایش قیمت حاملهای انرژی به عنوان یک محرک عمل کرد لذا دیگر نمیتوانیم به آن دوران و هزینههای گزافی که پرداخت کردیم، برگردیم.
این مقام مسئول کارگری تاکید کرد: بنا بود بخشی از درآمدهای هدفمندی یارانهها به عنوان یارانه به تولید اختصاص یابد ولی عملا هیچ دستاوردی از محل هدفمندی یارانهها نداشتیم لذا معتقدم افزایش قیمت حاملهای انرژی، با توجه به بالا بردن هزینههای تولید و خدمات در کشور عملا موجب میشود بخشی از اشتغال موجود هم در معرض خطر قرار بگیرد.
نماینده کارگران در شورای عالی کار متذکر شد: در حال حاضر جهش قیمتها در همه حوزهها به جز دستمزدها اتفاق افتاده و همین امر باعث شکاف عمیق بین حداقل دستمزد و حداقل های زندگی شده است. امروز زندگی اقشار و گروههای ضعیف و آسیب پذیر به سختی اداره میشود و در چنین شرایطی نباید تجربه هدفمندی یارانهها و فشاری که به جامعه تحمیل شد، از یاد ببریم و آن را تکرار کنیم.
انتهای پیام