به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، نفوذ چین بر کالاهای مهم، احتمالا مهم‌ترین عامل تاثیرگذار بر عرضه و تقاضا در سال ۲۰۱۸ خواهد ماند، اما نمی‌توان گفت که سال میلادی آینده تکرار آنچه است که امسال روی داد.
با این‌همه روندهایی که در سال ۲۰۱۷ شکل گرفت، ادامه خواهند یافت یا حتی تسریع خواهند شد که LNG احتمالا بهترین نمونه آن خواهد بود. واردات LNG چین ۴۸ درصد در ۱۰ ماهه نخست امسال که پکن تغییر مصرف از زغال سنگ به سوخت‌های پاک‌تر را تشویق کرد، افزایش یافت. با افزودن واردات از طریق خط لوله از آسیای مرکزی، مجموع واردات گاز طبیعی چین، ۲۶.۵ درصد در ۱۱ ماه نخست سال ۲۰۱۷ رشد کرد. با وجود افزایش واردات گاز طبیعی و رشد ۹.۱ درصدی تولید داخلی در ۱۱ ماه نخست امسال، روشن شده که چین میزان کافی گاز به منظور اجرای برنامه‌های خود برای توقف کامل استفاده از زغال سنگ در صنایع و گرمایش مسکونی را ندارد با این‌همه اگر به تاریخ استناد کنیم، احتمال دارد که چین تا زمستان آینده زیرساخت گاز طبیعی خود را بهبود بخشیده و قادر باشد میزان بیشتری از این سوخت را مصرف کند.
با در نظر گرفتن محدودیت‌ها بر روی تولید داخلی گاز و محدودیت‌های ظرفیت برای واردات از طریق خط لوله، واردات LNG چین در سال ۲۰۱۸ حتی در صورت بالا ماندن قیمتها، رشد قوی خواهند داشت. بهای معاملات LNG در آسیا در هفته منتهی به ۱۵ دسامبر، به ۱۰.۵۰ دلار در هر یک میلیون واحد حرارت انگلیسی رسیده که بالاترین میزان در بیش از سه سال گذشته است.
تا زمانی که افزایش تقاضای چین پیش نیامده بود، بازار LNG تا حد زیادی تحت تاثیر این موضوع بود که سیل عرضه در چند سال آینده، بازار را اشباع کرده و قیمتها را پایین خواهد برد اما با توجه به تقاضای چین برای LNG و تقاضای بالاتر از حد انتظار سایر مصرف کنندگان در آسیای جنوب شرقی، داستان اکنون فرق کرده است. با این‌همه ۲۰۱۸ احتمالا همچنان سالی خواهد بود که عرضه LNG از تقاضا فراتر خواهد رفت به خصوص در دوره‌هایی که مصرف در بهار و پاییز شمالی ضعیف‌تر می‌شود.
زغال سنگ
استفاده فزاینده چین از گاز طبیعی بایستی برای واردات زغال سنگ این کشور منفی باشد، اما این مساله تاکنون ثابت نشده است. اگرچه نرخ رشد واردات زغال سنگ چین در ماه‌های اخیر ضعیف‌تر شده اما میزان واردات این کشور در ۱۱ ماه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۸.۵ درصد رشد نشان داد. محدودیت‌های تولید داخلی برای زغال سنگ به قیمت‌های بالاتر برای زغال سنگ داخلی منجر شده و قیمت واردات زغال سنگ حرارتی برای تولید نیرو در طول سال را رقابتی نگه داشت.
چین اکنون تولید داخلی را افزایش داده که به معنای احتمال دشوار شدن واردات در سال ۲۰۱۸ خواهد بود، اما دلیل چندانی وجود ندارد که انتظار کاهش یا افزایش واردات زغال سنگ حرارتی در سال آینده را داشته باشیم. با توجه به پیش‌بینی افزایش تولید صنعت فولاد چین به حدود ۸۳۲ میلیون تن در سال ۲۰۱۸ که از حدود ۸۳۰ میلیون تن در سال جاری اندکی بالاتر خواهد بود، زغال سنگ کوک‌شو که در فولادسازی استفاده می‌شود، احتمالا سال میلادی آینده، سال قوی خواهد داشت.
تولید فولاد خام چین در ۱۱ ماه نخست سال ۲۰۱۷ به ۷۶۴.۸ میلیون تن رسید که ۵.۷ درصد افزایش داشت. افزایش ملایم در تولید فولاد، روند ثابت در سال ۲۰۱۸ برای واردات سنگ آهن را نشان می‌دهد، اما همچنین امکان دارد این موضوع رشد قوی را نشان دهد، زیرا فولادسازان به واردات سنگ آهن با عیار بالاتر روی می‌آورند تا میزان زغال سنگ مورد استفاده در کوره‌های خود را کمتر کنند. واردات سنگ آهن در فاصله ژانویه تا نوامبر شش درصد رشد کرد و به ۹۹۱ میلیون تن رسید.
احتمال دارد که بازارهای سنگ آهن شاهد افزایش قیمت برای سنگ آهن با عیار بالاتر باشد که اقبال برخی از تولید کنندگان را بالا می‌برد، اما سایرین مانند تولیدکنندگان هندی که عمدتا سنگ آهن با عیار پایین را صادر می‌کنند، لطمه خواهند دید.
تاثیر چین در بازارهای مس و نفت خام
مس یک کالای مهم است که به نظر می‌رسد نفوذ چین بر آن امسال ضعیف بوده، زیرا واردات مس این کشور در ۱۱ ماه نخست امسال پنج درصد کاهش یافت و به ۴.۲۴ میلیون تن رسید. با وجود این کاهش، قیمت مس در بازار لندن امسال ۲۵ درصد رشد کرده که نشان می‌دهد اختلالات عرضه و تقاضا در نقاط دیگر اهمیت بیشتری نسبت به چین داشته است. مسائل عرضه در سال آینده تاثیر اصلی را در بازار مس خواهد داشت، اما چین نیز با تولید صنعتی قوی‌تر و رشد خودروهای برقی ممکن است مصرف این فلز را افزایش دهد.
در حالی که تحولات بازار نفت عمدتا تحت تاثیر ادامه تلاش‌های اوپک و متحدانش برای محدود کردن عرضه قرار داشته است، اما در زمینه تقاضا نیز تحت تاثیر چین خواهد بود. بازی میان اوپک و تولیدکنندگان خارج از توافق کاهش تولید مانند شرکت‌های حفاری شیل آمریکا احتمالا یک بار دیگر مهم‌ترین موضوع بازار نفت در سال ۲۰۱۸ خواهد بود، اما شایان ذکر است که واردات نفت خام چین در ۱۱ ماه نخست امسال حدود ۸.۴۴ میلیون بشکه در روز بوده که حدود ۹۵۰ هزار بشکه در روز نسبت به مدت مشابه سال گذشته افزایش داشته است. این امر چین را بزرگترین عامل تاثیرگذار در رشد تقاضا می‌سازد. به این ترتیب آنچه که برای تقاضای چین برای واردات روی می‌دهد، نقش مهمی در چگونگی تعادل عرضه و تقاضای جهانی در سال ۲۰۱۸ خواهد داشت.
واردات نفت امسال تحت تاثیر برنامه چین برای پرکردن ذخایر استراتژیک خود، تقاضای پالایشگاه‌های غیردولتی کوچک‌تر و همچنین صادرات بالاتر محصولات پالایش شده افزایش یافته است. تمامی این دینامیک‌ها همچنان تاثیرگذار هستند اما اگر رشد ۱۲ درصدی واردات چین در ۱۱ ماه نخست امسال تکرار شود، تعجب برانگیز خواهد بود. در واقع بازگشت تقاضای چین به رشد تک رقمی بسیار محتمل خواهد بود.
انتهای پیام