به گزارش ایسنا، «پنجشنبهسوری» نام مستندی به کارگردانی محمدحسن فردوسیزاده است که به تازگی در یازدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت و در آستانه سالگرد فاجعه پلاسکو رونمایی شده است.
این مستند با تماس تلفنی چند شهروند به آتشنشانی شروع میشود که خبر از وقوع آتش در یکی از طبقات بالایی ساختمان بلندمرتبه پلاسکو میدهند و بعد ماجرا از لحظه مطلع شدن اتشنشانان از حادثه تا عزیمت آنها به سمت محل، تلاش برای اطفای حریق و فروریختن کامل ساختمان از قول چند آتشنشان حاضر در محل روایت میشود.
در این فیلم که اولین اثر به نمایش درآمده ار حادثه پلاسکو است، از گفتوگو با مدیران دستگاههای دیگر برای واکاوی این ماجرا یا پرداختن به حاشیههای این اتفاق خبری نیست و تنها آنچه به تصویر در آمده، تلاش آتشنشانان و لحظههای دلهرهآوری است که پشت سر گذاشتهاند و نیز مردم و کسبهای که با وجود تذکرات، هیچ توجهی به وضعیت بحرانی حادثه ندارند و انگار تا لحظه آخر وخامت اوضاع را باور نمیکنند.
فردوسیزاده که در این مستند علاوه بر استفاده از تصاویر مردمی، از تصاویر ضبط شده و دیده نشده توسط نیروهای آتشنشانی در حین عملیات استفاده کرده است درباره ساخت این فیلم که اولین مستند بلندش محسوب میشود به ایسنا گفت: ساخت این فیلم بلافاصله بعد از حادثه آغاز شد و اردیبهشت امسال به پایان رسید که ابتدا یک مرحله تحقیق و پژوهش برای آن انجام شد. چرا که در ان زمان با توجه به فضای سیاسی قبل از انتخابات ریاست جمهوری، جوی وجود داشت که باید برای درک درستی چگونگی وقوع حادثه تحقیقات کاملی انجام میشد. به این ترتیب ما به عنوان یک پژوهشگر برای روشن شدن حقیقت وارد این ماجرا شدیم و هرچه جلوتر رفتیم، بیشتر متوجه شدیم آنچه میان مردم گفته میشود غالبا اشتباه است.
وی درباره سختی ساخت فیلم با موضوعاتی از این دست خاطرنشان کرد: در زمان بلایای طبیعی یا حوادث غیرطبیعی، فاجعه نگاری کاری سخت و درعین حال جذاب است چون هم برای فیلم ساز موضوع قابل تاملی است و هم برای مخاطبان جالب توجه خواهد بود. حادثه پلاسکو هم در جای خود یک اولین در کشور محسوب میشد چرا که به جز وقوع یک آتش سوزی بزرگ و فروریزش ساختمانی که نزدیک به 50 سال قبل ساخته شده و نماد نوگرایی بود، حضور آتشنشانها و فداکاری آنها عمق زیادی به قضیه میبخشید و ماجرا اهمیت زیادی پیدا میکرد.
این مستندساز ادامه داد: یکی از جنبههای سخت این فیلم مواجه شدن با کسانی بود که در حادثه حضور داشتند و قرار بود ماجرا را از زبان آنها بشنویم. حتی یکی از فرماندهان عملیات این حادثه زمانی که جلوی دوربین ما نشست با همان لباسی که در عملیات شرکت کرده بود، آمد؛ لباسی که پس از گذشت این چند ماه هنوز شسته نشده بود و این مسائل به لحاظ روحی هم کار را سختتر میکرد.
فردوسیزاده با اشاره به این که نسخهای که در جشنواره حقیقت به نمایش درآمده کوتاهتر از نسخهی ساخته شده است، گفت: ما قصد نداشتیم در این نسخه پا را فراتر از آنچه شرح اصلی ماجرا بود بگذاریم و میخواستیم فقط این را نشان دهیم که آتشنشانها چه دیدهاند، به همین در نسخه دلیل سراغ حواشی و مسائل مدیریتی کمتر رفتیم.
او در پاسخ به این که شاید مخاطب این انتظار را داشته باشد که کوتاهیها و قصوری که باعث بروز این فاجعه شده و نیز گلهها و درد دلهای آتشنشانها هم به نمایش گذاشته میشد در حالی که نقش مردم در انچه پیش آمده به تصویر کشیده شده است، بیان کرد: واقعیت این است که سهم مردمی که در هنگام بروز حادثه در آن ساختمان مانده بودند کم نیست، اما من باتوجه به تحقیقات و مصاحبههای طولانیای که انجام دادم به این نتیجه رسیدم که مثلا آنچه درباره کمبود تجهیزات گفته می شد به این شکل صحت ندارد، در حالی که حتما مشکلات دیگری وجود داشته است. درواقع بیشتر به دنبال روایت ماجرا بودنم تا تمام حاشیههای یا دلایلی که دراینباره وجود دارد؛ ضمن اینکه نکته مسلم و روشن این است که نیروهای آتشنشان با تمام وجود وارد عرصه شدند و در میدان عملیات با درایت عمل کردند.
وی همچنین تاکید کرد: فضای مربوط به این حادثه بسیار سنگین بود و صحبتهای دردناک آتشنشانها را حذف کردیم، چون علاقه نداشتم درد این فاجعه را تازه کنم. معتقدم آنچه مفید حال آدم واقع نمیشود باید در این فیلم کمتر نشان داده شود و بیشتر این مد نظرم بود که به خودمان یادآور شوم به نوعی کمدانشی ولنگارانه در توجه به مسائل مختلف قوانین ایمنی و سطحی برخورد کردن با موضوعات مختلف دچار شدهایم و این همان چیزی است که اگر به درستی در میان شهروندان وجود داشت همانطور که آتشنشانها هم اشاره دارند ممکن بود از بروز چنین فاجعهای جلوگیری کند.
این فیلمساز در پایان درباره نام فیلم هم گفت: با توجه به وقوع حادثه در روز پنجشنبه و نزدیکی به زمان چهارشنبه سوری، برای انتخاب نام فیلم از همان رویکردی که در فیلم داشتم، استفاده کردم که در چهارشنبه سوری هم با وجود تذکرهای هرساله، عدهای از مردم و جوانان بیتوجهی میکنند و حوادث تلخی را رقم میزنند. این بیتوجهی و سطحی گرفتن مسائل دغدغهای است که در اطرافمان زیاد دیده میشود.
انتهای پیام