حسین حسنی که نگارش سریال «سر دلبران» را به کارگردانی محمد حسین لطیفی بر عهده داشته است، در گفتوگو با ایسنا با اشاره به کیفیت سریالهای تلویزیونی بیان کرد: وقتی زمان لازم برای نوشتن فیلمنامه و یا ساختن اثر وجود نداشته باشد، حرف زدن از کیفیت اشتباه است. مهمترین عامل در کیفیت آثار این است که سازندگان تمام اندیشه خود را به متن یا فیلمی دارای تمام قواعد درام تبدیل کنند تا به اثر ماندگاری تبدیل شود؛ این در حالی است که متاسفانه چرخه تولید به شکلی بنا شده که هنرمندان فقط برای امرار معاش فیلم بسازند.
نویسنده سریال «سر دلبران» با بیان اینکه نویسندهها در روزهای اول کاری خود متنهای قابل قبولتری مینویسند، اظهار کرد: طبیعی است که هر نویسندهای در اولین کار خود همیشه با همه توانش متن مینویسد. قطعا اولین متنها همیشه بدون تجربه و تسلط کامل هستند اما انرژی زیاد نویسنده به قدری است که اثرش را ماندگار میکند و مخاطب با او همراه میشود. اغلب، زمانی نویسنده با اقبال مردم روبهرو میشود که دیگر عمری گذرانده و حالا مجبور است برای رساندن سطح زندگیاش به یک سطح عادی، ۱۰ کار را کنار هم داشته باشد و اینجاست که نظام و چرخهای یا بهتر اینکه دلسوزی برای این مسیر وجود ندارد.
او ادامه داد: اگر امکانات نویسنده از لحاظ مادی، روانی و عاطفی فراهم شود به این معنی که حس کند فکرش ارزش دارد و از قلمش باید مراقبت شود و همچنین احساس امنیت مالی و روانی کند، دیگر نیاز نیست مدیران در تب و تاب باشند و بیهوده برای ساخت سریال تلاش کنند، هر چند این اتفاق میافتد چون هیچ کس به چرخه و نظام فکر نکرده است و همیشه با دورههای مدیریت، این نظم نوسان داشته است.
حسنی با اشاره به وضعیت سریالسازی در ایران بیان کرد: سازمان، نهادها و حتی مراکز خصوصی فیلمسازی میخواهند یک سریال یا فیلم، سریعتر تولید شود و کمتر کسی به کارگاههای تولید متن با روشهای کاملا آزمون پس داده و محک خورده توجه میکند و متاسفانه در نگارش فیلمنامه و تولید، ما روزمزد هستیم.
او با اشاره به لزوم گروهی نوشتن در سریالها بیان کرد: دفاتر و سازمانها میتوانند گروهی از نویسندهها را کنار هم بگذارند. این اتفاق در سازمان اوج رخ داده است و امیدوارم حمایت شود. برای ما در سریال سر دلبران زمان قائل شدند و امیدوارم کیفیت کار هم خوب باشد و این مسیر هموار شود.
حسین حسنی در پایان گفت: اگر نویسندهها به لحاظ فکری به مدت پنج یا ۱۰ سال تامین باشند و بهروز شوند، فکر میکنم اتفاقات خوبی میافتد. اگر در این راه مدیران ما پدری کنند و عادت گروهینویسی را درست مدیریت کنند آن وقت کیفیت و کمیت چندین برابر رشد خواهد کرد.
انتهای پیام