به گزارش ایسنا، هادی خانیکی در میزگرد "شریعتی و روشنفکری دینی" که از سوی انجمن اسلامی دانشجویان راه امید دانشگاه اصفهان و انجمن اسلامی دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در تالار شریعتی دانشگاه اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: شریعتی از روشنفکری دینی الگویی ارایه داد، حال سوال اینجاست که چقدر امروز امکان بازخوانی آن الگوها وجود دارد؟
وی افزود: شریعتی اصرار زیادی در تعریف مفهوم روشنفکری دارد. از نظر او روشنفکر عبارت است از آدم خود آگاهی که نسبت به وضع اجتماعی خود آگاه است.
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت با بیان اینکه شریعتی از پدیده ای سخن می گوید که زمان و مکان خود را می داند، ادامه داد: همه ما چه موافق و چه مخالف شریعتی توافق بر سر این داریم که شریعتی پر مخاطب ترین روشنفکر به معنی عامش در ایران و حتی در جهان است؛ به مفهوم اینکه تولیدات اندیشه ای او به کنش و واکنش در جامعه منجر شده است.
خانیکی اضافه کرد: پرونده شریعتی همیشه باز بوده و این یعنی اتهام به شریعتی همچنان وجود دارد. در حوزه نظر، شریعتی به مهمترین اندیشمندانی که به تفکر در جهان معاصر پرداختند، پرداخته است.
عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی به تداوم و پایداری افکار شریعتی از حیث زمانی اشاره کرد و گفت: از کسانی که در حسینیه ارشاد به سخنرانی های شریعتی گوش می دادند، گرفته تا فرزندانشان همان ها، مخاطب دکتر شریعتی هستند.
این عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ادامه داد: در خوانش هایی از شریعتی که رخ می دهد، بخش هایی از اندیشه های او پدیدار می شود، اما در عین حال شریعتی چه بخواهیم و چه نخواهیم، چه او را روشنفکر مصلح یا روشنفکر مسلح بدانیم این طور تلقی می شود که شریعتی زنده است.
خانیکی افزود: مسایلی که شریعتی به آن پرداخته است زنده است، بنابراین اگر مساله ای زنده است متفکری که به آن پرداخته هم زنده است.
وی اظهار کرد: شریعتی یک الگو در جامعه ما آفریده که با متر و معیار آن الگو، امروز می توان سنجید که روشنفکران ما در کجای کار قرار دارند. شریعتی بازارگرمی را با اندیشه خود ایجاد کرد که بعد از او و در سطوح بعدی روشنفکری، چه دینی و چه غیردینی، دنبال نشد.
مشاور رییس جمهور دولت اصلاحات افزود: مسایلی که در جامعه ما وجود دارد با الگوی شریعتی سازگار تر است. برای پاسخ به پرسش هایی که امروز در جامعه ما مطرح است، به اندیشه ها و مفاهیم شریعتی نیاز است. جامعه در حال تغییر به سوی نوعی مادیت و فردیت است. برای اینکه این ها به مقوله ای تبدیل نشود که بنیاد های جامعه را تحت تاثیر قرار دهد، باید از الگوهای شریعتی استفاده کرد.
وی افزود: شریعتی روشنفکر دیندار خود را ملازم می دانست، او مسئله محور بود و به حاشیه نپرداخت بلکه به متن وارد شد درحالی که برای یک روشنفکر ورود به متن بسیار سخت تر است تا پرداخت به حاشیه ها.
خانیکی اظهار کرد: در منطق اندیشه ای، هر تفکر مخالف برای شریعتی قابل توجه و احترام بود. شریعتی یک روشنفکر امیدوار بود و سعی می کرد از منابع مختلف جعل امید کند.
این عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت با بیان اینکه شریعتی منتقد، صبور و عاشق بود، ادامه داد: شریعتی کنش گر بود و نظاره گر نبود. خواب و حیات عادی اش را فدای دردمندی اش می کرد. شریعتی خلاق بود، او از مفاهیم سنت و مدرنیته که مورد استفاده غلط قرار می گرفت، به گونه ای استفاده کرد که مورد پسند جامعه شد.
بیژن عبدالکریمی، دانشیار گروه فلسفه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال نیز، گفت: اندیشه شریعتی با اندیشه روشنفکران دیگر چه فرقی دارد؟ و نسبت شریعتی با روشنفکر دینی چیست؟
وی افزود: روشنفکری دینی دو مولفه دارد؛ روشنفکری و دین. وقتی از روشنفکری صحبت می کنیم دو گونه مواجهه می توانیم داشته باشیم که مواجهه تاریخی است و براساس این مواجهه تاریخی، شریعتی را نمی توان روشنفکر دینی دانست؛ چون اساسا روشنفکر دینی به لحاظ متافیزیکی مفهوم متناقض به ذات است.
این استاد دانشگاه افزود: شریعتی گشودگی به ساحت قدس را در آثارش نشان داده است و به این اعتبار است که عنصر شرقیت در تفکر او وجود دارد.
انتهای پیام