به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، پاندورا قمر داخلی زحل است که در حلقه F این سیاره قرار دارد.

 پاندورا از عکس‌های گرفته شده توسط کاوشگر ویجر ۱ در سال ۱۹۸۰ کشف شد و موقتاً S/1980 S 26 نامگذاری شد و در اواخر سال ۱۹۸۵ رسما "پاندورا" نام گرفت.

با وجود آنکه فضاپیمای "کاسینی"(Cassini) نابود شده است اما با توجه به اینکه این فضاپیما تا آخرین لحظه به ارسال داده به زمین ادامه داده‌ بود، این اطلاعات همچنان مفید و تعیین‌کننده هستند.

حلقه‌های اصلی زحل به ترتیب از نزدیک‌ترین فاصله به این سیاره عبارتند از حلقهD، C، B، A و چند حلقه نامتراکم دیگر به نام‌های F، G و E که بر اساس ترتیب کشف نام‌گذاری شده‌اند.

براساس اعلام ناسا این سیاره دارای 52 قمر ثابت و 8 قمر موقت است.

در آخرین تصویر کاسینی از قمر پاندورا که از فاصله 577 هزار کیلومتری است این قمر در کنار حلقه F زحل دیده می‌شود.

قمر پاندورا به همراه قمر پرومته حلقه‌های زحل را در برخی مناطق تغییر داده‌اند.

 ماموریت کاسینی به مدت 13 سال در اطراف سیاره زحل و قمرهای آن در حال انجام بود و روز جمعه 24 شهریور سال جاری با برخورد این فضاپیما با جو این سیاره به پایان رسید.

نتایج ماموریت‌های چندین‌ساله این کاوشگر در اطراف زحل، دریچه‌های تازه‌ای را به روی محققان ناسا گشوده است.

شناسایی دقیق‌تر ساختار حلقه‌های زحل و همچنین قمرهای متعدد آن از جمله دستاوردهای این ماموریت بوده است.

در 13 سال گذشته کاسینی موفق به تصویربرداری و بررسی حلقه‌ها، قمرها و قطب‌های سیاره زحل شده است و توانسته است به دانشمندان در شناخت این سیاره زیبا و قمرهایش کمک فراوانی بکند. این ماموریت از یک زمستان در نیم‌کره شمالی زحل آغاز شده و حال که به پایان راه رسیده، فصل تابستان در این بخش از زحل آغاز شده است.

انتهای پیام