به گزارش ایسنا، یکی از اصلی‌ترین موضوعاتی که در حوزه فعالیت معدنی و صنایع معدنی چالش‌برانگیز است حوزه‌های زیست محیطی بوده که از آلودگی خاک، آب و هوا گرفته تا تخریب‌های محیطی. در این میان تعیین مصادیق، شاخص‌ها و استانداردهای این حوزه مرتب میان فعالانی صنعتی و معدنی و متصدیان محیط زیست مورد رایزنی قرار گرفته است.

آلودگی هوا امروز یکی از بحران‌های اساسی برخی شهرهای صنعتی و عمدتا کلان شهرهای ایران است که در همین رابطه مسئولان حوزه محیط زیست و منابع طبیعی، معادن و صنایع معدنی را از متهمان ردیف اول این عارضه‌ها می‌دانند.

مطالعات نشان می‌دهد که امروز برخی صنایع معدنی مانند صنایع فولادی، آلومینیوم سازی و پالایشگاه‌ها، مس و مواردی از این قبیل از جمله صنایعی هستند که میزان آلایندگی قابل بررسی در حوزه‌های مختلف دارند که عموما هم از جانب ادارات محیط زیست شهرهای میزبان مورد تاخت و تاز قرار می‌گیرد.

محمدرضا بهرامن، رییس خانه معدن ایران با اشاره به این مشکلات و با بیان این که صنعت و محیط زیست با یکدیگر تناقضی ندارند، بیان کرد: در همه جای دنیا و در بسیاری از کشورها صنایعی مانند سیمان، مس و امثال اینها که در کشور ما مورد مناقشه زیست محیطی است در کنار شهرها در حال فعالیت هستند و آسیب قابل توجهی در حوزه‌های زیست محیطی و زندگی انسانی ندارند.

وی ادامه داد: این موضوع نشان می‌دهد که می‌توان با رعایت فاکتورها و استانداردهای روز دنیا در حوزه‌های زیست محیطی به استانداردهای لازم عوارض زیست محیطی این صنایع را به حداقل رساند و حتما این امر باید مورد نظر تولیدکنندگان معدنی باشد که هیچ وقت نباید منافع اقتصادی باعث بی‌توجهی به زندگی انسانی و کاهش کیفیت حیات شود.

رییس خانه معدن ایران در ادامه با اشاره به مشکلات زیست محیطی موجود، تصریح کرد: واحدهای ما عمدتا به خاطر عدم دسترسی به تکنولوژی‌های روز و نبود آگاهی در زمینه‌ی زیست محیطی در مواردی از استانداردهای جهانی عقب هستند که باید با بروزرسانی تکنولوژی خود به استانداردهای محیط زیستی مجهز شوند.

بهرامن در جواب به این سوال که آیا انگیزه‌های اقتصادی مانند کاهش هزینه‌های تمام شده عامل عدم رعایت استانداردهای محیط زیستی است یا نه، گفت: هزینه‌هایی بیشتر از هزینه‌های استاندارد جهانی بر صنایع معدنی تحمیل می‌شود که از جمله آنها هزینه‌های مربوط به حمل و نقل و راه است که به خاطر نبود زیرساخت‌ها، قیمت‌های محصولات را از حالت رقابتی خارج می‌کنند.

وی اظهار کرد: موضوع زیرساخت هم موضوعی است که در همه جای دنیا تکلیف حاکمیتی و دولتی به‌شمار می‌رود و نباید بار سرمایه‌گذاری آن به دوش تولید کنندگان و صنعتگران بیفتد.

ماشین‌آلات معدنی عامل موثر آلودگی

در حوزه آلودگی هوا با آنکه کارشناسان معتقدند در کلان شهرهایی مانند تهران که اکثر واحدهای معدنی آن واحدهای شن و ماسه یا سنگ هستند آلودگی به معنای آلاینده خطرناک هوا وجود ندارد، چرا که این واحدها تولید گرد و خاک می‌کنند نه ذرات زیر ۲.۵ میکرون.

این در حالی است که نگاه متصدیان محیط زیست چیزی فراتر از آلودگی ایجاد شده در خود معدن است، بلکه در مواردی معطوف به ماشین‌آلات یا کامیون‌هایی که برای حمل مواد معدنی مورد استفاده قرار می‌گیرند نیز می‌شود و معتقدند که این خودروها به خاطر گاها فرسوده بودن یا نداشتن استانداردهای لازم خود از عوامل موثر در آلودگی هوای شهرها هستند.

به گزارش ایسنا، در مجموع نمی‌توان آلایندگی بسیاری از واحدهای صنایع معدنی به خصوص واحدهای صنایع فلزی را انکار کرد یا نادیده گرفت، اما این موضوع روشن است که راه‌حل‌های استاندارد مشخصی برای تطبیق این صنایع با استانداردهای زیست محیطی وجود دارد که صنایع موظفند با رعایت آنها خود را به سطح استانداردهای جهانی برسانند.

ولی این در وضعیتی است که برخی هزینه‌های تحمیلی و غیرمتعارف از هزینه زیرساخت‌های نامناسب با منابع و تولیدات گرفته تا مشکلات بین‌المللی در دستیابی به تکنولوژی‌های روز به این صنایع، موضوع ارتقاء تکنولوژی و رسیدن به معیارهای زیست محیطی لازم را سخت می‌کند که این امر لزوم ورود و حمایت دولت را در این زمینه نشان می‌دهد.

انتهای پیام