به گزارش ایسنا، این پروژه شامل یک واحد ذخیره سازی شناور و گازسازی مجدد است و در حال حاضر از شش عضو تشکیل شده که از میان آنها توتال و میتسوبیشی ممکن است این پروژه را ترک کرده و به پروژه دیگری در بندر قاسم ملحق شوند. دلایل اکسون برای خروج از پروژه، مشکل با شرکایش است.
یک مقام دیگر که مایل نبود نامش فاش شود، به رویترز گفت: به دلیل اختلاف نظرهای اخیر، موفقیت پروژه کنونی ۱۰ تا ۲۰ درصد است.
برآوردها برای رشد تولید گاز طبیعی نشان میدهد که تولید پاکستان پنج برابر تا سال ۲۰۲۲ افزایش پیدا میکند اما محدودیتهای فنی و پولی مانع از تحقق چنینی رویایی میشود. چین، ایران، قطر، ترکیه و نروژ همگی بخشی برنامه پاکستان هستند تا LNG را به چهره آینده اقتصادی این کشور تبدیل کند.
پاکستان با چند دهه کودتای نظامی، فساد و اختلافات داخلی مواجه بوده است. نمیتوان گفت هند که رقیب منطقهای اصلی پاکستان است، وقایع مشابه را از سرنگذرانده اما ماهیت مداوم چنین وقایعی، تاثیر طولانی بر توسعه پاکستان در آسیای جنوبی داشته است.
گاز طبیعی مایع ۶۰۰ برابر فشردهتر از زمانی است که به شکل گازی طبیعی خود است. این تغییر طبیعی امکان میدهد انتقال LNG به بزرگترین مصرف کنندگان جهان سودآور باشد. گاز در مقایسه با نفت و زغال سنگ، گازهای گلخانهای کمتری تولید میکند که آن را نسبت به سوختهای فسیلی برتر میسازد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، دولت پاکستان در دهه ۲۰۰۰ طرحی را برای جایگزین کردن موتورهای خودروهای سواری و کامیونها با موتورهای LNG آغاز کرد اما تحولات اخیر، تحقق چنین هدفی را دشوار میسازد.
انتهای پیام