به گزارش ایسنا، سالها است که باشگاههای حرفهای در فوتبال ایران تیمداری میکنند و وقتی حرف از هزینههای سرسام آور میشود، میگویند فوتبال حرفهای شده است و بنابراین باید حرفهای هم هزینه شود اما به راستی فوتبال ما چقدر به واژه "حرفهای" نزدیک است؟
کنفدراسیون فوتبال آسیا چندین و چند سال است که قوانین سختگیرانهای را برای صدور مجوز حرفهای باشگاهها تدوین کرده و بر اساس آن باشگاههایی را که در لیگ قهرمانان آسیا حاضر میشوند، ملزم به رعایت این قوانین کرده است؛ قوانینی که یکی از مهمترین بندهای آن، مباحث مالی و ترازنامه مثبت باشگاهها است.
طی چند سال اخیر باشگاههای ایرانی که با بدهیهای بسیار زیادی مواجه بودند، برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا با کمک فدراسیون فوتبال با آمادهسازی سندهایی که نشان میداد هیچ کدام از این باشگاهها بدهکار نبودند، بدون مشکل، مجوز حرفهای را کسب میکردند. چندین و چند سال سندهایی را به AFC ارائه کردیم که نشان میداد باشگاههای ما دارای ورزشگاههای اختصاصی و ساختمانهای مستقل و تمام الزامات مورد درخواست AFC هستند تا این نهاد مجوز حرفهای به آنها بدهد اما طی یکی، دو سال اخیر کنفدراسیون فوتبال آسیا، با سختگیریهای بیشتر اعلام کرد باشگاههایی که خواهان دریافت مجوز حرفهای هستند نباید بدهی داشته باشند. مسالهای که کار را برای باشگاههای ایرانی بسیار سختتر کرد. AFC با این کار نشان داد که دیگر نمیخواهد فریب سند سازی باشگاههای مختلف از جمله ایرانیها را بخورد و پافشاری زیادی روی تسویه بدهیهای مالی دارد. حالا با همین سخت گیریها باشگاههای بزرگ تهرانی در آستانه حذف از لیگ قهرمانان آسیا قرار گرفتهاند.
چندین و چند سال است که بحث خصوصی سازی باشگاههای استقلال و پرسپولیس مطرح شده و شاید یکی از مهمترین دلایل اجرایی نشدن این امر، بدهی میلیاردی این دو باشگاه است. بدهی که کسی از مبلغ دقیق آن اطلاعی ندارد اما همه این را میدانیم که این دو باشگاه تهرانی به واسطه مدیریت ضعیف مدیران قبلی طی چندین و چند سال قبل به بدهیهای خود اضافه کرده تا در حال حاضر شاهد یک هرج و مرج عجیب در مباحث مالیشان باشیم. حالا هم که AFC اعلام کرده دیگر برای باشگاههای بدهکار، مجوز حرفهای صادر نمیکند، متوجه میشویم چه اشتباه بزرگی طی سالهای اخیر در فوتبال ایران مرتکب شدهایم و چرا به دنبال حل و فصل بدهیهای باشگاهها نبودهایم تا در عمل هم حرفهای باشیم.
این بدهیها که سر به میلیاردها میکشد، حاصل شش ماه و یک سال اخیر نیست بلکه میراث شوم دورههای قبل و مدیران قبل و در مقیاس بزرگتر، دولتهای قبل است که با ندانمکاری، مدیرانی را در رأس این دو باشگاه گماشتند که چون طبل بزرگ و تو خالی، صدای زیاد داشتند و کاراییشان تقریبا هیچ بود. تاسفآورتر این که برخی از آن مدیران هنوز هم پرسر و صدا هستند و برای بازگشت به مسند ریاست، از هیچ تلاشی دریغ نمیکنند.
شاید حذف نمایندگان فوتبال ایران از لیگ قهرمانان آسیا، بسیار تلخ و ناگوار برای هواداران فوتبال ایران باشد اما باید بپذیریم که فاجعهبارتر از حذف نمایندگان ما این است که عادت کنیم همیشه با سندسازی و ارائه مدارک نادرست خودمان را حرفهای نشان دهیم. شاید یک بار برای همیشه حذف شدن از لیگ قهرمانان آسیا به ما یاد بدهد که باید علاوه بر خوب حرف زدن، در عمل هم حرفهای باشیم و حرفهای رفتار کنیم. بنابراین بهتر است زیاد هم از این اجبارها ناراحت نباشیم و امیدوار باشیم که شاید باشگاههای ما واقعا بعد از حذف از لیگ قهرمانان آسیا متنبه شوند و به سمت حرفهای شدن واقعی حرکت کنند.
این که باشگاههای تهرانی و شاید تراکتورسازی به خاطر بدهیهای انباشته شده، از لیگ قهرمانان آسیا کنار میروند برای خیلی از هواداران فوتبال ایران اتفاقی بسیار ناگوار و تلخ خواهد بود اما باید بدانیم که شاید در این مساله واقعا خیری نهفته است. حالا دیگر باید بپذیریم که راهی جز رفتار حرفهای در فوتبال حرفهای آسیا نداریم. نمیشود به راحتی با هرکسی که میخواهیم قرارداد ببندیم و در ادامه برای پرداخت مبالغ قرارداد هیچ زحمتی به خود ندهیم.
کنفدراسیون فوتبال آسیا چندین و چند سال است که باشگاههای آسیایی را به رعایت الزامات حرفهای دعوت کرده و به آنها مهلت داده که در زمان مناسب به حل مشکلاتشان اقدام کنند اما آن قدر بدهیهای باشگاههای استقلال و پرسپولیس زیاد بود که حتی به فکر بررسی میزان دقیق بدهیها هم نبودیم. حالا اگر این دو باشگاه حذف شوند، دیگر یاد میگیریم که بدهی، پرداخت کردنی است نه این این که فکر کنیم، بدهی را چه کسی داده و چه کسی گرفته است!
با سختگیریهای اخیر AFC، العین امارات که یک باشگاه متمول است و حتی الاتحاد عربستان به خاطر رعایت نکردن همین الزامات از لیگ قهرمانان آسیا حذف شدند. بنابراین حالا که باشگاههای ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا - با فرمت جدید - افتخاری بیش از دو بار فینالیست شدن ذوبآهن و سپاهان نداشتهاند، به جای ناراحتی و ابراز نگرانی نسبت به این موضوع، باید این حذف از لیگ قهرمانان آسیا را به فال نیک بگیریم و به دنبال حل مشکلات باشگاهها باشیم تا روزی با یک باشگاه حرفهای واقعی در لیگ قهرمانان آسیا حاضر شویم.
انتهای پیام