دریاچه «بختگان» یکی ازمهمترین تالاب های استان فارس و در شرق این استان قرار دارد. مساحت این دریاچه ۳۵۰۰ کیلومتر مربع، که منشأ آب این دریاچه رودخانهٔ کوچک «سیوند» است. سیلاب رود «سیوند» در انتهای مسیر خود به رود کُر پیوسته و از آن جا به دریاچه بختگان می‌ریزد. دریاچه بختگان، به علت افزایش رطوبت هوا و بلند بودن ارتفاع کوه‌های پیرامون نی‌ریز، رطوبت حاصله در هوای همان منطقه باقی مانده و باعث ثمردهی درختان انجیر، بادام، رز و زیتون در کوه‌ها می‌گردید که می‌توان به نوعی آن را آبیاری مصنوعی کوه‌ها نامید. این دریاچه زیستگاه زمستانه پرندگانی است که از روسیه و دشتهای سیبری به ایران مهاجرت می‌کردند (مانند فلامینگو، درنا، کبوتر دریایی، آب‌چلیک، مرغابی، غاز و...) که همگی در حفظ بوم‌ساختار و محیط زیست نقش بسیار ارزنده‌ای داشتنند. با وجود خشکی تالاب هنوز هم پرندگانی هستند که به این تالاب مهاجرت می‌کنند. ازجمله درناها که در حال حاضر در تالاب قرار دارند و برای تامین غذای خود از زمین های کشاورزی روستاهای اطراف تالاب تغذیه می‌کنند. چندی پیش فلامینگو ها هم به این منطقه مهاجرت کردند که به دلیل نبود اب و مساعد نبودن شرایط زیست این تالاب را ترک کردند اما جوجه های آن ها که قادر به پرواز نبودند در تالاب ماندند و به روستاهای اطراف برای تامین آب و غذا پناه بردند. اما متاسفانه این دریاچه هم اکنون کاملاً خشک شده‌ است وتبدیل به شوره‌زار و ایجاد گرد و غبار، خاک و ریز گرد در هوای منطقه شده‌ است.