به گزارش ایسنا، سیده فاطمه ذوالقدر، عضو هیات رییسه کمیسیون فرهنگی در این یادداشت نوشته است:
« زن دراسلام به عنوان فردی محسوب می گردد که به لحاظ گوهر هستی و اصل مبدأ، همتای مرد برشمرده می شود و به تناسب طبیعت و ماهیت شخصی خود دارای حقوق، وظایف و مسئولیتهایی همتراز با مردان میباشد. بر اساس همین طبیعت و سرشت، برخی خصلتها و ویژگیها در وجود زنان، پررنگتر و ریشهدارتر می باشد که عرف و تاریخ و ارزشهای جامعه سببساز آن گردیده که مسئولیتهایی خاص ، برخواسته از عطوفت و احساسات زنانه در وجود آنها نهادینه گردد.
از جمله این مسئولیتها نقش تربیتی و عاطفی زن بنام مادر، در نهاد خانواده میباشد که علمای دینی مسئولیت تربیتی زنان را همتراز با شغل انبیاء دانستهاند و در قرآن کریم نیز هنگامی که قدرشناسی از مقام پدر و مادر مطرح میگردد ، تجلیل و قدرشناسی از مقام زن و مادر را در توصیف بکار می بندند. زن در مقام تربیت ، همانند معلّمی است که ضمن مراقبت از رفتار خود ، مسئولیت اصلاح و تعلیم فرزندان را نیز عهده دار است. مسئولیتی بدین سان خطیر، توسط نسل زنانی که، سلامت روح، جسم و روانشان در بستر خانواده و جامعه تأمین شود، فراهم میگردد. از اینرو، موضوع سلامت زنان ، به عنوان یک شاخص مهم در امور فرهنگی و اجتماعی بحساب می آید که در فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی ، به این مهم در متن لوایح، دستورالعمل ها و سیاست گذاری ها پرداخته و توجه می شود.
موضوع سلامت زنان یکی از محورهای اساسی در سلامت خانواده و متعاقباً، جامعه محسوب می شود که به دلیل شرایط فیزیولوژی آنان، اگرچه در معرض بیماریها و آسیبهای جسمی و روحی بیشتری قرار دارند ، اما با توجه به روحیه تعهد و مسئولیتپذیری، که نسبت به خانواده دارند ، سطح امید به زندگی در آنها در مقایسه با مردان بیشتر است.
تغییر سبک زندگی، میزان دسترسی به غذای سالم، حضور در فعالیت های اجتماعی ، ورزشی و اقتصادی بیش از گذشته، لزوم توجه به مقوله بهداشت و سلامت جسم ، روح و روان زنان را بیش از پیش مورد توجه قرار داده است و با توجه به سیاستهای کلی جمعیتی ابلاغ شده توسط مقام معظم رهبری به منظور داشتن جمعیت سالم، کارآمد و مولد، این مهم مورد توجه قرار میگیرد که برنامه ریزیها و سیاستها و نظارت راهبردی بر موضوع سلامت زنان به عنوان یک اولویت مدنظر مسئولین و متولیان امر واقع گردد.
در راستای ابلاغ این سیاست نامه، فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی بسته های حمایتی و تشویقی و خدمت رسانی به زنان ، که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند، تدوین و مصوب نموده است که از جمله آنها ، افزایش مرخصی زایمان از شش ماه به نه ماه و متعاقباً کاهش ساعت کاری بانوان دارای فرزند زیر شش سال می باشد که گامی مثبت برای خدمت رسانی و ایفای مسئولیت توسط زنان در دو سنگر مهم خانواده و اجتماع می باشد.
اما این نکته را نباید نادیده انگاشت که با توجه به تغییر در وضعیت و کیفیت زندگی و مشکلات اجتماعی و اقتصادی، این قشرانسان ساز ، بعضاً دچار آسیب هایی گردیده که ممکن است در صورت عدم توجه ، مدیریت خانواده را با مشکل مواجه نماید که در نتیجه بستر جامعه نیز دچار آسیب شود، لذا در موضوع رسیدگی به سلامت و بهداشت زنان، باید این بخش از جامعه نیز که دچار بیماریها و آسیبهای اجتماعی شده ، در برنامهریزیهای و سیاست گذاری کوتاه مدت دیده و گنجانده شود. تأسیس و راه اندازی سامان سراها ، برای زنان بی خانمان یکی از گام های مثبتی برشمرده می شود که در این مسیر مورد توجه قرار گرفته است ، اما این سامان سراها ناظر بر راهکاری برای پس از رخداد آسیب می باشد که باید برنامه ریزی ها و سیاستگذاری ها به پیش از رخداد متمرکز گردد چرا که هزینه برای پیشگیری ، کمتر از هزینه درمان است. همچنین بسیاری از بیمارها زاده ذهن و روانی پریشان است و تمرکز شعار هفته سلامت بر موضوع سلامت روان برخواسته از همین نگاه پیشگیرانه میباشد.
هفته ملی سلامت زنان ، اگرچه زمینه ای برای لحاظ نمودن مقوله بهداشت و سلامت زنان می باشد، اما نباید مقوله سلامت بانوان را صرفا به هفته ای خاص محدود نمود بلکه باید این سیاست گذاری ها و راهبردها در برنامه های کوتاه مدت به صورت مستمر مورد توجه واقع گردد تا در چشم انداز بلندمدت ، ثمره این نگاه ویژه در بستر جامعه و نسل های آتی انقلاب اسلامی ایران مشاهده گردد به نحوی که زمام امور در دست افرادی صالح و سالم با اندیشه اسلامی و ایرانی قرار گیردتا نسلی سلامت از حیث جسمی، روحی و روانی هم در خانه و هم در محیط اجتماع و کار در دامان زنان و مادران تربیت شده تا بتوانند سرنوشت و آینده ایران اسلامی را بسازند.»
انتهای پیام