به گزارش ایسنا، در پیام پروانه سلحشوری، طیبه سیاوشی شاه عنایتی و سیده فاطمه ذوالقدر آمده است: 

در بزرگداشت لسان الغیب ، خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین محمد حافظ شیرازی ، این یگانه گوهر فرهنگ و ادب قند پارسی ، قلم در حیرت است  چه  بنگارد، چگونه و با کدام سروده نغزش آغاز کند؟ لذا در عین سرگشتگی و حیرانی دست به دامان حضرتش شده وبا تفال به دیوان خواجه شمس الدین حافظ شیرازی از او یاری خواسته و پاسخ گرفتیم :

 " شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است  "

 " آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش "

خواجه شمس الدین حافظ شیرازی ، سی و اندی سال پس از خاموشی  خداوندگار سخن پارسی ، شیخ اجل " سعدی " در حالیکه شیفتگان شعر و ادب فارسی نگران بودند که :

" صدهزاران گل شکفت وبانگ مرغی بر نخواست"

"عندلیبیان را چه پیش آمد ، هزاران را چه شد "،

گوش جهانیان را با این زمزمه حیات بخش خویش، آشنا نمود :

" الا یا ایهاالساقی أدر کاسا ونا ولها "

 " که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها "

و بدین سان به  نگرانی ها پایان داد. از این رو است که او به عنوان درخشانترین ستاره فرهنگ، شعر و ادب پارسی، شاعر تمامی قرون و قلب هاست و بنابر آنچه که مولانا می گفت :

 " هرکسی از ظن خود شد یار من "

 " از درون  من  نجست   اسرار من "

  همه انسانها از عارف و عامی ، رند و زاهد و خراباتی، همه و همه،  موافق ذوق و عقیده،  و ظن خویش، حافظ را یار و دوستدار خویش می پندارند، چرا که عارفان از آثار حکمت و عامیان از شیوایی گفتارش لذت می برند ، که این خود یکی از هزاران اعجاز سخن لسان الغیب حافظ شیرازی است. چراکه اندیشه، شعر و غزل حافظ  نه تنها در زندگی هر روز مردمان ایران زمین ، بلکه در خاور و باختر نیز جاری  و ساری است، تا جائیکه  « یوهان ولفگانگ گوته» شاعر آلمانی قرن ١٩.م  که بر قله شعر و ادبیات اروپا ایستاده است، در «دیوان شرقی» خود علاوه بر اینکه بارها و بارها ، از حافظ به عظمت یاد می کند خطاب به حضرتش می گوید:

"حافظا، آرزو دارم از سبک غزل سرایی تو تقلید کنم . همچون تو ، قافیه بپردازم و غزل خویش را به ریزه کاری‌های گفته‌ی تو بیارایم . نخست ، به معنی اندیشم و آن گاه،  لباس الفاظ زیبا بر آن بپوشانم .

هیچ کلامی را دوبار در قافیه نیاورم ، مگر آنکه با ظاهری یکسان، معنایی جدا داشته باشد.

آرزو دارم همه‌ی این دستورها را به کار بندم تا شعری چون تو، ای شاعر " شاعران جهان" ، سروده باشم ! "

و این ها همه برابر آنچه که " حافظ آسمانی "  خود گفته است ، چیزی نیست جز ، اجر صربیست که در بندگی صاحب دیوان و از دولتی دولت قران و در پیروی از مذهب رندان دارد .

ضمن گرامی داشت ٢٠ ماه مهر روز بزرگداشت شاعر آسمانی، و تکریم این  حرکت پسندیده و ارزشمند معتقدیم که نباید شناخت و بزرگداشت حضرتش را به روز و هفته ای خاص محدود نمود.

انتهای پیام