مهدی غیبی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این که اساس پیدایش فناوری رایانش ابری ضرورت حفظ امنیت و نگهداری داده‌های مهم دولتی و غیردولتی است، گفت: اطلاعاتی که بر روی سی دی، هارد، فلش یا سخت افزارهای مختلف ذخیره می‌شوند ممکن است که گم یا حذف شوند اما زمانی که شما آنها را در یک پایگاه داده‌ای ابری ذخیره کنید، این احتمال خیلی کمتر می‌شود به علاوه اینکه امکان دسترسی به آن اطلاعات از طریق سرورهای مختلف وجود.

وی در تعریف رایانش ابری و فضای ابر نیز  اظهار کرد: فضای ابری زیرساخت‌هایی را ایجاد می‌کند که کاربران کوچک و بزرگ می‌توانند اطلاعات خود را بر روی آن ذخیره کنند. تصور کنید یک سازمان دولتی مانند مرکز آمار که اطلاعات بسیار حساس مملکتی را در اختیار دارد، اطلاعاتش را در پایگاه خود از دست بدهد. در حالی که اگر این اطلاعات بر روی یک فضای ابری ذخیره شود احتمال از دست رفتن آن اطلاعات وجود ندارد.

غیبی با بیان اینکه امروزه امکان استفاده‌های تجاری از فرایند رایانش ابری وجود دارد اظهار کرد: هزینه ساخت و راه اندازی یک دیتاسنتر بسیار بالاست و کمتر سازمان یا نهادی به ایجاد آن به تنهایی توانایی دارد، در حالی که برخی‌ با ایجاد پایگاه‌های داده‌ای مستقل می‌توانند نسبت به ذخیره سازی اطلاعات ارگان‌های دیگر و حتی شرکت‌های خصوصی اقدام کنند و از این راه کسب درآمد کنند که هم برای شرکت‌های دیگر به صرفه است و هم برای صاحبان دیتاسنترها درآمدزا است. همچنین در کشورهایی که حقوق کپی‌رایت را رعایت می‌کنند برخی شرکت‌های بزرگ که خدماتی همچون ‌office را ارائه می‌دهند یک نسخه آنلاین آن را روی فضای ابری اینترنت برای استفاده آنلاین قرار می‌دهند و از مشترکان نیز بابت آن حق استفاده دریافت می‌کنند.

این کارشناس در ادامه با بیان این که هزینه ایجاد پایگاه‌های رایانش ابری بسیار بالا است، گفت: متاسفانه سازمان‌های دولتی در کشور به صورت جزیره‌ای عمل می‌کنند که این موضوع علاوه بر ناامنی حفظ داده ها باعث افزایش هزینه‌ها هم می‌شوند، در حالی که سازمان‌های دولتی می‌توانند از یک دیتاسنتر مشترک استفاده کنند و هزینه کمتری بپردازند.

غیبی در پایان همچنین در خصوص امنیت داده‌های ذخیره شده در فضای ابری توضیح داد: ذخیره‌سازی اطلاعات در پایگاه‌های داده‌ای همانند سپردن پول در بانک‌ها است با این تفاوت که در اینجا اطلاعات با بانک‌ها سپرده می‌شوند. مسلما پول و یا اطلاعات ما در بانک‌ها کیفیت بیشتری به لحاظ امنیتی و دسترسی دارد. تنها عامل لو رفتن اطلاعات البته می‌تواند خود متولیان پایگاه‌های پردازش ابری باشند که خود نکته‌ای دیگر است.

رایانش ابری در سال ۲۰۰۸ در ادامه‌ مدل‌های رایانش توزیع‌شده مطرح شد. در نسل‌های قبلی رایانش توزیع‌شده در دهه‌ ۱۹۹۰ که ‌رایانش خوشه‌ای (Cluster Computing) و رایانش توری (Grid Computing) بودند مفهوم رایانش به‌عنوان خدمت (Computing as Utility) نمود عینی پیدا کرد و بر این اساس ایده‌ رایانش ابری شکل گرفت. شبکه‌ای همچون تلگرام یکی از برنامه‌هایی است از یک فضای ابری برای ارائه خدمات خود استفاده می‌کند و برای همین است که کاربران گاهی اوقات از آن به عنوان فضایی امن برای ذخیرسازی اطلاعاتشان استفاده می‌کنند؛ چون می‌دانند که با داشتن یک شماره تلفن می‌توانند از طریق هر دستگاهی به آن وصل شوند.

انتهای پیام