به گزارش ایسنا، متن یادداشت حسین احمدی نیاز به شرح زیر است:
«در حالی نزدیک مهر ماه و بازگشایی مدارس می‌شویم که اتوبوسی از دانش آموزان هرمزگانی دچار حادثه‌ای دلخراش می شود و تعدادی از بهترین دانش آموزان کودک ایران زمین پر کشیدند و الباقی مصدوم شدند. این حادثه برای دانش آموزان اولین بار و آخرین بار نخواهد بود. چند سال پیش هم 28 دانش آموز شین آبادی در مدرسه ای واقع در پیرانشهر در آتش سوختند. چند نکته قابل طرح است. اول اینکه حقوق دانش آموزان در چه جایگاهی قرار دارد؟ ثانیا این حوادث چرا باید برای دانش آموزان اتفاق بیفتد؟ ثالثا چرا پیشگیری و جلوگیری از این حوادث شکل پیدا نمی کند؟ رابعا آیا با بازداشت راننده نگون‌بخت اتوبوس موضوع حل و فصل می شود؟ و بسیاری پرسش دیگر.
حقوق دانش‌آموزان در ایران تدوین نشده و اساسا از کمترین حقوق برخوردارند. با بررسی مجموعه قوانین موجود در ایران، جز در بحث تعاریف، فاقد حقوقی برای دانش آموزان هستیم. یکی از ایرادات فقدان قوانین دانش آموزی در ایران بر می گردد به نبود تشکل های غیردولتی و مستقل دانش آموزی در ایران؛ در حال حاضر اکثریت تشکل های دانش آموزی دولتی یا تحت نظر دولت است و فاقد استقلال لازم در این زمینه است، از دیگر سو مسولین ما فاقد باور به تنظیم و تدوین حق و حقوق دانش آموزی هستند. از سوی دیگر دانش آموزان ما خود به لحاظ کودک بودن از رنج های زیادی از جمله کودک آزاری و خشونت علیه آنان رنج می برند.
هنوز وزارت آموزش و پرورش کنوانسیون حقوق کودک را در کتب درسی دانش‌آموزان منتشر نکرده است و علیرغم اینکه این کنوانسیون بسان قانون داخلی ایران قابلیت استناد دارد، اما هرگز در هیچ کتاب درسی مندرج و منتشر نشده است؛ این در حالیست که این کنوانسیون، مفاد و مقررات آن، حق طبیعی دانش آموزان ایران است. از منظر دیگر این انتقاد به ساختار وزارت آموزش و پرورش وارد است که این نهاد عظیم از بالا به دانش آموزان نگاه دارد. واقعیت مسله این است که داستان تلخ دانش آموزان شین آباد و حادثه اخیر دانش آموزان هرمزگانی بخشی از داستان تلخ دانش آموزان ایران است. تا زمانی که حقوق دانش آموزان و کنوانسیون حقوق کودک و مقررات جهانی دانش آموزی برای آنها تدوین و لحاظ نشود، شاهد تکرار این حوادث تلخ خواهیم بود. هنوز هزاران مدرسه غیر استاندارد داریم و حمل و نقل دانش آموزان چه در مدرسه یا اردو به صورت غیر این استاندارد صورت می گیرد و بسیاری الام و بدبختی دیگر اینها را رنج می دهد؛ لذا باید بازبینی اساسی در این حوزه و تدوین حقوق دانش آموزان در دستور کار قرار گیرد.»
انتهای پیام