.jpg/2 "مشاوران وزارت فرهنگ باید انجمن‌های هنری باشند")
علی هاشمی شهرکی - عضو هیات مدیره انجمن تصویرسازان ایران - در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در حال حاضر انجمن‌های تخصصی تجسمی ترجیحا سعی می‌کنند درباره مواردی مانند دوسالانه‌ها با یکدیگر همفکری داشته باشند و در این‌باره به یک عکس‌العمل واحد برسند.
او با بیان این‌که ما مدتی است با انجمن‌های دیگر هم صحبت کرده‌ایم، ادامه داد: موضوع فقط برگزاری دوسالانه‌ها نیست؛ دوسالانه، یک فعالیت در میان مجموعه فعالیت‌های فرهنگی و هنری است که در کشور انجام می‌شود. به نظر ما، بخشی از آن‌ها می‌تواند به شکلی دیگر برگزار شود و بخشی می‌تواند اصلا برگزار نشود.
پیشنهادی برای وزارت فرهنگ
شهرکی همچنین گفت: در مقوله هنر به نگاه کارشناسانه‌تری نسبت به نگاه بیلانی نیاز است که الان وجود دارد. پیشنهاد من این است که در چهار سال آینده، مشاوران وزارت فرهنگ و ارشاد، انجمن‌های هنری باشند که به‌واسطه فعالیت آن‌ها، همفکری بهتری انجام شود و نتیجه این نشود که با ارسال یک نامه و نشست‌وبرخاست، بگوییم یک فعالیتی انجام شده است.
این تصویرساز با بیان این‌که همه ما می‌خواهیم دوسالانه‌ها برگزار شوند، تاکید کرد: دوسالانه یکی از فعالیت‌هایی است که می‌تواند انجام شود. به‌عنوان مثال، هر سال جشنواره ملی جوان برگزار می‌شود؛ اما نتیجه این جشنواره چیست؟ هنرمندانی که انتخاب می‌شوند کجا می‌روند؟ سرمایه این کار در چه راهی صرف می‌شود؟ ارتباط این جشنواره با جشنواره‌های دیگر چه می‌شود؟ البته برگزاری این جشنواره در ذات مشکلی ندارد، ولی بهتر است با جشنواره‌های دیگر مرتبط شود.
او اظهار کرد: وقتی می‌خواهیم هنر را در کشور پیش ببریم، به‌جز برگزاری جشنواره و مسابقه، به انجام کارهای پژوهشی، برگزاری ورک‌شاپ و ... هم نیاز داریم. از جنبه‌های دیگر نیز باید به این موضوع نگاه شود. به‌دلیل این‌که در سال‌های گذشته نگاه به هنر به یک نگاه اجرایی تبدیل شده است، این تصور به‌وجود آمده که فقط برنده شدن در مسابقه اهمیت دارد. زمانی که این اتفاق می‌افتد، دیگر مهم نیست هنرمندان با چه اثری به جشنواره وارد می‌شوند. مثلا سال گذشته مشخص شد که اثر برنده اصلی جشنواره هنرهای تجسمی فجر، کپی بوده است! این یعنی دیگر به اصالت هنری توجه نمی‌شود و توجه‌ها فقط معطوف به اثر است. هدف اصلی فعالیت هنری این است که به این سمت پیش برویم که به فعالیت‌های فردی و اصالت هنری اهمیت دهیم تا جنس هنر، بومی‌تر و شخصی‌تر شود.
این هنرمند با اعتقاد به این‌که بهتر است که برگزاری دوسالانه‌ها به انجمن‌های تخصصی واگذار شود، گفت: یک فعالیت تخصصی در یک حوزه تخصصی بهتر پیش می‌رود، زیرا انجمن‌ها می‌دانند مشکل کار کجاست و چه کار باید کرد که به نتیجه مطلوب رسید. اگر چنین درخواستی از طرف انجمن‌ها وجود دارد، به‌دلیل این است که در طول سال‌های گذشته، درباره دخالت انجمن‌ها در برگزاری دوسالانه‌ها بحث وجود داشت.
او ادامه داد: طبیعتا در چنین موقعیتی به‌نظر می‌رسد که انجمن‌ها باید برگزارکننده این رویداد باشند؛ اما می‌توان از جنبه دیگری نیز به این موضوع نگاه کرد؛ اگر گروه مشورتی یا اتاق فکری در وزارت ارشاد تشکیل شود، این بحث‌های اولیه از بین می‌رود. این بحث‌ها، موضوع‌های تخصصی و جدی نیست که بگوییم چه کسی برگزارکننده دوسالانه باشد، بلکه بحث بر سر نحوه برگزاری آن است. این اتفاق باید به بهترین نحو برگزار شود که متخصصان امر از آن راضی باشند و فکر کنند برگزاری این رویداد برداشتن یک قدم روبه جلو است.
وزارت ارشاد درباره ردیف بودجه واکنشی نشان نداده
او با اشاره به این‌که اکنون وزارت ارشاد مشکل خود را نداشتن بودجه مطرح می‌کند، درباره ردیف بودجه مربوط به حمایت از انجمن‌های تخصصی در وزارت ارشاد گفت: تا به حال نماینده‌های مجلس و کمیسیون فرهنگی درباره وجود این ردیف بودجه صحبت کرده‌اند؛ اما وزارت ارشاد هیچ واکنشی نشان نداده و نگفته است که آن‌ها راست می‌گویند یا خیر. ما در انجمن‌ها نیز تا به حال چنین بودجه حمایتی‌ای را ندیده‌ایم.
این هنرمند اظهار کرد: انجمن‌ها گروه‌هایی هستند که با نگاه صنفی به هنرمندان توجه می‌کنند و اولین دغدغه آن‌ها رفع مشکلات صنفی است و در وهله دوم به اعتلای هنر فکر می‌کنند. برگزاری دوسالانه‌ها نیز به اعتلای هنر مربوط است.
شهرکی با بیان این‌که رویکرد موجود به رویکرد یک بام و دو هوا تبدیل شده است، گفت: اگر مسئولیت برگزاری دوسالانه‌ها برعهده انجمن‌های هنری است و وزارت ارشاد برای این کار بودجه می‌دهد، پس نباید سر این‌که چه کسی برگزارکننده باشد، دعوا به‌وجود آید. وزارت ارشاد می‌گوید برگزاری دوسالانه وظیفه آن‌هاست، اگر این کار وظیفه وزارت ارشاد است، پس کمک کردن به برگزاری دوسالانه، به بودجه حمایتی انجمن‌ها ربطی ندارد. اگر قرار باشد هزینه برگزاری دوسالانه‌ها از بودجه کمک به انجمن‌ها تامین شود، شاید هر انجمنی با توجه به شرایط خود، بخواهد آن مبلغ را برای کار دیگری هزینه کند.
عضو هیات مدیره انجمن تصویرگران ایران بار دیگر تاکید کرد: بودجه برگزاری دوسالانه ها نباید با کمک‌هزینه انجمن‌ها یکی شود.
شهرکی اظهار کرد: فعالیت‌های فرهنگی و تجسمی به نگاه کارشناسانه نیاز دارند، به همین دلیل، حیاتی‌ترین کار برای وزارت ارشاد این است که انجمن‌های هنری را به‌عنوان نهادهای صنفی تاییدشده در تصمیم‌گیری‌ها وارد کند. در این صورت، فعالیت‌ها هدفمندتر، جدی‌تر و حرفه‌ای‌تر برگزار می‌شوند و در نهایت، نتیجه بهتری حاصل می‌شود.
او ادامه داد: هر سال بودجه کلانی برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری در کشور هزینه می‌شود که به پیشبرد هنرهای تجسمی منجر نمی‌شود. البته طی ۳۰ سال گذشته، اتفاق‌های مثبتی هم رخ داده، اما هیچ‌کدام قدم به قدم و هدفمند نبوده است و ما در این مسیر، به ارزش و جایگاه هنر ایرانی توجه نکرده‌ایم.
لزوم برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت
عضو هیات مدیره انجمن تصویرگران ایران اظهار کرد: انجمن‌های تجسمی که سال‌های زیادی از تشکیل آن‌ها می‌گذرد، نهادهای حرفه‌ای هستند که سابقه حرفه‌ای دارند. آن‌ها بهترین نهاد برای مشارکت کردن در تصمیم‌گیری‌های وزارت ارشاد هستند. باید چنین رکنی در وزارت ارشاد تشکیل و برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت انجام شود.
شهرکی گفت: پس از گذشت بیش از ۳۰ سال، هنوز شاهد تحول آنچنانی در هنر نیستیم که ادعا کنیم به‌خاطر برنامه‌ریزی و نگاه دوراندیشانه ما به‌وجود آمده است. نگاه کوچک، همان نگاهی است که در این سال‌ها در هنر وجود داشته، در این نوع نگاه، ما نگران این هستیم که آیا فلان جشنواره برگزار می‌شود یا خیر. در حالی که مثلا اگر جشنواره فیلم فجر یک سال برگزار نشود، خوب است، به شرط آن‌که برای سینمای کشور برنامه‌ریزی درست انجام شود.
او ادامه داد: دنیا امروزه در حوزه هنرهای کاربردی در حال تحول است و اتفاق‌های جدیدی می‌افتد؛ اما آیا ما برای این‌ها برنامه‌ریزی کرده‌ایم؟ آیا ما برای فضای ارتباطات و رسانه‌های جدید فکری کرده‌ایم؟ در حال حاضر اپلیکیشن‌ها ابزار روزمره مردم هستند؛ اما ما آنقدر درگیر این هستیم که فلان جشنواره برگزار می‌شود یا خیر، که اطرالف را نمی‌بینیم.
عضو هیات مدیره انجمن تصویرگران ایران اضافه کرد: اصل کار وزارت ارشاد این نیست که برنامه‌های کوچک برگزار کند، بلکه اصل کار این وزارتخانه، برنامه‌ریزی و پی‌ریزی اساس درست در هنر است که افق‌های دور در آن دیده شود.
انتهای پیام