به گزارش ایسنا به نقل از گیزمگ، در یکی از موارد، سیستم ایمنی بدن موش نه تنها تومور را نابود کرد بلکه به حدی قوی ماند که سلول‌های سرطانی تزریق شده جدید به بدن حیوان را از بین برد.
دو تکنیک ترکیب شده در این روش، رویکردهای مختلفی برای مقابله با سرطان داشتند؛ یکی از آنها شامل دارویی بود که تولید مولکول‌های PD-L1 را مسدود می‌کند. این مولکول‌ها در تعداد زیاد و توسط تومورها تولید می‌شوند و به سلول‌های ایمنی T حمله و آنها را نابود می‌کنند. سلول‌های T ، سربازان سیستم ایمنی بدن خوانده می‌شوند.
شیوه دوم، درمان "فوتوحرارتی" نام دارد و مبتنی بر نانوذرات ستاره‌ای‌شکلی است که از طلا تولید می‌شوند. در این روش، این نانوذرات به داخل بدن بیمار تزریق می‌شوند و در آنجا در داخل تومورها جمع می‌شوند، سپس توسط دانشمندان با پرتوهای لیزر از خارج از بدن بمباران می‌شوند. حرارت این پرتوها، طلا را ذوب کرده و سلول‌های سرطانی را از درون می‌سوزاند.
دانشمندان قبلا از این نانوستاره‌های طلا برای درمان تومورها استفاده کرده‌اند اما در مطالعه جدید به دنبال بررسی این نکته بودند که آیا می‌توان تومورهایی را درمان کرد که از حضور آنها بی‌اطلاع‌اند یا تومورهایی که در سراسر بدن توزیع شده‌اند.
تیم علمی، این تکنیک را با داروی مسدودکننده مولکول‌های PD-L1 ترکیب کرد تا شیوه ترکیبی جدیدی موسوم به "ایمنی‌درمانی فوتوحرارتی" را خلق کند. محققان برای آزمایش رویکرد جدید، سلول‌های سرطانی مثانه را به داخل هر دوی پاهای عقبی موش‌ها تزریق کردند و منتظر ماندند تا سلول‌ها گسترش پیدا کنند.
زمانی که سلول‌ها در بدن پخش شدند، دانشمندان درمان‌های مختلف را به گروه‌های مختلف موش‌ها اما فقط به یکی از پاهای عقبی آنها اعمال کردند. آنها به دنبال بررسی این نکته بودند که کدام یک از این درمان‌ها قادر به پاکسازی کامل بدن از سرطان است.
نتایج نشان داد موش‌های تیم کنترل که هیچ درمانی دریافت نکرده بود، تقریبا به سرعت از بین رفتند. همچنین گروهی که با نانوستاره‌های طلا درمان شدند عمر طولانی نداشتند چون حمله مستقیم این نانوستاره‌ها به تومور موجود در یک پا، به تومور پای دیگر آسیبی نزد. همزمان، تعدادی از موش‌ها که با داروی مسدودکننده مولکول‌های PD-L1 درمان شده بودند، وضعیت بهتری داشتند چون دارو در سراسر بدن موش وارد می‌شود اما حتی در این حالت هم موش‌ها 49 روز عمر کردند.
با این حال، زمانی که هر دو داروی درمانی و نانوستاره‌های طلا با هم ترکیب شدند، میزان عمر موش‌ها تا حد زیادی بالا رفت؛ دو مورد از این موش‌ها بیش از 55 روز عمر کردند و حتی یکی از آنها تقریبا یک سال پس از درمان هم زنده بود. بنابراین، به نظر می‌رسد ترکیب کردن دو شیوه مزبور بسیار کارآمد است.
نکته جالب این بود که یک ماه پس از این درمان، دانشمندان سلول‌های سرطانی دیگری را به بدن موش زنده تزریق کردند و دریافتند سیستم ایمنی بدن حیوان به حدی فعال مانده بود که سلول‌های سرطانی جدید را از بین برد. دانشمندان به دنبال آزمایش این شیوه بر روی شکل‌های دیگر سرطان هستند به این امید که روزی بتوانند از آن برای تولید یک واکسن استفاده کنند.
جزئیات این مطالعه در مجله Scientific Reportes منتشر شد.
انتهای پیام