به گزارش ایسنا، تماشاگران امروز نوشت: معاون تربيت‌بدني رئيس دولت اصلاحات با بیان اينكه «به نظرم اينكه زنان به عنوان تماشاچي به ورزشگاه برسند، اشكالي ندارد اما يك حقيقت داريم و يك واقعيت و در اين موضوع، واقعيت اين است كه این مشکل حل نمي‌شود»، به پرسش‌هایی پاسخ مي‌گويد:
شما همچنان تمايلي براي حضور در دولت نداريد؟
نه. دوره ما گذشته است و به همين دليل، ترجيح آقاي رئيس جمهوري بايد اين باشد كه نيروهاي جوان را به كابينه تزريق كند. شرایط كشور خوب نيست و لازم است چهره‌هاي جوان كه حتماً انرژي و انگيزه‌شان از ما بيشتر است، براي سمت‌هاي مختلف در نظر گرفته شوند. اصولا، كابينه به قدري اهميت دارد كه اعضای آن بايد با حساب و كتاب انتخاب شوند. البته من بارها گفته‌ام كه هر زمان لازم باشد، حاضرم تجربياتم را براي مردم كشورم هزينه كنم.
شما از حساسيت براي تشكيل كابينه گفتيد؛ با وجود اين حساسيت، چرا برخي از وزيران روحاني از افكار عمومي نمره قبولي نگرفتند؟
اول بايد بررسي كرد و ديد كه در نقدها چقدر انصاف به خرج داده شده و آيا در راستای سياه‌نمايي با هدف تخريب چيزي گفته شده است. دولت يازدهم هم مثل هر گروه ديگري با اشخاص مختلفي شكل گرفت و طبيعي است كه برخي وزيران مورد قضاوت قرار بگيرند و حتي عده‌اي خواستار بركناري‌شان شوند. به عنوان مثال آقاي محمود گودرزي از همان هفته‌هاي اول حضورش در وزارت ورزش، هم تصميم‌هاي اشتباهي مي‌گرفت و هم اينكه خلق و خويش طوري بود كه با مذاق دولتي‌ها و طرفداران دولت سازگاري نداشت اما بايد اين را در نظر بگيريم كه تغيير در سطح وزارت به اين راحتي‌ها هم نيست و به همين دليل، سه سال طول كشيد تا رئيس جمهور بتواند وزير ورزشش را تغيير بدهد.
درباره حرف و حديث‌هايي كه در مورد چينش كابينه مطرح است، چه نظري داريد؟
ببينيد يك رئيس‌جمهوري با بيش از ۲۳ ميليون رأي، مسئوليت دارد تا كابينه دوازدهم را تشكيل بدهد و چون به‌طور مستقيم با رأي مردم روي كار آمده است، پس بايد اين فرصت و اجازه را داشته باشد كه مهره‌هايش را خودش انتخاب كند. البته طبيعي است كه سياسيون لابي‌هايي را داشته باشند اما در نهايت اين آقاي روحاني است كه با در نظر گرفتن همه شرايط دست به انتخاب مي‌زند.
آيا حمايت اصلاح‌طلبان جزئي از «همه شرايط» به حساب مي‌آيد؟
قطعا. آقاي روحاني در مناظره‌هاي انتخاباتي هم از جريان اصلاحات و چهره‌هاي مؤثر اين طيف اسم برد و شما شك نكنيد كه ايشان، مي‌دانند كه در اين گروه افرادي هستند كه مي‌توانند تأثيرگذاري صددرصدي در امور داشته باشند.
و اينكه يك وزيري با سابقه اصولگرايي در سيبل انتقاد قرار مي‌گيرد و بركناري‌‌اش مطالبه عمومي مي‌شود را چطور تحليل مي‌كنيد؟
بدون اينكه بخواهم اسمي از وزير مورد نظر شما ببرم، مي‌گويم كه بر خلاف نظرهاي مطرح شده، ايشان توانست تا حد زيادي با دولت همراهي كند و اينكه منتسب به يكي از چهره‌هاي شاخص اصولگرا است، دليل خوبي براي تخريبش نيست.
از بحث كابينه بگذريم. به عنوان كسي كه سال‌ها، تصميم‌گير اول ورزش كشور بوده‌اید نظرتان درباره حضور زنان در ورزشگاه‌ها چيست؟
من به شخصه هيچ مشكلي در این مورد نمي‌بينم و به نظرم اينكه زنان به عنوان تماشاچي به ورزشگاه برسند، اشكالي ندارد؛ اما يك حقيقت داريم و يك واقعيت و در اين موضوع، واقعيت اين است كه این مشکل حل نمي‌شود.
«حل نمي‌شود»؟ بيشتر توضيح مي‌دهيد؟
نه. وقتي قرار نيست اتفاق خاصي رخ دهد، ترجيح مي‌دهم به اين بحث ادامه ندهم.
به دولت يازدهم چه نمرهاي مي‌دهيد؟
با توجه به اينكه آقاي احمدي‌نژاد و به قول معروف احمدينژاديها در آن هشت سالي كه فراموش‌نشدني است، انواع و اقسام كارهاي ناجور را انجام دادند و هر مشكلي را كه مي‌شود فكرش را كرد، در كشور به وجود آوردند، بي‌انصافي است كه اگر كسي خودش را به ندانستن بزند و اين‌طور بگويد كه دولت يازدهم، دولت موفقي نبوده است.
انتهای پیام