به گزارش ایسنا، دکتر عباسی در نشست بررسی ابعاد توزیع موادمخدر دولتی که به میزبانی دبیرخانه شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی در محل وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برگزار شد، اظهار کرد: تعارف نداریم که اکنون سیستم ما توان این را ندارد که کاری با این ابعاد را انجام دهد. سیستم ما در کنترل مواد موفق نبوده و از سوی دیگر اکنون مصرف مواد از تریاک تغییر کرده است.
وی افزود: اگر قانون می گذاریم باید ابتدا مشخص کنیم قانون برای چه کسی مفید است، برای قاچاقچی یا معتاد یا سیستم درمانی؟ هدف از این کار چیست؟ نباید واقعیت ها را نادیده گرفت و حتما باید به سوالاتی که در این خصوص مطرح است پاسخ داده شود.
هدف اصلی طرح واضح نیست
به گزارش ایسنا، دکتر واعظی نماینده وزارت بهداشت نیز با بیان اینکه هدف اصلی از این طرح چندان واضح نیست گفت: همین حالا هم چندین سال است در کلینیک های متادون، متادون و شربت تریاک را توزیع می کنیم. می گویند این طرح اشکال دارد، چرا نباید دنبال چالش های موجود برای حل آن برویم؟
وی افزود: اکنون دیگر فرصت آزمون و خطا نداریم. اگر منشا نشت و توزیع مواد برخی عطاری ها هستند چرا عطاری ها را مدیریت نمی کنیم؟ وقتی اینکار را انجام نمی دهیم آن وقت قرار است سراغ قاچاقچی ها برویم؟ چه طور می خواهیم مواد را در جامعه در دسترس همگان قرار دهیم؟
اعتیاد رو به افزایش است و معتادان چندمواده شده اند
به گزارش ایسنا، لیلا ارشد، مددکار اجتماعی نیز با اشاره به اینکه پیچیدگی های سوء مصرف شرایط را با گذشته متفاوت کرده است گفت: طرح توزیع مواد مخدر دولتی را هنوز ندیدیم و نمی دانیم برای مشکلات پیش رو چه سازوکارهایی دیده شده است. اگر نتوانیم با مستندات علمی و تجربیات پشت سر حرکت کنیم و در آینده به این نتیجه برسیم که اشتباه کردیم تبعات آن را نمی توانیم پاسخ دهیم.
ارشد ادامه داد: این طرح نیازمند آن است که آگاهانه و با سازوکارهای لازم اجرا شود. متاسفانه شرایط، شرایط خوبی نیست و امید است این طرح حداکثر فواید و حداقل آسیب ها را داشته باشد.
هدف طرح آزادسازی مواد مخدر نیست
برنامه های کاهش آسیب تعطیل نمی‌شود
حسن موسوی چلک رییس انجمن مددکاری اجتماعی در این نشست اظهار کرد: آیا در حوزه مدیریت مصرف، علاوه بر برنامه‌های فعلی نمی توان راهکارها و تصمیمات حمایتی دیگری اتخاذ کرد؟
وی افزود: طبق آخرین آمار در شیوع شناسی جدید مواد، دو میلیون و 800 هزار معتاد دائمی و چهار میلیون مصرف کننده تفننی داریم. از این تعداد در خوش‌بینانه ترین صورت 20 درصد آنها که ترک می کنند دیگر به اعتیاد برنمی گردند، اما 80 درصد مابقی چه؟
موسوی چلک با اشاره به اینکه 80 درصد زندانیان ما مستقیم یا غیرمستقیم با مواد مخدر مرتبط هستند گفت: با اجرای طرح توزیع موادمخدر دولتی کسی نمیخواهد برنامه های کاهش آسیب تعطیل شود. برخی مخالفان می گویند این طرح مصرف را کاهش نمی دهد، چه کسی گفته قرار است مصرف کاهش یابد؟ هدف اصلی این نیست و باید برای کاهش برنامه های پیشگیرانه دیگری اجرا کرد.
وی ادامه داد: یک هدف این است که در میان مدت به مصرف مواد پاک تر می رسیم و دیگر در مواد سرب و چیزهای دیگر نیست.
وی افزود: ورود به این موضوع می تواند روی کاهش آمار ایدز هم اثر داشته باشد ضمن آنکه حمایت خانواده و سیستم اجتماعی هم از معتادان بیشتر می شود. تا امروز نتوانستیم اقدام موثری داشته باشیم و طرح توزیع مواد مخدر دولتی را می توانیم به عنوان راهکاری داشته باشیم.
ابعاد طرح مشخص نیست
به گزارش ایسنا، دکتر حسن رفیعی، روانپزشک و کارشناس حوزه اعتیاد نیز با بیان اینکه ابعاد طرح مشخص نیست گفت: از چیزی که هنوز معلوم نیست چیست، دارد استقبال می شود. اولین بار نیست که این اتفاق افتاده است باید دید در گذشته که مصرف مواد را شل گرفتند چه اتفاقی افتاد؟
وی افزود: در سال 47 قانون کشت تریاک و صدور کارت سهمیه برای معتادان اجرا شد و در سال 55 مدیرکل اداره نظارت بر مواد مخدر در بهداری اعلام کرد که شمار دارندگان کارت سهمیه تریاک 6 برابر شده و مسلم شده برخی دارندگان کارت سهمیه مصرف کننده نیستند و سهمیه خود را در بازار آزاد می فروشند و باعث شده کشیدن تریاک قباحت خود را از دست بدهد.
چرا برای جمعیت زیر سه درصدی اعتیاد جمعیت 50 میلیونی را در معرض خطر قرار دهیم؟
به گزارش ایسنا، هومان نارنجی ها پژوهشگر حوزه اعتیاد نیز با بیان اینکه آرزوهایمان را در حوزه طرح های آینده اینگونه که حتما محقق می شود نبینیم گفت: قطع شدن دست قاچاقچی آرزوی ماست. توزیع متادون هم در راستای تحقق آرزوی درمان اعتیاد بود که نتیجه آن را دیدیم.
وی افزود: چرا برای جمعیت زیر سه درصدی اعتیاد قرار است جمعیت 50 میلیونی را در معرض خطر و ریسک قرار دهیم؟ تصور می کنم هنوز بین مردم و حتی برخی سیاست گذاران ما تصور مثبت نسبت به اعتیاد وجود دارد و فکر می کنند مصرف تریاک در سن بالای 60سال خوب است.
این پژوهشگر اعتیاد با بیان اینکه سال 84 به خاطر شوک تزریقی دیکلوفناک، ترامادول جایگزین شد، اما هنوز با تبعات ترامادول روبروییم و اورژانس‌های کشور با تشنج ترامادول مواجه‌اند، گفت: علیرغم آنکه پس از 10 سال ترامادول را جمع کردند، اما هنوز بازار آن وجود دارد و ترامادول ورقی 1500 تومانی با قیمت 5000 تومان از پاکستان می آید. مطمئن باشید قاچاقچی ها از ما زرنگترند و اگر با قیمت 2000 تومان مواد را عرضه کنیم قاچاقچی مواد را 1600 تومان می فروشد. آیا سیستم کارآمدی برای مدیریت هزینه و قیمت مواد داریم؟ اوردوز متادون دارد نوجوانان و جوانان ما را از بین می برد، مگر توانستیم متادون را مدیریت کنیم؟
انتهای پیام