«پرویز آرامنش» در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به اینکه مهاجرت طولانی از ویژگی‌های پرندگان مهاجر تالاب کجی نمکزار نهبندان است، گفت: مهاجرت راهی برای غلبه بر تغییر وضعیت آب و هوای زیستگاه‌های مناسب برای زندگی و تولیدمثل است.
وی ادامه داد: توانایی مهاجرت ارثی و غریزی است و حتی در قفس نیز پرندگان رفتارهای آمادگی مهاجرت مانند افزایش پرریزی و تغذیه‌ی بیشتر را نشان می‌دهند.
مدیرکل محیط‌زیست خراسان‌جنوبی افزود: متأسفانه کاهش تنوع زیستی، کاهش تنوع پرندگان را شامل شده و نابودی زیستگاه‌ها به ویژه از میان رفتن و تخریب تالاب‌ها و نیز افزایش استفاده از تفنگ برای شکار، از علل کاهش جمعیت پرندگان است.
آرامنش با اشاره به پرندگان زیست بوم این منطقه گفت: کبک به طول 33 سانتی‌متر از خانواده قرقاولیان، از شناخته‌ترین پرندگان ایران است و می‌توان آن را مرغ وحشی خواند.
وی تصریح کرد: رنگ بدن کبک‌ها بسیار شبیه رنگ محل زندگی این پرندگان است. آن‌ها از این خصوصیت استفاده کرده و در میان علف‌زارهای کوهستانی از دید دشمنان خود پنهان می‌شوند.
مدیرکل محیط‌زیست خراسان‌جنوبی افزود: کبک در هنگام احساس خطر یک باره از داخل علف‌ها بلند می‌شود، مسافت‌های کوتاهی را می‌پرد و بقیه‌ی مسیر را به سرعت به سوی حاشیه‌ی بالایی کوهستان می‌دود.
آرامنش ادامه داد: صدای بلندی که بر اثر بال زدن این پرنده به هنگام برخاستن ناگهانی از میان علف‌ها ایجاد می‌شود، حیوان یا انسان حاضر در محل را می‌ترساند. اگر حیواناتی مانند روباه و سمور تخم کبک‌ها را بخورند، آن‌ها قادرند در همان فصل دوباره تخم بگذارند.
وی با اشاره به اینکه عمده‌ترین نقش کبک در طبیعت پراکنش بذور گیاهی است، افزود: برخی بذرهای گیاهان برای آن‌که آماده جوانه‌زنی شوند باید از دستگاه گوارش یک حیوان بگذرند.
مدیرکل محیط‌زیست خراسان‌جنوبی گفت: کبک‌ها با خوردن برخی حشرات آفت به کنترل جمعیت آن‌ها کمک می‌کنند. هر چند کبک‌ها و تخم‌هایشان منبع غذایی خوبی برای حیواناتی مانند روباه، سمور و پرندگان شکارچی هستند.
آرامنش با اشاره به دیگر پرندگان این منطقه اظهار کرد: زاغ بور به طول 24 سانتی‌متر از خانواده کلاغیان است اما رنگ‌پرهایش روشن است و از همین‌رو به آن زاغ‌بور، بورمرغ و یا کلاغ بلوند می‌گویند. رنگ نخودی مایل به صورتی پر و بال‌هایشان به آن‌ها کمک می‌کند که خود را به خوبی در مناطق بیابانی استتار کنند.
وی ادامه داد: جفت نر و ماده‌ی زاغ‌بور در سراسر طول سال با هم زندگی می‌کنند. آن‌ها به کمک هم آشیانه‌ی گردی با شاخه‌های در هم تنیده در میان بوته‌های قیچ می‌بافند.
مدیرکل محیط‌زیست خراسان‌جنوبی افزود: آن‌گاه زاغ بور ماده در آن جا تخممی گذارد. گفته می‌شود که زاغ‌های بور وابستگی زیادی به گیاه قیچ که از مهم‌ترین گیاهان بیابانی است دارند و تنها در قیچ‌زارها زندگی می‌کنند ولی شواهد نشان داده که این‌گونه نیست و آن ها فقطاین گیاه را بر گیاهان دیگر ترجیح می‌دهند.
آرامنش تصریح کرد: زاغ بور تنها پرنده بومی و خاص ایران است. جز در مناطق بیابانی در جای دیگری دیده نمی‌شود.
وی یادآور شد: مهم‌ترین پوشش گیاهی نواحی زیستی زاغ بور شامل قیچ، بادام کوهی، تاغ، شور، درمنه، افدرا، گز، اسکنبیل، اشنان، خارشتر، کاروان کش و بنه است.
آرامنش با اشاره به اینکه هوبره نیز از پرندگان زیست بوم این منطقه است، اظهارکرد: هوبره به طول 60 سانتی‌متر از خانواده هوبره ییان، پرنده‌ای است که به دلیل شیوه‌ی عجیب دفاعی‌اش در برابر پرندگان شکارچی به پرنده بمب‌انداز شهرت دارد.
مدیرکل محیط‌زیست خراسان‌جنوبی ادامه داد: اگر هوبره در هنگام پرواز با خطر حمله‌ی یک پرنده شکاری رو به رو شود، از روش جالبی برای دفاع از خود استفاده می‌کند. در این حالت مدفوع چسبناک خود را مانند بمب به سمت پرنده‌ی شکاری تعقیب کننده پرتاب می‌کند! این بمب طبیعی که بسیار چسبنده است، پر وبال پرنده‌ی شکاری را به هم می‌چسباند و مانع ادامه‌ی پرواز می‌شود.
آرامنش افزود: متاسفانه در سال‌های اخیر با توجه به عوامل گوناگون از جمله تخریب زیستگاه، شکار بی رویه و قاچاق خود پرنده و تخم آن به کشورهای عربی نسل هوبره به شدت تهدید می‌شود. در کشورهای حاشیه خلیج فارس سنت دیرینه‌ای برای شکار هوبره وجود دارد.
وی ادامه داد: ساکنان این کشورها پرندگان شکاری را برای شکار هوبره تربیت می‌کنند. هنگام حمل به ناچار تعداد زیادی از آن‌ها را در یک محیط کوچک جاسازی می‌کنند. در نتیجه بخش زیادی از هوبره‌ها و تخم‌ها در میان راه از بین می‌روند یا آسیب زیادی می‌بینند.
مدیرکل محیط‌زیست خراسان‌جنوبی افزود: هوبره از حشرات و حیواناتی مانند مارمولک تغذیه می‌کند. همچنین با خوردن بذر گیاهان و دفع آن‌ها در مناطق دیگر به پراکنش گیاهان یاری می‌رساند.
آرامنش تصریح کرد: این پرنده نقش مهمی در زنجیره غذایی مناطق بیابانی و نیمه بیابانی دارد. بسیاری از طبیعت‌گردان برای دیدن آن مسافت‌های طولانی را در بیابان‌ها و مناطق کویری طی می‌کنند.
انتهای پیام