اکبر صادقی در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اهمیت انرژی در عصر حاضر و تاثیر آن بر اقتصاد جهانی، اظهار کرد: هر گونه تصمیم گیری اثرگذار در سطح ملی و جهانی به شدت متاثر از حوزه های تصمیم ساز در این سطوح است. بنابراین کانون‌های تصمیم‌ساز و اثرگذار بر برنامه های کلان جهان می تواند کشورها را در تشخیص منافع و مضرات، فرصت ها و تهدیدها و نقاط قوت و ضعف موجود کمک کند.
وی با بیان اینکه انرژی جایگاه ویژه‌ای را در بازی‌های قدرتی نظام جهان باز کرده و دسترسی به منابع انرژی برای تمامی سطوح سلسله مراتب قدرت جهان، اهمیتی استراتژیک پیدا کرده است، افزود: با توجه به اینکه ایران با واقع شدن در مرکز بیضی استراتژیک انرژی جهان و با در دست داشتن دومین منابع نفت خام و گاز طبیعی جهان، از جایگاه مهمی در مباحث امنیت انرژی برخوردار است برای بهره بردن از این قابلیت نیازمند داشتن شرکای استراتژیک انرژی است. پیوند انرژی و سیاست خارجی و نمود مفهومی دیپلماسی انرژی تلاشی برای بهره گیری بهینه از ظرفیت های بخش انرژی براساس اولویت های ملی برای رشد و توسعه اقتصادی تلقی می شود.
این کارشناس اقتصادی با تاکید بر اینکه منابع انرژی ابزاری مناسب در سیاست خارجی تلقی می شود، تصریح کرد: رویکرد انرژی در سیاست خارجی، ضمن تاثیر بر رشد و توسعه اقتصاد ملی، قدرت سیاسی کشور در روابط بین المللی را نیزافزایش می‌دهد. بنابراین برای ایران برقراری پیوند بین انرژی و سیاست خارجی رویکردی برای بهره گیری از قابلیت‌ها در روابط و تعاملات سازنده با نظام اقتصاد سیاسی جهانی و گامی مثبت در تحقق اهداف چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران است. سیاست خارجه جمهوری اسلامی رویکردی موفق و برد – برد را پیش می‌برد و به صورت برنامه منسجم قدرت هژمونی خود را در منطقه افزایش می‌دهد. طوریکه سیستم ساختار، دستور کار و فرآیندها را دنبال می کند. در واقع بعد از گذر از ساختار و دستور کار وارد فرایند ها شده هست.
صادقی در ادامه با اشاره به امضای قرارداد با توتال برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی گفت: مشارکت شرکت توتال در بخش انرژی ایران را نباید به‌عنوان یک «اتفاق» قلمداد کرد؛ بلکه می‌تواند نشانه‌ای از یک «فرآیند» باشد که می‌تواند اثرات عمیقی بر تحولات اقتصادی کشور داشته باشد. با ورود توتال به بازار انرژی ایران باعث ترغیب و تشویق مشارکت سایر شرکت های بزرگ و انتقال تکنولوژی در ایران در قالب یک فرآیند دنبال خواهد شد. در نهایت باعث تقویت پیوندهای اقتصادی، دیپلماسی انرژی ایران در جهان و افزایش قدرت ایران در منطقه و توسعه و اشتغال را رقم خواهد زد.
انتهای پیام