به گزارش ایسنا، پس از این که اوپک در نوامبر سال گذشته توافق خود با روسیه و ۱۱ تولید کننده دیگر برای محدود کردن تولید به منظور حمایت از قیمتها را اعلام کرد، جو کلی خوشبینانه بود. با اینهمه نگرانیهای عمده این بود که برخی از تولیدکنندگان ممکن است در این توافق تقلب کنند و شیل آمریکا نسبت به آنچه که تصور میرفت، انعطاف پذیری بیشتری نشان دهد. این اتفاق بود که دقیقا روی داد.
شیل آمریکا انعطاف پذیری بیشتری نشان داد با اینهمه این صنعت با مشکل سطح بدهی روبروست. اعضای اوپک توافق کاهش تولید را نقض نکردند اما برخی از آنها در کاهش میزان تولیدی که توافق شده بود به کندی عمل کردند و البته روسیه برد بیشتری کرد و قرار شد تنها ۳۰۰ هزار بشکه در روز از تولید خود را کاهش دهد که این کاهش نیز تدریجی بود، در حالی که عربستان سعودی عمده کاهش تولید را به میزان حدود نیم میلیون بشکه در روز برعهده گرفت.
قیمتها یک ماه پس از این توافق به حدود ۵۰ دلار در هر بشکه صعود کردند و در ژانویه بالای ۵۰ دلار ماند با اینهمه قیمت نفت در ماههای بعد رو به کاهش گذاشت و به روند کاهشی خود ادامه داد.
در حال حاضر قیمت نفت به سطح پیش از توافق کاهش تولید مورد حمایت اوپک، بازگشته و خوشبینی در بازارهای نفت، جای خود را به بدبینی داده است. اوژن واینبرگ، مدیر تحلیل کالای کومرس بانک این اتفاق را پیش بینی کرده بود.
در حالی که سایر بانکداران پیش از اینکه جوهر توافق نفتی اوپک خشک شود، قیمتهای مورد پیش بینی برای نفت را بالا بردند، مدیر تحلیل کالای کومرس بانک در اوایل دسامبر در یادداشتی پیشبینی کرد: کاهش تولید اوپک تنها به افزایش تولید نفت آمریکا کمک خواهد کرد و دورنمای پیشبینی شده برای قیمتهای نفت را تغییر نداد.
واینبرگ پیش بینی کرده بود که نفت خام امسال به پایین ۵۰ دلار در هر بشکه سقوط میکند که دقیقا در حال حاضر چنین اتفاقی افتاده است. در این بین بانکهایی که دورنمای قیمت نفت را به سرعت افزایش داده بودند، اکنون سریعا دست به کار شده و دورنماهای قبلی خود را مورد بازنگری نزولی قرار دادهاند.
واینبرگ به اوپک توصیه کرده بود تاکتیک خود را تغییر داده و به آنچه که پیش از این قرار بود انجام دهد یعنی تولید نفت با حداکثر ظرفیت بازگردد تا شیل آمریکا را مهار کند.
این تحلیلگر به بلومبرگ گفت: اوپک باید اجازه دهد برای از میان رفتن شیل، قیمتها سقوط کنند و سپس به دنبال افزایش قیمت ثابت در بلند مدت باشد. با اینهمه این پرسش باقی میماند که آیا اوپک که بودجه کشورهای عضو آن به دلیل اتکا به درآمدهای نفتی خود تحت فشار قرار گرفته است، میتواند چنین چرخش تاکتیکی را تحمل کند زیرا هم اکنون نیز تولیدکنندگان عضو این سازمان از اُفت قیمتها برای یک مدت طولانی لطمه دیدهاند.
اگرچه چنین اقدامی به اوپک آسیب خواهد زد، اما این سازمان ممکن است چاره دیگری نداشته باشد. گزینهها در حال حاضر ۱- ادامه کاهش تولید به همین منوال کنونی ۲- کاهش بیشتر تولید و ۳- رها کردن کاهش و دنبال کردن توصیه واینبرگ است. نخستین گزینه تغییر چندانی در قیمتها به دنبال نخواهد داشت و احتمالا بازار نفت را با تلاشهای مصرف کنندگان برای متنوع کردن گزینههای تامین انرژی مواجه میکند. با اینهمه این تلاشها مستلزم سرمایهگذاری زیادی است. گزینه دوم شاید حتی از گزینه اول هم بدتر باشد. عبدالله العطیه وزیر نفت سابق قطر به بلومبرگ گفت: کاهش بیشتر تولید تنها به نفع تولیدکنندگان شیل آمریکا تمام خواهد شد و سودی برای اوپک نخواهد داشت. مشکل این است که تولید کنندگان شیل آمریکا منتظر هستند و هر زمانی که قیمتها افزایش پیدا کنند، تولیدشان را بالا میبرند.
در زمینه قیمت، پیشنهاد واینبرگ برای بازگشت به تولید حداکثری ممکن است منطقیتر به نظر برسد. اگر اوپک به حداکثر کردن تولید روی آورد، ممکن است قیمتها کاهش پیدا کند با اینهمه این کاهش ممکن است به شدتی که اوپک از آن واهمه دارد نرسد. اما با توجه به تنوع سیاسی اوپک، آیا این گروه قادر خواهد بود نیروهایش را برای چنین اقدام دشواری متحد کند؟
انتهای پیام