به گزارش ایسنا، مصطفی داننده با این مقدمه در «عصرایران» نوشت: آتنا اما در ۷ سالگی ماند. آتنا تبدیل به تیتر اصلی رسانهها شد. آتنا تبدیل به مشهورترین پارسآبادی ایران شد. مرگ دردناک آتنا ایران را داغدار کرد.
آتنا اولین دختر یا کودکی نبود که در ایران و جهان قربانی این چنین جنایتهایی میشود؛ کودکانی که قربانی تجاوز جنسی یا سرقت میشوند. فروردین ۹۵ بود که ستایش قریشی در ورامین، قربانی تجاوز جنسی شد. مرگ چنین کودکانی آن هم به خاطر امیال شیطانی برخی که نمیشود نام آنها را آدم گذاشت، قلب انسان را جریحهدار میکند. حضور گسترده مردم پارسآباد در تشییع پیکر دختر ۷ ساله نشان داغدار شدن کل شهر است.
شیطانصفتهایی مانند «شیطانصفت پارسآبادی» وجود دارند؛ کسانی که به خاطر چند النگو یا به خاطر افکار پلیدشان، دختر یا پسربچهای را به قتل میرسانند. دختر بچههایی که بسیاری از انسانها طاقت دیدن گریه آنها را ندارند چه برسد به ...
با وچود چنین شیطانصفتهایی که شاید در شهر تعدادشان به انگشتان یک دست هم نرسد، باید مواظب کودکان خود باشیم. برخی از پدر و مادرها کودک را تنها به خرید میفرستند. کودک وقتی در کوچه در حال بازی است سری به او نمیزنند. برخی پدر و مادرها به تمام همسایگان و آشنایان خود اعتماد میکنند و کودکان خود را به آنها میسپارند. نمیدانم فیلم «هیس! دخترها فریاد نمیزنند» را دیدهاید یا نه اما این فیلم به خوبی حکایتگر این داستان است؛ پدر و مادر دختری به کارگر خود اعتماد میکنند و کودک را به او میسپارند و آن شیطانصفت ...
کودک احتیاجی به انگشتر طلا، النگو یا گوشواره ندارد؛ بهویژه زمانی که در حال بازی با همسالان خود در خیابان است. این طلاها میتواند انسانها را وسوسه کند. قتل بسیاری از کودکان همچون آتنا تنها به خاطر سرقت طلا بوده است.
این ذهنهای بیمار در نگاه اول، انسانهایی عادی هستند که شاید بسیار مهربان هم به نظر بیایند اما در یک لحظه فاجعهای به بار میآورند که میتواند یک کشور را درگیر خود کند. خانواده میتواند اولین و مطمئنترین حافظ دختران و پسرانی همچون آتنا باشد. کمی حواسمان به کودکانمان باشد.
شاید بسیاری بگویند بازیکردن دختران و پسران در خیابان یا تنها رفتن آنها به مدرسه و خرید باعث میشود این بچهها مستقل بار بیایند. بله، درست است اما بهتر است وقتی او را به خرید میفرستیم به دنبالش برویم و از دور هوایش را داشته باشیم. وقتی در کوچه در حال بازی است از دور به او نگاه کنیم. نباید همیشه انتظار داشت نیروهای امنیتی و قضایی همه حوادث را کنترل کنند. ستایش قریشی توسط پسر همسایه مورد تجاوز قرار گرفت؛ پسری که بسیاری میگفتند آزارش به یک مورچه هم نمیرسید.
در کنار وظایف پدر و مادرها، حکومت نیز وظایفی دارد که مهمترین آن آموزش است. ما باید به پدر و مادرها، دانشآموزان و کودکان درباره این نوع برخوردها هشدار بدهیم و آنها را آگاه کنیم. به نظر میرسد مدرسه بهترین مکان برای چنین آموزشهایی است. بیاییم مواظب بچههای خود باشیم. شیطانصفتها در کمینند.
انتهای پیام