به گزارش ایسنا،  مهندس ابوالفضل آبشت با بیان اینکه در حال حاضر بیش از ۵۰ تعریف برای تالابها داریم گفت: تالاب‌ها آبگیرهای طبیعی یا مصنوعی هستند که می‌توانند دائمی و فصلی، شور، شیرین یا نیمه شور باشند. همچنین  آب می‌تواند در تالابها ساکن یا جاری باشد؛ در نتیجه آنها مجموعه تالاب‌های درون خشکی و مصنوعی محسوب می‌شوند  که شامل آب بندها و استخرهای آبیاری و همین طور دریاچه های پشت سد هستند.

وی افزود: در ایران  تالابهای ساحلی و دریایی نیز وجود دارد.  این تالابها در حالت بیشترین جذر یعنی وقتی ارتفاع آب کمتر از شش متر باشد، جزو مناطق تالابی به حساب آورده می‌شوند. تالابها به عنوان اکوسیستم‌های بینابینی نیز شمرده می‌شوند؛  یعنی می‌توانند آبی و خشکی باشند. این موضوع، به همراه عمق کم و شرایط خاص تالابها  تنوع زیستی بسیار غنی را ایجاد می‌کند.

آبشت با اشاره به کارکردها و خدمات تالابها از نظر اقتصادی، ادامه داد:  آمارهای اقتصاد محیط زیست نشان می‌دهند تالابها تقریبا بیش از ۱۰ برابر جنگلها و بیش از ۲۰۰ برابر اراضی کشاورزی بازدهی اقتصادی دارند.

وجود بیش از ۱۰۰۰ تالاب در کشور

مدیر ملی طرح حفاظت از تالابهای ایران در خصوص تعداد تالابهای کشور نیز توضیح داد و گفت: بیش از هزار تالاب در ایران داریم که وسعت آنها در حدود سه میلیون هکتار است که 1.5 میلیون هکتار از آنها در کنوانسیون رامسر ثبت شده و اهمیت بین المللی دارند. سازمان حفاظت محیط زیست سالهاست به این موضوع رسیده‌است که حفظ و احیای تالابها ممکن نیست مگر اینکه تمام اتفاقات حوضه آبریز یک تالاب به نحو مطلوبی مدیریت شود.

آبشت در خاتمه سخنان خود در یک برنامه رادیویی با اشاره به طرح  مشترک سازمان حفاظت از محیط زیست و دفتر عمران سازمان ملل متحد به نام حفاظت از تالابهای ایران، خاطرنشان کرد: یکی از ماموریت‌های اساسی در این زمینه تهیه برنامه‌های مدیریت جامع حوضه آبریز تالابهاست. از سال ۲۰۰۵ تا امروز برای ۱۸ تالاب عمده در کشور برنامه‌های مدیریت تدوین کرده‌ایم که دریاچه ارومیه، تالاب شادگان و پریشان جزو اولین موارد آزمایشی این برنامه بوده‌اند.  بخشی از این برنامه‌ریزی با حضور تمام دست‌اندرکاران و جامعه محلی انجام می‌شود ولی حلقه گمشده آن  عمل نکردن به برنامه‌ها به صورت مطلوب است.

انتهای پیام