به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، قلعه «ماچوپیچو» یکی از معروفترین محوطههای تاریخی جهان و بقایای پایتخت اینکاها در دره مقدس کشور پرو است، اما طی چند سال گذشته افزایش قابلملاحظه گردشگران در این محوطه نگرانیهای فراوانی را در برای حفظ این میراث جهانی یونسکو ایجاد کرده است.
امسال تابستان و با تهدیدهای یونسکو مبنی بر قرار دادن مجدد نام این اثر تاریخی در فهرست میراث در معرض، دولت پرو ناگزیر شده محدودیتهایی برای کنترل ورود گردشگران به این منطقه شده است.
از تاریخ اول جولای، گردشگران تنها با همراهی راهنمایان رسمی تور میتواند به منطقه «ماچوپیچو» وارد شوند و بلیتها نیز با محدودیت زمانی برای گردشگران صادر میشود که یا از ساعت ۶ صبح تا ۱۲ ظهر ویا از ۱۲ ظهر تا ۵.۳۰ بعد از ظهر خواهد بود. همچنین راهنمایان تور باید دارای مجوز باشند و اندازه گروههای گردشگری نیز به حداکثر ۱۶ نفر کاهش پیدا کرده است. گردشگران نیز تنها باید از مسیرهای تعریف شده حرکت کنند.
بهای بلیت برای بازدید از قلعه تاریخی «ماچوپیچو» بدون تغییر و همان ۳۶ پوند برای بزرگسالان است، اما کسانی که قصد دارند کل روز را در محوطه بمانند باید دو بلیت تهیهکنند. وزارت فرهنگ پرو هزینه ورودی به محوطههای تاریخی این کشور را از ابتدای سال جاری میلادی افزایش داده بود.
امید است وضع قوانین و محدودیتهای جدید بتواند به بهبود شرایط و کاهش تراکم گردشگران کمک کند. شمار گردشگران در محوطه تاریخی «ماچوپیچو» در سالهای اخیر افزایش سریعی داشته و در سال ۲۰۱۶ به کورد جدید ۱.۴ میلیون نفر رسید که برابر با متوسط روزانه ۵ هزار گردشگر در روزهای تابستان است، دو برابر میزانی که یونسکو توصیه کرده است.
ماچوپیچو» که از آن به عنوان شهر گمشده «اینکا»ها نام برده میشود، حدود سال ۱۴۵۰ میلادی در ارتفاعات امپراتوری اینکاها ساخته شد. این دژ در ۵۰ مایلی «کوسکو» پایتخت اینکاها قرار دارد و به همین دلیل هرگز مانند سایر شهرهای اینکاها پیدا و ویران نشده است.
در طول قرنها، جنگلهای اطراف این مجموعه رشد کرده و آن را پوشانده است و به همین دلیل از نظرها پنهان مانده و تنها عده معدودی از وجود آن اطلاع داشتهاند.
در بیستوچهارم ژوئیه ۱۹۱۱ میلادی، «ماچو پیچو» به وسیله «هیرام بینگام»، تاریخشناس آمریکایی در یک سخنرانی در دانشگاه ییل به دنیای غرب معرفی شد. او بهوسیله راهنمایی محلیهایی که گهگاه به سایت مراجعه میکردند به آنجا هدایت شد.
«ماچو پیچو» به عنوان میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۳ میلادی به ثبت رسید و به عنوان یک شاهکار خالص معماری و نشانهای منحصربهفرد از تمدن اینکاها اکنون به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید شناخته میشود.
در طول سالها، ماچوپیچو یک شهر دژ نظامی، مکانی مذهبی و محل استقرار چند کاخ متعلق امپراطوران اینکاها بوده است. در عین حال، باستانشناسان مشهور جهان ماچوپیچو را محلی برای استراحت پادشاههای تمدن اینکا دانستهاند. نام ماچوپیچو مدتی در فهرست میراث جهانی در خطر سازمان یونسکو قرار گرفت و سپس از این فهرست خارج شد اما فعالیتهای مرمتی و حفاظتی در این شهر تاریخی همچنان ادامه دارد.
انتهای پیام