مصطفی شریفات در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، به سوالاتی در خصوص عملکرد تیم‌ملی در رقابت‌های لیگ جهانی، ارزیابی از عملکرد کولاکوویچ و عدم حضورش در تیم‌ملی، پاسخ داد که در ادامه می‌خوانید:
*در ابتدا ارزیابی از عملکرد تیم‌ملی در هفته اول این مسابقات و بازی با ایتالیا داشته باشید.
در هفته اول با تیم ایتالیا بازی داشتیم که در این دیدار آقای موسوی را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشتیم. این بازی، اولین مسابقه ما در لیگ جهانی بود که استرس خاص خود را داشت. تیم ایتالیا نیز تغییر کرده بود و دو سه بازیکن این تیم که در المپیک در ترکیب اصلی ایتالیا بودند، حضور نداشتند. به هر حال سرمربی ایتالیا ترجیح داده بود که در لیگ جهانی بیشتر به بازیکنان جوان میدان دهد. متاسفانه ما بازی نه چندان خوبی را روبه‌روی ایتالیا انجام دادیم و این دیدار را واگذار کردیم.
*به نظر می‌رسید که در بازی دوم با تیم‌ملی برزیل، انسجام تیم کمی بهتر شده بود.
برزیل قهرمان المپیک است و بازیکنان بسیار بزرگی در این تیم حضور داشتند و به نظرم تیم‌ملی ایران در این دیدار نسبت به بازی اول، بهتر بازی کرد، البته در نهایت تجربه برزیل بر ما سنگینی کرد و توانستند تیم ایران را شکست دهند.
*در بازی با لهستان هم اتفاقات خاصی افتاد؛ معروف دچار مشکل گوارشی شد و این مسابقه را از دست داد و میرزاجانپور نیز در حین بازی از ناحیه چشم مصدوم شد.
در این دیدار باتوجه به مشکل گوارشی که برای آقای معروف پیش آمد، او را در اختیار نداشتیم و آقای سال‌افزون جایگزین او شد. سال‌افزون هم می‌خواست جای معروف را بگیرد که البته با توجه به این‌که اولین تجربه‌اش بود، در ست اول در شوک و بازی برایش سنگین بود ولی رفته رفته بهتر شد. در ادامه هم که مجتبی میرزاجانپور از ناحیه چشم مصدوم و معنوی‌نژاد وارد مسابقه شد که توانست بازی خوبی از خود به نمایش بگذارد. تیم ایران با انگیزه بسیار و آنالیز خوبی که از حریف داشت و همچنین باتوجه به این‌که لهستان آنالیزی از بازیکنان جدید ایران نداشت، توانست این دیدار را با ارائه یک بازی احساسی و خوب به سود خود به پایان برساند.
*هفته دوم به میزبانی ایران برگزار شد و شاهد حضور پرشور تماشاگران ایرانی هم بودیم.
ما تماشاگران بسیار خوبی داریم که از جان و دل، تیم‌ملی را تشویق می‌کنند. در اولین بازی این هفته رو در روی بلژیک قرار گرفتیم؛ این تیم یکی دو سالی است که در سطح اروپا و جهان نتایج بسیار خوب و قابل قبولی به دست می‌آورد و توانسته خودش را به سطح یک لیگ جهانی برساند. بلژیک در هفته اول برابر صربستان با نتیجه 3 بر صفر به برتری رسیده بود و ما می‌دانستیم که بازی با این تیم، دیدار خیلی خوبی خواهد شد و خدا را شکر در بازی پنج سته و با حمایت تماشاگران، توانستیم حریف را شکست دهیم.
*و اما بازی با صربستان، قهرمان سال گذشته لیگ جهانی.
این تیم به جز نبود کاپیتانش، دیگر به ترکیب خود دست نزده بود و با همان ترکیبی که قهرمان لیگ جهانی شده بود، در مسابقات حضور داشت. صربستان در بیشتر خطوط از بازیکنان بسیار خوب و با کیفیت بهره می‌برد و می‌دانستیم که بازی سنگینی داریم و احتمال هم می‌دادیم که با حمایت تماشاگران، تیم ایران برنده شود ولی متاسفانه باتوجه به سرویس‌های خوب صربستان، عملکرد تیم ما پایین آمد و بازی را واگذار کردیم.
*بازی بعدی ایران با آرژانتین و رویارویی دوباره با ولاسکو، سرمربی سابق تیم‌ملی بود که به خوبی از ایران شناخت دارد.
آقای ولاسکو، سرمربی هر تیمی که باشد آن تیم از آنالیزورهای خوبی برخوردار است، ضمن این‌که خود ولاسکو هم یک روانشناس خیلی قوی است. ولاسکو شناخت کافی از ایران داشت و اگرچه در این دیدار چند بازیکن کلیدی خود را نداشت و ما می‌توانستیم سه امتیاز کامل را بگیریم، اما مغلوب دانش آقای ولاسکو شدیم هر چند که کسب دو امتیاز از این بازی سخت هم جای شکر داشت.
* در هفته سوم، تیم‌ملی عادل غلامی و محمدجواد معنوی‌نژاد را در اختیار نداشت؛ چقدر نبود این دو بازیکن در عملکردمان برابر آمریکا تاثیر داشت؟
نبود این بازیکنان تاثیرگذار بود و به تیم ضربه زد؛ در این دیدار آمریکا می‌دانست اگر بخواهد به مرحله نهایی صعود کند، حتما باید برابر ایران به برتری برسد. آمریکا با آنالیز خیلی خوبی که از تیم ایران داشت، حملات ما را خنثی کرد و با سرویس‌های خوب و توپ‌گیری‌های بسیار عالی و همچنین با استفاده از توپ‌های برگشتی، توانست تیم‌ملی ایران را شکست دهد.
* بازی‌های بعدی تیم‌ملی با لهستان و روسیه باتوجه به نتایجی که حاصل شده بود، از اهمیت بسیاری برای صعود به مرحله بعد برخوردار بود.
تیم ایران باید در این دو بازی با امتیاز کامل به برتری می‌رسید. دیدار با لهستان برای تیم‌ملی بسیار حیاتی بود و ما بازی را خیلی خوب شروع کردیم ولی باتوجه به این‌که در حمله نتوانستیم عملکرد همیشگی‌مان را داشته باشیم، لهستان از تیم ما فاصله گرفت. حریف با دفاع‌های خوب خود توانست حملات ما را خنثی کند و متاسفانه این بازی را با نتیجه 3 بر صفر واگذار کردیم.
* تیم‌ملی با شکست برابر لهستان، از صعود بازماند و بازی با روسیه برای ایران در واقع یک دیدار تدارکاتی محسوب می‌شد.
دیگر کار از کار گذشته بود و شانسی هم برای صعود نداشتیم و کولاکوویچ نیز از بازیکنان کم‌تجربه و جوان‌تر استفاده کرد؛ با ترکیب متفاوت وارد بازی شدیم و بازیکنان هم کار را خوب شروع کردند ولی در نهایت اسیر سرویس‌ها و دفاع خوب روس شدیم و شکست خوردیم. روسیه تیم بسیار جوان و خوش آتیه‌ای است و من به این تیم بسیار امیدوارم و حتما می‌تواند در المپیک 2020 جزو چهار تیم باشد و حتی روی سکو قرار بگیرد.
* نظر شما درخصوص عملکرد ایگور کولاکوویچ، سرمربی تیم‌ملی ایران چیست؟
به نظر من باید به لیگ جهانی به عنوان بازی‌های تدارکاتی نگاه کرد و درست است که بازی‌های مهمی هستند ولی رقابت‌های انتخابی المپیک هستند و المپیک، بسیار مهم‌تر از لیگ جهانی است. در لیگ جهانی می‌توانیم از بازیکنان جوان استفاده کنیم، کاری که بیشتر تیم‌ها انجام دادند؛ تیم‌های روسیه، ایتالیا و آمریکا، این مهم در دستور کارشان قرار گرفته بود. به نظرم کولاکوویچ باید به موسوی، معروف، غفور و دو سه نفر دیگر استراحت می‌داد و در مسابقات مهم‌تر پیش رو از این نفرات استفاده می‌کرد ولی این کار انجام نشد و این نشان می‌دهد که ما به دنبال نتیجه هستیم، در حالی که باید به دنبال آینده والیبال ایران باشیم.
به هرحال هر مربی که هدایت تیم‌ملی را بر عهده می‌گیرد، مطمئنا می‌خواهد نتایج خوبی کسب کند تا مورد انتقاد قرار نگیرد و به همین دلیل از همان ترکیب قبلی ایران استفاده می‌کند تا نتیجه لازم را بگیرد که البته امسال در لیگ جهانی برعکس شد و نتیجه مورد نظر حاصل نشد.
*در خصوص غیبت شهرام محمودی در این دوره از مسابقات لیگ جهانی هم بگویید.
به نظرم او با نیامدن به تیم‌ملی و استراحت کردن، کار خوبی را انجام داد، چرا که ممکن بود سرنوشتی همچون محمد محمدکاظم پیدا کند. محمدکاظم در تمام مسابقات شرکت داشت و در نهایت به خاطر مشکلی که برایش به وجود آمد، مجبور به انجام عمل کتف شد.
*چرا مصطفی شریفات باوجود آماده بودن، به تیم‌ملی دعوت نشد؟
خود من نیز بسیار تعجب کردم که چرا علی‌رغم بازی‌های بسیار خوبی که در لیگ برتر کشور انجام دادم و وضعیتم نیز بسیار مناسب و مساعد بود، به تیم‌ملی دعوت نشدم. نمی‌دانم چه کسی این تصمیم را گرفت و بر چه اساسی بازیکنان را به تیم‌ملی دعوت کردند. به نظرم باید از بازیکنانی در تیم‌ملی استفاده می‌کردیم که در طول لیگ، آماده و عملکرد خوبی داشتند. به نظرم، هم خود من و هم دو سه نفر دیگر، حق‌شان بود که به تیم‌ملی دعوت شوند و به تیم کمک کنند.
به هر حال دعوت‌نشدنم به تیم‌ملی را به فال نیک می‌گیرم و معتقدم که حتما صلاحی در این کار بوده است و چه بسا اگر شرکت می‌کردم، دچار مصدومیت می‌شدم. در هر صورت من این موضوع را به فراموشی سپرده‌ام و برای تیم‌ملی آرزوی موفقیت دارم و می‌دانم که تمام اعضای تیم با تمام وجود کار کردند تا بهترین نتایج حاصل شود.
*پس با این تفاسیر به نظر می‌آید هر سرمربی که هدایت تیم‌ملی را برعهده می‌گیرد، ریسک نمی‌کند و برای نتیجه گرفتن، دست به ترکیب نمی‌زند که همین موضوع نیز تبدیل به یک معضل شده است.
بله، هر سرمربی که می‌آید به دنبال نتیجه است و به نظر من این موضوع یک پایانی خواهد داشت، چرا که سن بازیکنان بالا می‌رود و توان این‌که رو به روی تیم‌های بزرگ دنیا قرار بگیرند را ندارند، البته معتقد هم نیستم که تمام بازیکنان باید کنار بروند، بلکه آن‌ها باید کنار بازیکنان جوان باشند تا اسکلت تیمی حفظ شود و در آینده نتایج خوبی کسب کنیم. قطعا در ادامه جلساتی در فدراسیون برگزار خواهد شد تا آسیب‌شناسی صورت بگیرد و متوجه مشکل اصلی شوند و در نهایت هم برای بهبود روند کار، تصمیم بگیرند.
انتهای پیام